Από πρόσφατη συγκέντρωση σωματείων στη Χαλκίδα

Εργαζόμενες και εργαζόμενοι που απέναντι στο τέλμα, στη διάλυση και τον εκφυλισμό που είχε οδηγήσει το Εργατικό Κέντρο Εύβοιας η ηγετική ομάδα της διοίκησης και μπροστά στο δίλημμα «τι Εργατικό Κέντρο θέλουμε;», πήραν την πρωτοβουλία να συσπειρωθούν σε ένα αγωνιστικό ψηφοδέλτιο, ώστε να συμβάλουν για να γίνει το Εργατικό Κέντρο πραγματικό αποκούμπι όλων των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών.

Σε μία κρίσιμη περίοδο για την εργατική τάξη και όλο τον λαό, στο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας συγκρούονται οι δύο γραμμές στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Από τη μία πλευρά οι δυνάμεις που εκπροσωπούν και υπερασπίζονται τα συμφέροντα των εργαζομένων και από την άλλη οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Ενα Συνέδριο που αφορά όλους τους εργαζόμενους της περιοχής, καθώς από αυτό θα προκύψει αν στο πλευρό τους θα έχουν ένα Εργατικό Κέντρο αντάξιο των προσδοκιών, των αναγκών και των αγωνιών τους ή ένα Εργατικό Κέντρο διαλυμένο και εκφυλισμένο, όπως το έχει καταντήσει σήμερα η ομάδα που βρίσκεται στην ηγεσία του.

Την πρωτοβουλία της «Αγωνιστικής Συνεργασίας» στήριξαν μάλιστα ανοιχτά υπογράφοντας κείμενο - παρέμβαση δεκάδες παλαίμαχοι συνδικαλιστές της Εύβοιας, πρώην πρόεδροι του Εργατικού Κέντρου, πρωτοβάθμιων Σωματείων. Με το κείμενό τους καλούσαν σε στήριξη της «Αγωνιστικής Συνεργασίας» ώστε να βγει το Εργατικό Κέντρο Εύβοιας από το τέρμα και τη διάλυση.

Την πρωτοβουλία αγκάλιασαν και εργαζόμενοι της περιοχής, δείχνοντας την αποφασιστικότητά τους για ένα πραγματικό συνέδριο εργατών, που θα σηματοδοτήσει τη ριζική αλλαγή στο Εργατικό Κέντρο Εύβοιας. Συμμετείχαν ενεργά στις διαδικασίες που προηγήθηκαν, ανέδειξαν τον εκφυλισμό, καταδίκασαν και καταψήφισαν κάθε προσπάθεια αλλοίωσης της πραγματικής βούλησης των εργαζομένων.

Παράλληλα διακίνησαν πλατιά τη διακήρυξη της «Αγωνιστικής Συνεργασίας» και κάλεσαν τους εργαζόμενους και τους αντιπροσώπους του Συνεδρίου να μετατρέψουν το Συνέδριο σε αγωνιστικό σταθμό, που δεν θα σηματοδοτήσει απλώς την αλλαγή διοίκησης, αλλά θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος στην περιοχή. Να γίνει με τη συμμετοχή τους μια «γιορτή» της εργατικής τάξης, ένα πραγματικό συνέδριο εργατών, όπου θα ακουστεί η δική τους φωνή, τα βάσανα που βιώνουν στους χώρους δουλειάς και την καθημερινότητά τους, αλλά και θα οργανώσουν συλλογικά τον αγώνα και τις διεκδικήσεις τους, απέναντι στη νέα ακόμη πιο σφοδρή επίθεση που δέχονται τα δικαιώματά τους και η ζωή των λαϊκών οικογενειών, συνολικότερα.

Στην «Αγωνιστική Συνεργασία» συσπειρώνονται αντιπρόσωποι Σωματείων από κλάδους και χώρους δουλειάς, που το προηγούμενο διάστημα πρωτοστάτησαν στους αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και του λαού της Εύβοιας.

Από τον κλάδο των Τροφίμων και Ποτών Εύβοιας και την Ενωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χαλκίδας, το Σωματείο των ρετσινάδων από τη Βόρεια Εύβοια, που έναν χρόνο τώρα δίνουν τον δικό τους αγώνα για να μπορέσουν να συνεχίσουν να ζουν στον τόπο τους με αξιοπρέπεια. Στον αγώνα αυτόν μάλιστα συναντήθηκαν, βρήκαν αλληλεγγύη και συμπαράσταση από τους συναδέλφους τους, που τώρα συμμετέχουν μαζί στην «Αγωνιστική Συνεργασία» για να αλλάξουν ρότα στο Εργατικό Κέντρο Εύβοιας και να δυναμώσουν ακόμη περισσότερο τις διεκδικήσεις τους. Συμμετέχουν επίσης αντιπρόσωποι από τα σωματεία των οικοδόμων, από τις ιχθυοκαλλιέργειες, αλλά και αντιπρόσωποι από νεοσύστατα, αλλά δυναμικά και μαζικά σωματεία, όπως στην «HQF ΜΙΜΙΚΟΣ», την «Κελαϊδίτης ΕΠΕ» που βρίσκονται σε διεκδίκηση υπογραφής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις στα μεροκάματα και βελτίωση των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας.

