Τα στοιχεία που αποκάλυψε πριν από μερικές μέρες το Σωματείο των Συμβασιούχων στους Τομείς Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων (ΤΑΣ) - δηλαδή οι πιο αρμόδιοι - είναι συγκλονιστικά. Σύμφωνα με αυτά, μέχρι τώρα μόνο το 25% από τους ιδιοκτήτες των 45.000 κτιρίων που έπαθαν σημαντικές ζημιές κατά το σεισμό (χαρακτηρισμένα «κίτρινα») έχουν προσέλθει στους ΤΑΣ για να πάρουν άδειες επισκευής. Το 75%, δηλαδή, των κτιρίων που έπαθαν σοβαρές ζημιές παραμένουν σεισμόπληκτα και χωρίς καμία μέριμνα επισκευής. Εχουν αφεθεί στην τύχη τους. Και μαζί μ' αυτά οι σημερινοί και μελλοντικοί ένοικοί τους σε ενδεχόμενο - και πολύ πιθανό, αφού ζούμε σε μια σεισμογενή περιοχή - ενός νέου σεισμού!

Ολα αυτά επιβεβαιώνουν, δυστυχώς, την κριτική που είχε ασκήσει από την πρώτη κιόλας στιγμή ο «Ρ», αλλά και το ΚΚΕ, σχετικά με τα μέτρα αποκατάστασης που εξήγγειλε η κυβέρνηση. Οπως είχαν τονίσει, τα μέτρα αυτά - και κυρίως τα ανεπαρκή τιμολόγια και η αναιμική δωρεάν κρατική βοήθεια, που δεν καλύπτουν ούτε το 50% του κόστους αποκατάστασης, αλλά και οι επιεικώς απαράδεκτες τεχνικές οδηγίες που έχουν θεσπιστεί - μόνο στην αποκατάσταση και ενίσχυση των κατασκευών αυτών δεν οδηγούν. Αντίθετα. Οδηγούν στην απόγνωση και στα πολύ επικίνδυνα για το μέλλον «μπαλώματα».

Τι να κάνει άραγε ο σεισμόπληκτος, όταν για την επισκευή του σπιτιού του απαιτούνται 5 εκατομμύρια δραχμές και με βάση τα επίσημα τιμολόγια του χορηγούνται μόνο δύο (το ένα τρίτο δωρεάν επιχορήγηση και το υπόλοιπο δάνειο) και μάλιστα όταν τα μισά από αυτά θα πρέπει να τα γυρίσει πίσω ως εισφορές στο ΙΚΑ; Είναι προφανές: Κάνει ό,τι μπορεί χωρίς να πλησιάσει καν στα ΤΑΣ. Κι αυτό παρότι οι μηχανικοί που δουλεύουν εκεί - τελώντας μάλιστα σε ομηρία, αφού αν και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες παραμένουν συμβασιούχοι - εξαντλούν φιλότιμα κάθε περιθώριο που τους δίνουν οι τεχνικές οδηγίες και τα επίσημα τιμολόγια για να καλύψουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος της δαπάνης.

Ο κίνδυνος, λοιπόν, να υπάρξει μεγάλο ποσοστό ακατάλληλων και επικίνδυνων κτιρίων στην Αθήνα της «Μεγάλης Ιδέας» του 2004 - και μάλιστα σε συνοικίες, όπως το Μενίδι, τα Ανω Λιόσια, η Ν. Φιλαδέλφεια, η Μεταμόρφωση, το Ν. Ηράκλειο κ.ά., που θα βρίσκονται δίπλα στις μεγαλοπρεπείς ολυμπιακές εγκαταστάσεις που χρυσοπληρώνονται με χρήματα και των σεισμοπλήκτων - είναι πλέον υπαρκτός. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που περιμένουν να αναπτυχθεί μια πρώτου μεγέθους κερδοσκοπία και με τα τραυματισμένα και αποκαταστημένα όπως όπως αυτά κτίρια. Οπως έγινε άλλωστε και μετά τους σεισμούς του 1981 και μερικά από αυτά το 1999 κατέρρευσαν, παρασύροντας μαζί τους δεκάδες αθώα θύματα. Προς δόξαν, φυσικά, της κυβερνητικής πολιτικής του εμπαιγμού, που εξελίσσεται σε εφιάλτη.