Το κελάηδημα του αυστραλιανού σπίνου ζέβρα ακούγεται στους ανθρώπους σαν μια ακολουθία πανομοιότυπων μοτίβων, που καθένα περιέχει ξεχωριστές συλλαβές. Αλλά τα μοτίβα στην πραγματικότητα διαφέρουν σημαντικά στη λεπτή δομή τους και τα πουλιά μπορούν να διακρίνουν μεταξύ των διαφορετικών αποδόσεων του ίδιου μοτίβου. Η αντιστροφή μιας συλλαβής αλλάζει τη λεπτή δομή και οι σπίνοι καταλάβαιναν τη διαφορά. Αντίθετα το ανακάτεμα των ακολουθιών, που στο ανθρώπινο αυτί γίνεται έντονα αντιληπτό, δεν σήμαινε και πολλά για τους σπίνους ως προς τη μεταφερόμενη πληροφορία.