Συγκεκριμένα, στο κάλεσμα για το Συνέδριο αναφέρεται:

«Η "ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ" είμαστε όλοι εμείς, εκπρόσωποι πρωτοβάθμιων Σωματείων, που δεν κάτσαμε στα αυγά μας, δεν συμβιβαστήκαμε με την παράλυση που επιδίωξε η ηγετική ομάδα στο Εργατικό Κέντρο. Είμαστε όλοι εμείς, αγωνιστές και αγωνίστριες που, έχοντας διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες, μας ενώνει η κοινή αγωνία για το πού πάνε τα πράγματα και βρεθήκαμε δίπλα - δίπλα στον δρόμο του αγώνα.

Πρωτοστατήσαμε σε κάθε αγώνα που αναπτύχθηκε, ήμασταν δίπλα σε κάθε Σωματείο που χρειάστηκε αλληλεγγύη, προβάλλοντας ότι η απάντηση στα σχέδια κυβερνήσεων - εργοδοσίας μπορεί να είναι μόνο η διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών μας.

Τα δύο χρόνια της πανδημίας δεν κλειστήκαμε στο καβούκι μας! Απ' την πρώτη στιγμή διεκδικήσαμε μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, που με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ έγιναν υγειονομικές βόμβες. Στηρίξαμε κάθε αγωνιστική κινητοποίηση των υγειονομικών και του Σωματείου του Νοσοκομείου, με πράξεις και συμμετοχή των μελών μας, όχι με λόγια και "αντιπροσώπους".

Στις καταστροφικές πυρκαγιές της Βόρειας Εύβοιας οργανώσαμε άμεσα και αποτελεσματικά την αλληλεγγύη συγκεντρώνοντας μεγάλες ποσότητες ειδών πρώτης ανάγκης. Στηρίξαμε έμπρακτα τους συναδέλφους μας από το Σωματείο Ρητινοκαλλιεργητών - Δασεργατών που έδωσαν τη μάχη με τις φλόγες και συνεχίζουν να παλεύουν για να ζήσουν στον τόπο τους.

Στηρίξαμε με όλες μας τις δυνάμεις τον μεγαλειώδη αγώνα που ανέπτυξαν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ μέσα από τον συντονισμό και την κοινή δράση των 5 Σωματείων τους, αγώνας που τσαλάκωσε τα σχέδια της κυβέρνησης της ΝΔ. Πραγματοποιήσαμε ειδική Σύσκεψη Σωματείων και Συνδικαλιστών, διοργανώσαμε μεγάλη Συναυλία Αλληλεγγύης στα Ψαχνά. Συμβάλαμε ώστε να γίνουν γνωστές οι θέσεις των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, να απαντηθεί η λάσπη της κυβέρνησης και των καλοπληρωμένων ΜΜΕ, να εκφραστεί αλληλεγγύη.

Αντιπαλέψαμε μέχρι τέλους τον αντεργατικό νόμο - τερατούργημα Χατζηδάκη. Μήνες πριν την ψήφισή του προετοιμάσαμε την εργατική τάξη, όταν η ηγετική ομάδα στο Εργατικό Κέντρο έλεγε "καθίστε να δούμε τι λέει ο νόμος". Η δράση μας αυτή οδήγησε στην καθολική καταδίκη του νόμου από το σύνολο των εργαζομένων. Η αποφασιστική μας στάση και η σύγκρουση με την εργοδοσία στους χώρους δουλειάς, οι απεργιακές φρουρές που συγκροτήσαμε έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη μαζική συμμετοχή στις απεργίες και τις απεργιακές συγκεντρώσεις.

Είχαμε καταλυτική συμβολή στη μεγαλύτερη οργάνωση της εργατικής τάξης στην Εύβοια, με εκατοντάδες νέα μέλη που γράφτηκαν στα Συνδικάτα, με την ίδρυση νέων, ζωντανών και μαχητικών Σωματείων σε μεγάλους χώρους δουλειάς και κλάδους ("Μιμίκος", "Κελαϊδίτης ΕΠΕ", Μουσικοί, Οικοδόμοι).

Προωθήσαμε τις κοινές δράσεις καθιερώνοντας τις Συσκέψεις Σωματείων και Συνδικαλιστών και τις αντίστοιχες κινητοποιήσεις για όλα τα μεγάλα κοινά προβλήματα (Υγεία, ακρίβεια, ΛΑΡΚΟ, πόλεμος κ.ά.). Επιδιώξαμε τον κλαδικό συντονισμό όπως στον κλάδο των Τροφίμων - Ποτών, στις επιχειρήσεις Φιλίππου ("Αλλατίνη", "Μιμίκος") για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τα δικαιώματα.

