Ξεκίνησε την Παρασκευή 20 Μάη το 3ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ στο κλειστό του Τάε Κβον Ντο, με φόντο την ανάγκη του αστικού πολιτικού συστήματος για ενίσχυση ενός ακόμα σοσιαλδημοκρατικού σχήματος που να μπορεί να παίξει μετεκλογικά τον ρόλο του χρήσιμου συνεταίρου στην όποια επόμενη αστική κυβέρνηση. Πολύ περισσότερο που οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις, ο πόλεμος και η ραγδαία επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης του λαού προκαλούν δυσαρέσκεια και δυσκολίες στην ανάδειξη αυτοδύναμων κυβερνήσεων και απαιτούν τις υπηρεσίες και «γιατροσόφια» της βρώμικης σοσιαλδημοκρατίας.

Το συνέδριο ξεκίνησε με ομιλία του προέδρου, Νίκου Ανδρουλάκη, ενώ η παρουσία των τριών πρώην προέδρων του ΠΑΣΟΚ στην έναρξη (Κ. Σημίτης, Γ. Παπανδρέου και Ευ. Βενιζέλος) αναδεικνύει ακριβώς την «πλούσια ιστορία» στο τσάκισμα και την ενσωμάτωση του λαού. Σε αυτόν τον δρόμο ο Ν. Ανδρουλάκης, και το σημερινό ΠΑΣΟΚ, ξεκαθάριζε ότι συμφωνεί με το πλαίσιο της βαθύτερης εμπλοκής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς («γόνιμη η ομιλία Μητσοτάκη στο Κογκρέσο», δήλωσε σε συνέντευξή του την περασμένη Πέμπτη), αλλά ίσως με λίγο μεγαλύτερη συμμετοχή των θεσμών της ΕΕ, την οποία παρουσιάζει περίπου ως «περιστερά της ειρήνης». Οτι συμφωνεί με την πολιτική της «πράσινης μετάβασης», που έχει οδηγήσει τον λαό σε απελπισία, αλλά υποτίθεται με «λίγο πιο προσεκτικά βήματα» και στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας. Ενώ, αφήνει ανοιχτά παράθυρα και πόρτες για μετεκλογική συνεργασία είτε με τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι «ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εξαγγείλει πριν τις εκλογές ότι θα συνεργαστεί με τους ΑΝΕΛ».