Ολο και πιο κοντά στην ολοκλήρωση των έργων τους, τα οποία θα παραμείνουν στην πόλη, βρίσκονται οι 10 γλύπτες που συμμετέχουν στο Διεθνές Συμπόσιο Γλυπτικής σε Μάρμαρο, που υλοποιείται για πρώτη φορά στην Πάτρα, με διοργανωτή τον Πολιτιστικό Οργανισμό του δήμου Πατρέων, σε συνεργασία με το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας.

Το Συμπόσιο έχει θέμα «Πρόσφυγες 1922 - 2022», είναι αφιερωμένο στον γλύπτη Διονύση Γερολυμάτο, ολοκληρώνεται την Τρίτη 21 Ιούνη και έχει επί της ουσίας μετατραπεί σε ένα πολυθεματικό Φεστιβάλ, μουσικής, χορού, παραστάσεων, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό, κερδίζοντας ως τώρα την προσοχή χιλιάδων απλών ανθρώπων, αλλά και όσων ενδιαφέρονται για την Τέχνη, τη γλυπτική, τον Πολιτισμό γενικότερα.

Εκδηλώσεις που ξεπέρασαν τα όρια της Ιχθυόσκαλας του Νότιου Πάρκου όπου πραγματοποιείται το κύριο πρόγραμμα. Μεταφέρθηκαν σε γειτονιές, όπου πολιτιστικοί σύλλογοι πραγματοποιούν τις δικές τους δράσεις προσκαλώντας τους συντελεστές. Σε αυτό το πλαίσιο πρόσφατα έγινε μεγάλο γλέντι στη γειτονιά των Προσφυγικών, με πρωτοβουλία του Παμμικρασιατικού Συνδέσμου.

Συνεχίζοντας την «παρακολούθηση» των εκδηλώσεων, ο «Ριζοσπάστης» συνομίλησε με τους γλύπτες των έργων, που έχουν να πουν ο καθένας μια δική του, ξεχωριστή ιστορία γι' αυτά. Παρακάτω, παρουσιάζουμε ορισμένες πρώτες αναφορές απ' τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν απ' το εξωτερικό.

Ο Selcuk Yilmaz, απ' την Τουρκία, προσπαθεί να αναδείξει σε ένα μεγάλο κομμάτι μάρμαρο ένα «δαχτυλίδι» - σωσίβιο που σπάει, με αποτέλεσμα να βρίσκονται άνθρωποι στη θάλασσα. Εικόνα αρκετά γνώριμη στα νερά της Μεσογείου, του Αιγαίου. Οπως τόνισε, μέσα από το έργο προσπαθεί να απεικονίσει «κάποια κομμάτια που παλεύουν να ενωθούν, να έρθουν κοντά, να μη χωρίσουν».

Μιλά για προσπάθεια που συμβολίζει την προσφυγιά, που στις μέρες μας, δυστυχώς, έχει συνδεθεί και με τέτοιες εικόνες, σημειώνοντας με νόημα: «Ισως κάποια κομμάτια καταφέρουν να ενωθούν, κάποια όχι. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι τα πάντα τα νικά η αγάπη, η φιλία των λαών που είναι αδέλφια και όχι οι διαφορές των πολιτικών».

Στις δυσκολίες που συνάντησε να ταξιδέψει απ' τη Συρία στην Πάτρα αναφέρθηκε ο Abdulhamid Aktam, εξαιτίας των μέτρων της ΕΕ απέναντι στη χώρα του. Μέσα απ' το έργο του θέλει να αποτυπώσει, όπως είπε, «το πορτρέτο μιας όμορφης γυναίκας στη Γη που ζητάει απ' τον θεό να σταματήσει τον πόλεμο, θέλοντας να στείλει ταυτόχρονα ένα μήνυμα στην ανθρωπότητα». Χαρακτήρισε τη διοργάνωση «πολύ σημαντική, αφού δίνει τη δυνατότητα να ανταλλαχθούν γνώμες και να συναντηθούν διαφορετικές κουλτούρες μεταξύ καλλιτεχνών», ενώ αναφερόμενος στην ανταπόκριση του κοινού σημείωσε:

