Τη μάχη για την υπεράσπιση της εργατικής - λαϊκής οικογένειας από την επίθεση του κεφαλαίου που κλιμακώνεται σε όλη την ΕΕ, σε συνθήκες νέας έξαρσης της πανδημίας, δίνουν εργαζόμενοι και συνδικάτα σε Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία.

Προχωρούν σε απεργίες και άλλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, για αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, καθώς και για ουσιαστική στήριξη των δημόσιων συστημάτων Υγείας που «στενάζουν» κάτω από τις συνέπειες της πολιτικής της εμπορευματοποίησης.

Στη Γαλλία, την Πέμπτη έγιναν απεργιακές κινητοποιήσεις και μαχητικές διαδηλώσεις, με την πρωτοπόρα συμβολή συνδικαλιστικών οργανώσεων που συσπειρώνονται στην Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ), με αιτήματα για αυξήσεις μισθών και μέτρα προστασίας της υγείας του λαού.

Από τη Λιλ (βορρά) μέχρι τη Νίκαια (νότο) και από τη Βρέστη (δυτικά) μέχρι το Στρασβούργο, σε Περπινιάν, Ρεν, Ρουέν, Βισί, Λοριέντ, Τορμπ, Τουλούζη, Γκρενόμπλ, Περίγκ και πολλές ακόμα μικρότερες ή μεγαλύτερες πόλεις, πραγματοποιήθηκαν πάνω από 170 συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια.

Εργατοϋπάλληλοι διαδήλωσαν με συνθήματα όπως «Για να ζούμε και να δουλεύουμε με αξιοπρέπεια», που έγραφε πανό του Εργατικού Κέντρου Μπους ντι Ρον, στη μεγάλη πορεία της Μασσαλίας.

Στο Παρίσι, τον τόνο έδωσε μεταξύ άλλων το μπλοκ του Εργατικού Κέντρου Βαλ ντε Μαρν, που πορεύτηκε με πανό «Απολυμάνετε την κοινωνία από τον ιό του καπιταλισμού».

Οι κινητοποιήσεις της Πέμπτης έδωσαν το σύνθημα για κλιμάκωση των παρεμβάσεων υπεράσπισης των εργατικών - λαϊκών αναγκών, την ώρα που η γαλλική αστική τάξη πρωτοστατεί για την υπονόμευσή τους, στο πλαίσιο και της προεδρίας της ΕΕ που ανέλαβε η γαλλική κυβέρνηση από την 1η Γενάρη.

Μιλώντας στη συγκέντρωση στη Μασσαλία, ο γγ του Εργατικού Κέντρου, Ολιβιέ Ματιέ, σημείωσε ότι «τώρα είναι η ώρα να στρέψουμε τον θυμό των εργαζομένων και του λαού απέναντι στους πραγματικούς υπεύθυνους, απέναντι στο σύστημα που επιβάλλει αυτά τα αντεργατικά μέτρα».

Επόμενος σταθμός των αγωνιστικών συνδικάτων είναι οι κινητοποιήσεις που θα οργανωθούν ανά περιοχή και κλάδο με κορύφωση την 8η Μάρτη, Παγκόσμια Μέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας.

Την ίδια στιγμή, οι εξελίξεις σε μια σειρά κλάδους αναδεικνύουν ακόμα περισσότερο την ανάγκη κλιμάκωσης του αγώνα. Στη δημόσια εταιρεία Ενέργειας EDF οι εργαζόμενοι ξεκίνησαν απεργίες, ενάντια στη «λεηλασία του κλάδου» που προκαλεί η στρατηγική της ΕΕ για την Ενέργεια. Εναντιώνονται στις αναδιαρθρώσεις που συνεπάγονται απολύσεις και επέκταση ελαστικών μορφών εργασίας, αλλά και την ακόμα μεγαλύτερη παράδοση του κλάδου στα μονοπώλια, κάτι που εκτινάσσει το κόστος που φορτώνονται τα λαϊκά νοικοκυριά για να έχουν φως, θέρμανση κ.τ.λ.

