(...) Σας αφήνω, σας χαιρετώ, σας αγαπώ. Μην κλαίτε, δεν κλαίω ούτε 'γω. Φεύγω χωρίς παράπονο, χωρίς να τρέμω από φόβο και χωρίς πόνο, καθώς πλησιάζει κείνο που θα πρεπε νάρθει μόνο στο τέλος της ζωής και δεν είναι σωστό να με βρίσκει στη μέση. Η φευγάλα μου από κοντά σας κι ακόμη η απόλυτη αρμονία κι ενότητά μας. Δεν είμαι σε θέση να σας δώσω παρά πολύ λίγη από την αγάπη μου - μονάχα τη διαβεβαίωση ότι είναι ειλικρινής, βαθιά και φλογερή. Σήμερα, στις 26 Μάρτη 1943, στις 6.30 το πρωί, δυο μέρες μετά τη συμπλήρωση των 22 μου χρόνων, θα πάρω την τελευταία μου ανάσα. Είχα πάντα το κουράγιο να ζω και δεν θα το χάσω ακόμη και μπροστά σ' αυτό που, στην ανθρώπινη γλώσσα, λέγεται θάνατος. Δεν...