Συνεχίζεται η γνήσια αντιπολεμική στάση των ανθρώπων των Γραμμάτων και των Τεχνών, η άρνησή τους να γίνουν «παπαγαλάκια» του κυρίαρχου ευρωΝΑΤΟικού αφηγήματος και χειροκροτητές της κυβέρνησης Ζελένσκι, παρά τις πιέσεις που τους ασκούνται. Δεν δέχονται να χρησιμοποιείται η Τέχνη τους σαν εργαλείο διαχωρισμού των λαών, αντί για γέφυρα φιλίας. Επιμένουν να εμπνέονται από την ειρήνη όλων των λαών, το παιδί, τον άνθρωπο, το δίκιο, τη μη εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο.

Πρόσφατο παράδειγμα είναι η άρνηση των μουσικών της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών - η απόφαση των οποίων ήταν προϊόν μυστικής ψηφοφορίας - καθώς και της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ να συμπράξουν σε μια συναυλία αφιερωμένη στην Ουκρανία, σύμφωνη με τις επιταγές της κυβέρνησης και της διοίκησης του Μεγάρου Μουσικής. Ξεκαθάρισαν ότι ήθελαν να θέσουν το δικό τους πλαίσιο, για να εκφράσουν τη στήριξη και την αλληλεγγύη τους στα θύματα του πολέμου μέσα από την Τέχνη τους. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε δεκτό από τους διοργανωτές της συναυλίας...

Ηδη, γνωστοί και μη εξαιρετέοι έχουν πιάσει στασίδι διαβάλλοντας τους μουσικούς. Γνωστή είναι η τακτική τους. Εδώ και βδομάδες παρακολουθούμε τις απέλπιδες προσπάθειες διαφόρων καλοθελητών και υποστηρικτών του συστήματος να φέρουν στον «ίσιο δρόμο» τους καλλιτέχνες. Είτε με «φιλικές νουθεσίες», είτε επιλέγοντας τον δρόμο της χυδαίας επίθεσης και συκοφάντησης.

Και όπου η κατασυκοφάντηση δεν πιάνει τόπο, επιλέγεται η λογική του καπελώματος. Αναφερόμαστε φυσικά στον προχτεσινό μουσικό τηλεμαραθώνιο που διοργάνωσε η ΕΡΤ. Φαίνεται ότι οι δηλώσεις πολλών καλλιτεχνών που συμμετείχαν τραγουδώντας για την Ουκρανία δεν άρεσαν στην κυρίαρχη γραμμή που ήθελαν οι ιθύνοντες να περάσουν. «Είμαστε και θα είμαστε πάντα με τους λαούς»... «Θέλουμε τραγουδώντας να βοηθήσουμε αυτόν τον κόσμο να αλλάξει προς το καλύτερο, για το καλό του ανθρώπου»... «Να σταματήσουν να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ». Κάποιες μόνο από τις δηλώσεις που μάλλον τους χάλασαν τη «σούπα». Ετσι, επέλεξαν το αφιέρωμα να ολοκληρωθεί με διαδικτυακή παρέμβαση του Διονύση Σαββόπουλου, οποίος αναφέρθηκε στη «γενναία ηγεσία» του λαού της Ουκρανίας (αυτή που βραβεύει και χρησιμοποιεί φασιστικές ομάδες), αλλά και στη «θυσία» που απαιτείται για να σωθεί ο κόσμος.

Σαν να πάει πολύ! Την απάντηση έχουν ήδη δώσει εκατοντάδες καλλιτέχνες που έχουν πάρει θέση συμπαρατασσόμενοι με το ψήφισμα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου: «Δεν είναι το δίκιο του λαού της Ουκρανίας αυτό που υπερασπίζονται όσοι μεταχειρίζονται τέτοια μέσα. Τα ανθρωπιστικά αισθήματα δεν συμβαδίζουν με τη ρητορική του μίσους και οπωσδήποτε δεν είναι επιλεκτικά. Εκδηλώνονται προς όλους τους λαούς, στο Ιράκ, στη Γιουγκοσλαβία, στη Λιβύη, στη Συρία, στην Παλαιστίνη, στην Υεμένη, στην Κύπρο. Αυτό που στα αλήθεια επιδιώκουν με τη διαίρεση του πολιτισμού και τη φίμωση κάθε γνήσιας αντιπολεμικής φωνής είναι η προετοιμασία του πολέμου, που θέλει τους λαούς στοιχισμένους σε στρατόπεδα και απόλυτα ευθυγραμμισμένους με τις επιδιώξεις αυτών που τους εξουσιάζουν».