Στην Ιταλία, πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή συγκεντρώσεις και πορείες σε δεκάδες πόλεις, στο πλαίσιο της «Εθνικής Μέρας Κινητοποίησης» στην οποία καλούσε η Ενωση Συνδικάτων Βάσης (USB).

Η πρωτοβουλία οργανώθηκε στο πλαίσιο και της απεργίας που είχαν προκηρύξει οι εργαζόμενοι στην Υγεία, ενάντια στην πολιτική που «ισοπεδώνοντας» υγειονομικούς και νοσοκομεία, εκθέτει την υγεία του λαού σε ανυπολόγιστους κινδύνους, μετά από δυο χρόνια πανδημίας και επιβεβαίωσης των τραγικών συνεπειών από την εμπορευματοποίηση του δημόσιου συστήματος Υγείας.

Οπως εξηγούσε η USB στο σχετικό της κάλεσμα, η «μεταφορά» των υπηρεσιών Υγείας στις περιφέρειες, η όλο και μεγαλύτερη λειτουργία των νοσοκομείων με βάση ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και με χρηματοδότηση ανάλογα με τον «κύκλο εργασιών» τους, το «λουκέτο» σε μια σειρά ιδρύματα κ.τ.λ., συνολικά η πολιτική που θεωρεί την υγεία του λαού «κόστος», «βρίσκεται στη βάση της συνεχιζόμενης κατάρρευσης του συστήματος Υγείας που προκαλεί χιλιάδες θύματα».

Τόνιζε δε ότι σε αυτή την καταστροφική κατάσταση προστίθενται οι αυξήσεις στα τιμολόγια ρεύματος κ.τ.λ. που «σφίγγουν» τις εργατικές οικογένειες, η «επέκταση της επισφαλούς εργασίας», οι χιλιάδες απολύσεις.

Αλλά και στην Ισπανία, όλη τη βδομάδα συνεχίστηκαν κινητοποιήσεις που αναμενόταν να κορυφωθούν την Κυριακή, ενάντια στην «Εργασιακή Μεταρρύθμιση» (Reforma Laboral) που προωθεί η κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών και «Αριστεράς», επικυρώνοντας τις αντιδραστικές αλλαγές που είχε πρωτολανσάρει η (προηγούμενη) κυβέρνηση του Ραχόι.

Πολύτιμα στηρίγματα της κυβέρνησης για τις νέες ανατροπές είναι τα εργοδοτικά συνδικάτα CCOO και UGT (μέλη της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων) που συνυπογράφουν τις σχετικές αλλαγές.

Το ΠΑΜΕ με ανακοίνωσή του καταγγέλλει αυτήν την επίθεση και εκφράζει την αλληλεγγύη του στους εργαζόμενους και σε συνδικάτα που απαντούν με κινητοποιήσεις.

Μεταξύ άλλων επισημαίνει: «Με τη νέα εργασιακή μεταρρύθμιση μονιμοποιούνται οι, δήθεν προσωρινοί, μηχανισμοί μαζικών απολύσεων (ERE) με τη μείωση των αποζημιώσεων των εργαζομένων και τη μείωση του ωραρίου απασχόλησης των εργαζομένων. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση αξιοποιεί τη στήριξη των εργοδοτικών συνδικάτων για υπογραφή υποχρεωτικών ενιαίων ΕΓΣΣΕ, υπονομεύοντας τη δυνατότητα τοπικών συνδικάτων να υπογράφουν συμβάσεις με καλύτερους όρους για τους εργαζόμενους.

Απέναντι στην αντεργατική επίθεση, τα αγωνιστικά συνδικάτα του ισπανικού κράτους, μέλη της ΠΣΟ, έχουν προχωρήσει σε πολύμορφες κινητοποιήσεις και συλλαλητήρια εκφράζοντας την αντίθεση των εργαζομένων στις προωθούμενες μεταρρυθμίσεις».