Τα έργα κατασκευάστηκαν στη διάρκεια του τελευταίου χρόνου και μεγάλο μέρος του υλικού - το ιστορικό και κυρίως το βιωματικό - είχε συγκεντρωθεί μέχρι τον Δεκέμβρη του 2020.

Πρόκειται για σύνδεση και συνύπαρξη της ιστορικής έρευνας που προηγήθηκε και αφορούσε ανάλογες συνθήκες με πανδημίες που έχουν καταγραφεί ιστορικά από την Τέχνη, από τη μία, και της συνθήκης του εγκλεισμού και της έντασης εκείνων των ημερών, όπως προβαλλόταν από τα ΜΜΕ αλλά και από την άμεση επαφή με το νοσοκομείο αναφοράς (ΑΧΕΠΑ), από την άλλη. Η μνήμη της διαχείρισης των πανδημιών προκαλεί την οργή - μήνιν, έννοια που στο προοίμιο της Ιλιάδας συνδέεται με την πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά σε λοιμό.

Στις μεγάλες ζωγραφικές επιφάνειες γίνεται συγκριτική αναφορά στην ομοιότητα των τρόπων που επιλέχθηκαν σήμερα αλλά και στο παρελθόν ώστε να δοθούν λύσεις κατά την κορύφωση της πανδημίας, αλλά και πριν από αυτήν, κατά την «προετοιμασία» του συστήματος Υγείας. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται κυρίως είναι το μελάνι, κόκκινο και μαύρο, σε μεγάλη έκταση, πάνω σε καμβά που έχει προετοιμαστεί. Χρησιμοποιούνται επίσης λάδια ή άλλα χρώματα και υλικά με βασικό διαλύτη το νέφτι.

Τέλος, έχει κατασκευαστεί και μια ηχητική εγκατάσταση τριών λεπτών με αναφορά στον εγκλεισμό και την απομόνωση που επιβλήθηκε, τους τρόπους αντιμετώπισης και τις αντιδράσεις που προκάλεσε, η οποία αφορμάται από προσωπικά βιώματα, προβάλλεται στο κοινωνικό πεδίο και πάλι από την αρχή.

Η έκθεση λειτουργεί Δευτέρα - Παρασκευή 10.00 - 14.00 και Πέμπτη 10.00 - 20.00.