Η παράδοση του συνόλου της αθλητικής δραστηριότητας προς εμπορική χρήση είναι αυτό που προωθεί το νομοσχέδιο του υφυπουργείου Αθλητισμού με τον εντελώς ψευδεπίγραφο τίτλο «Μέτρα αντιμετώπισης της οπαδικής βίας, ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των λεσχών φιλάθλων, αθλητικός εθελοντισμός, πνευματικός αθλητισμός, ηλεκτρονικός αθλητισμός (e-sports), εργασιακός αθλητισμός, άλλες διατάξεις για τον εκσυγχρονισμό της αθλητικής νομοθεσίας και λοιπές διατάξεις», που από χτες συζητείται στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και αναμένεται να ψηφιστεί την ερχόμενη βδομάδα.

Το πρώτο σκέλος του νομοσχεδίου ήρθε υποτίθεται ως «απάντηση» της κυβέρνησης στην οπαδική βία, με αφορμή την άγρια δολοφονία του 19χρονου Αλκη στη Θεσσαλονίκη. Η πραγματικότητα όμως, όπως ανέδειξε ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης, είναι ότι η κυβέρνηση βρήκε ευκαιρία «να δημιουργήσει και με τη βούλα το έδαφος για την χωρίς εμπόδια επιχειρηματική δράση, την ενίσχυσή της σε νέα πεδία κερδοφορίας, την ίδια στιγμή που η οπαδική βία και οι στρατοί, στους οποίους βρίσκουν πρόσφορο έδαφος ο φασισμός, οι δολοφονίες, ο τζόγος, οι παράγκες και η διαφθορά, είναι το ζοφερό αποτέλεσμα του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού, της επιχειρηματικής δράσης στον χώρο».

Πρόσθεσε ότι όπως και οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ παλιότερα, έτσι και η σημερινή της ΝΔ «αρνείται πεισματικά να ασχοληθεί με τη στήριξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού, με τον σχολικό και τον πραγματικό εργασιακό αθλητισμό, την ενίσχυση των υποδομών και των αθλητικών εγκαταστάσεων, την ενίσχυση γενικότερα του ερασιτεχνικού αθλητισμού, με γενναία χρηματοδότηση σωματείων και ομοσπονδιών».

Συνεχίζοντας ο Μ. Συντυχάκης επεσήμανε ότι η κυβέρνηση μετατρέπει τις ΠΑΕ και τις ΚΑΕ σε θεματοφύλακες της λειτουργίας των οπαδικών συνδέσμων, δηλαδή «ο λύκος να φυλάει τα πρόβατα», ενώ τόνισε ότι περιέχονται δοκιμασμένες συνταγές αυστηροποίησης του νομοθετικού πλαισίου που όμως όχι μόνο δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά αντίθετα αυξάνουν την παραβατικότητα, ενώ ανοίγουν και επικίνδυνα μονοπάτια. Ενα απ' αυτά είναι η διεύρυνση του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα για την εγκληματική οργάνωση, «με την προσθήκη, σε ό,τι αφορά την τέλεση πλημμελημάτων, των έννομων αγαθών της προσωπικής ελευθερίας, της ιδιοκτησίας και της περιουσίας. Η απαγόρευση αναστολής εκτέλεσης της ποινής για εγκλήματα οπαδικής βίας και η υποχρεωτική επιβολή περιοριστικών όρων σε περιπτώσεις αναβολής της εκδίκασης τέτοιων εγκλημάτων». Ρυθμίσεις δηλαδή που ανησυχούν και παραβιάζουν ακόμα και θεμελιώδεις έννοιες και αρχές έστω αυτού του αντιδραστικού Ποινικού Δικαίου όπως έχει διαμορφωθεί όλα αυτά τα χρόνια, όπως το τεκμήριο αθωότητας κ.ά.

Αναφερόμενος σε διατάξεις του νομοσχεδίου, όπως για τον ηλεκτρονικό αθλητισμό, σημείωσε ότι «στην ουσία επεκτείνει ακόμα περισσότερο την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού», ενώ παράλληλα «νομιμοποιεί στη συνείδηση του κόσμου τις στοιχηματικές εταιρείες, τον τζόγο, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά καταλήστευση του εισοδήματος του λαού».

Από την πλευρά του ο υφυπουργός Αθλητισμού υπερασπίστηκε τα μέτρα για την αντιμετώπιση της οπαδικής βίας, ως πιο αποτελεσματικά εργαλεία σε σχέση με προηγούμενα. Οσον αφορά τον εργασιακό αθλητισμό, έκανε σαφές ότι για την κυβέρνηση πρώτο μέλημα είναι ο έλεγχος και η μετατροπή του σε αξιοποιήσιμο (εμπορικά) προϊόν, και όχι η δημιουργία προϋποθέσεων για την άθληση των εργαζομένων.

Οι ειδικοί αγορητές των άλλων κομμάτων επικεντρώθηκαν στα μέτρα κατά της οπαδικής βίας, αποφεύγοντας ωστόσο να σταθούν στην ουσία του φαινομένου και στα αίτια δημιουργίας και αναπαραγωγής του. Αντίθετα κινήθηκαν σε λογικές που αφορούν την επάρκεια η όχι των μέτρων, την εφαρμογή τους ή και την περαιτέρω αυστηροποίησή τους.