Οργανώσαμε το "Λαϊκό Φροντιστήριο Αλληλεγγύης" για τα παιδιά εργαζομένων και ανέργων που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να μορφώσουν τα παιδιά τους. Με την εθελοντική προσφορά μελών μας - εκπαιδευτικών στην ιδιωτική Εκπαίδευση αλλά και συναδέλφων του δημόσιου τομέα, δεκάδες παιδιά Δημοτικού - Γυμνασίου - Λυκείου στηρίχθηκαν ενώ πολλά πέτυχαν στις πανελλαδικές εξετάσεις.

Πρωτοστατήσαμε στην καταδίκη του πολέμου στην Ουκρανία και ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας, αναδεικνύοντας ότι η απαράδεκτη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι αποτέλεσμα του σκληρού ανταγωνισμού ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ από τη μια και της Ρωσίας από την άλλη για τα κέρδη των λίγων. Οι εργαζόμενοι δεν έχουμε συμφέρον να ευθυγραμμιστούμε πίσω από κανέναν ληστή».

Τονίζοντας ότι στο Συνέδριο αυτό καλείται να απαντηθεί το δίλημμα «αν οι εργαζόμενοι της Εύβοιας θα έχουν στο πλευρό τους ένα Εργατικό Κέντρο αντάξιο των προσδοκιών, των αναγκών και των αγωνιών τους ή Εργατικό Κέντρο διαλυμένο και εκφυλισμένο, όπως το έχει καταντήσει σήμερα μια μικρή ηγετική ομάδα», η «Αγωνιστική Συνεργασία» καλεί σε αλλαγή ρότας:

«Τώρα έχουμε την ευκαιρία να τραβήξουμε άλλο δρόμο! Στηρίζοντας την "Αγωνιστική Συνεργασία", να αναδειχθεί μια νέα Διοίκηση στο Εργατικό Κέντρο, να παλέψουμε όλοι μαζί για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, για να μπορέσουμε να ζήσουμε τη ζωή που μας αξίζει με βάση τις δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας του 21ου αιώνα!

Ηρθε η ώρα για ένα Εργατικό Κέντρο "όπλο" στα χέρια των εργαζομένων, που θα πρωτοστατεί για τα προβλήματα κάθε χώρου και κλάδου δουλειάς, για τα μεγάλα προβλήματα της εργατικής τάξης, για το μεροκάματο, την ακρίβεια, τη φτώχεια, την Υγεία, την Παιδεία, τον πόλεμο. Θα βοηθάει και θα στηρίζει έμπρακτα τα πρωτοβάθμια Σωματεία στον αγώνα που δίνει το καθένα στον χώρο του, για κάθε πρόβλημα. Θα καλεί Γενικές Συνελεύσεις, θα ενημερώνει, θα συσπειρώνει και θα κινητοποιεί τους εργαζόμενους. Θα βοηθάει να σπάει η εργοδοτική τρομοκρατία, το κλίμα απογοήτευσης. Θα αναπτύσσει με όλες του τις δυνάμεις την αλληλεγγύη σε κάθε χώρο δουλειάς που αγωνίζεται. Θα συμβάλλει να δημιουργούνται νέα Σωματεία σε χώρους δουλειάς και κλάδους με σκοπό περισσότεροι εργαζόμενοι να οργανωθούν.

Δεσμευόμαστε ότι θα παλέψουμε για ένα Εργατικό Κέντρο που τα κτίριά του στη Χαλκίδα και στο Αλιβέρι θα είναι στολίδια. Που θα αναπτύσσει πολύμορφη δραστηριότητα, θα φτιάξει βιβλιοθήκη, θα διοργανώνει επιμορφωτικές - πολιτιστικές εκδηλώσεις. Ενα Εργατικό Κέντρο που θα είναι κυψέλη συλλογικής δράσης για τους εργαζόμενους, που θα μπορεί ο καθένας και η καθεμιά να ακουμπήσει πάνω του, θα είναι ΣΠΙΤΙ των εργαζομένων.

Ως "ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ" πιστεύουμε ότι η δύναμή μας βρίσκεται στην οργάνωση και στον αγώνα, στον δρόμο της διεκδίκησης και της ανατροπής. Δεν περιμένουμε "εργολάβους λύσεων", κυβερνητικούς μεσσίες που δήθεν θα προστατεύσουν τη ζωή και τα δικαιώματά μας. Εμπνεόμαστε από τους αγώνες των εργατών της ΛΑΡΚΟ, της COSCO, της "e-food", των Λιπασμάτων και των Πετρελαίων Καβάλας, της ΜΙΝΕΡΒΑ, από την παρακαταθήκη που άφησαν οι κοινοί μας αγώνες το προηγούμενο διάστημα! Εμπνεόμαστε από το σύνθημα "χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά - εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά". Εκεί βρίσκεται η ελπίδα και η λύση!».