«Είναι σημαντικό που ο κόσμος ενδιαφέρεται. Ιδιαίτερα τα παιδιά ρωτάνε να μάθουν πώς γίνεται ένα έργο. Μετά από χρόνια, όταν μεγαλώσουν και αυτό κοσμεί κάποιο χώρο, θα μπορούν να λένε ότι παρακολούθησαν τη δημιουργία του».

Εικοσιπέντε χρόνια στην Αθήνα συμπληρώνει ο Gagik Altounyan, απ' την Αρμενία, έχοντας ζήσει την προσφυγιά από πρώτο χέρι. «Ο παππούς μου ήταν πρόσφυγας το 1915, φεύγοντας απ' το Καρς για την Αρμενία. Το 1995 - '96, η ιστορία επαναλήφθηκε με εμένα», δήλωσε. Μιλώντας για το έργο του που αποτυπώνει έναν άνθρωπο ο οποίος κουβαλά στις πλάτες του τα ήθη, έθιμα και τη γλώσσα του τόπου του τόνισε: «Στην Ελλάδα με τον λαό της δεν ένιωσα ξένος ποτέ. Μοιάζουμε σε πολλά όπως όλοι οι λαοί, με τη διαφορά ότι στην Αρμενία είμαστε πιο σκληροί, διότι μας λείπει η θάλασσα».

Ο Kristaq Valera ζει στην Πάτρα απ' το 1991. Ηταν απ' τους πρώτους μετανάστες που πέρασαν τα σύνορα με την Ελλάδα απ' την Αλβανία την ίδια χρονιά. «Οταν το 1985 επισκέφθηκα την πόλη, δεν περίμενα ότι το 1991 θα ερχόμουν για να ζήσω», λέει. Παντρεύτηκε, έκανε οικογένεια και με νόημα επισημαίνει: «Πού να φανταστώ ότι ερχόμενος εδώ, μετά από λίγο καιρό θα έβλεπα προβλήματα που δεν γνώριζα, όπως το κλείσιμο των εργοστασίων της "Πειραϊκής - Πατραϊκής", της "Pirelli" και άλλων». Εξηγεί την προσπάθειά του να αποτυπώσει σε μάρμαρο «την υδρόγειο που πάνω σε σκάφη υπάρχουν καραβάνια προσφύγων οι οποίοι προσπαθούν να γλιτώσουν» και δηλώνει ικανοποίηση απ' την ανταπόκριση του κοινού.

Μιλώντας όλοι με τα θετικότερα λόγια για τη διοργάνωση, τόνισαν ότι δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για τα έργα, αφήνοντας και οι ίδιοι το «αποτύπωμά» τους στην πόλη.

Στο μεταξύ, συνεχίζονται καθημερινά οι εκδηλώσεις. Σήμερα, Τετάρτη, και αύριο, Πέμπτη, στον χώρο θα ανέβει η θεατρική παράσταση «Ονειρο Θερινής Νυκτός» του «Αρματος Θέσπιδος» του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, με ώρα έναρξης και τις δύο μέρες στις 9.30 μ.μ., ενώ την Τρίτη 14 Ιούνη θα πραγματοποιηθεί συναυλία με τους Αννη Ονουφρίου και Σταύρο Ναθαναήλ, με θέμα «Αλησμονώ και χαίρομαι, θυμάμαι και λυπούμαι».

• Σε επόμενο φύλλο του «Ριζοσπάστη» θα συνεχιστεί η ανταπόκριση από το Διεθνές Συμπόσιο Γλυπτικής, με δηλώσεις και άλλων καλλιτεχνών που συμμετέχουν.