Κανένα έργο για την προστασία του λαού από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΗ ΘΩΡΑΚΙΣΗ

Κανένα έργο για την προστασία του λαού από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ

Παρά το γεγονός ότι τον τελευταίο αιώνα στη χώρα μας σημειωνόταν ένας καταστροφικός σεισμός κάθε 19 μήνες...

Οι σεισμοί δεν μπορούν να αποφευχθούν. Μπορούν όμως να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις. Από την πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όμως απουσιάζει οποιαδήποτε μέριμνα αντισεισμικής θωράκισης

Ο τελευταίος ισχυρός σεισμός των 6,5 Ρίχτερ, που χτύπησε - ευτυχώς χωρίς θύματα, λόγω μεγάλου εστιακού βάθους - το Λεωνίδιο Αρκαδίας την περασμένη Κυριακή, επανέφερε την εξής τραγική αντίφαση που συμβαίνει στη χώρα μας: Ενώ υπάρχει βεβαιότητα ότι οι σεισμοί δεν μπορούν να αποφευχθούν και ότι κάποια στιγμή ένας μεγάλος σεισμός θα χτυπήσει την «πόρτα» μας, οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, διαχρονικά, αρνούνται να πάρουν τα αναγκαία μέτρα αντισεισμικής θωράκισης, ώστε οι καταστροφές και οι θάνατοι από τους σεισμούς να αποφευχθούν ή τουλάχιστον να ελαχιστοποιηθούν.

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία από το 1902 ως το 2008, δηλαδή τα τελευταία 106 χρόνια, σημειώθηκαν στη χώρα μας 66 ισχυροί καταστροφικοί σεισμοί μεγέθους από 5,7 έως 7,6 Ρίχτερ, δηλαδή κατά μέσο όρο ένας κάθε 19 μήνες!

Οι 40 μάλιστα από τους σεισμούς αυτούς προκάλεσαν 1.441 θύματα, ενώ όλοι άφησαν πίσω τους τεράστιες υλικές ζημιές. Και ενώ είναι μαθηματικά βέβαιο ότι ισχυροί σεισμοί θα σημειωθούν και στο μέλλον, η πολιτική των κυβερνήσεων του δικομματισμού αντιμετωπίζει και την αντισεισμική προστασία της χώρας με τους ανάλγητους νόμους της ελεύθερης αγοράς και σύμφωνα με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι με γνώμονα τις ανάγκες και την ασφάλεια του λαού.

Τα παραδείγματα είναι πολλά:

1 Ενώ το 75% των κτιρίων της χώρας (το 65% των δημοσίων και το 55% των σχολείων) έχουν κτιστεί πριν το 1985, δηλαδή με βάση τους παλιούς (ή και καθόλου) αντισεισμικούς κανονισμούς, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αρνούνται να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα προσεισμικού ελέγχου και ενίσχυσης, όπου αποδειχτεί ότι είναι αναγκαία, των κτιρίων αυτών. Είναι χαρακτηριστικό ότι η εξαγγελία του 1999 για τον προσεισμικό έλεγχο των 80.000 δημόσιων και κοινωφελών κτιρίων μέχρι το 2001 έμεινε ουσιαστικά στα χαρτιά. Ελέγχθηκαν έγκυρα μόλις 4.000 κτίρια και δεν έγινε καμία ενίσχυσή τους, εκτός από κάποιες που έκανε ο ΟΣΚ.

2 Ενώ κατά τους σεισμούς της Αθήνας αποδείχτηκε ότι ένα στα 10 κτίρια με ζημιές και ένα στα δύο σχεδόν από αυτά που κρίθηκαν κατεδαφιστέα ήταν επαγγελματικές στέγες (εργοστάσια, βιοτεχνίες κλπ.), αρνούνται επίμονα να ελέγξουν τη στατική επάρκεια των χώρων αυτών, όπου δουλεύουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, και να επιβάλουν την ενίσχυσή τους.

3 Αντί να επιβάλουν τη θωράκιση και ενίσχυση των 38.165 κτιρίων (34.471 κατοικίες και 3.694 επαγγελματικοί χώροι) που έπαθαν ζημιές από το σεισμό της Αθήνας (και όχι μόνο), καθιέρωσαν τεχνικές οδηγίες που οδηγούν στην κατάσταση που ήταν πριν το σεισμό, δηλαδή σ' αυτήν που βρίσκονταν όταν έπαθαν τις... ζημιές!

4 Αντί να επιδιώξουν την πλήρη αποκατάσταση των κτιρίων που έπαθαν ζημιές από το σεισμό της Αθήνας, καθιέρωσαν ανεπαρκή τιμολόγια και δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες, με αποτέλεσμα δύο στους τρεις ιδιοκτήτες των κτιρίων που χαρακτηρίστηκαν «κίτρινα» (επισκευάσιμα) - οι 25.359 από τους 38.165 - να ξεκινήσουν διαδικασίες επισκευής χωρίς κανέναν έλεγχο από τις αρμόδιες Υπηρεσίες, να καταφύγουν δηλαδή στα επικίνδυνα «μπαλώματα».

5 Αντί να προστατεύσουν και να εξασφαλίσουν περισσότερους ελεύθερους χώρους, αναγκαίους για την εκτόνωση και καταφυγή του πληθυσμού σε περίπτωση σεισμού, εμπορευματοποιούν και ξεπουλούν στο μεγάλο κεφάλαιο και αυτούς που υπάρχουν.

6 Αντί να πάρουν μέτρα απομάκρυνσης, επιτρέπουν τη συνύπαρξη επικίνδυνων χρήσεων (π.χ. εγκαταστάσεις διαχείρισης και εμπορίας καυσίμων) με σπίτια, καταστήματα, γραφεία και σχολεία, αυξάνοντας τους κινδύνους και από ανεξέλεγκτες πυρκαγιές σε περίπτωση σεισμού.

7 Αντί να ενισχύσουν με τα αναγκαία μέσα και προσωπικό όλους τους μηχανισμούς αντιμετώπισης των συνεπειών του φαινομένου, διαλύουν ουσιαστικά τις Υπηρεσίες Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων.

8 Αντί να θεωρηθεί η αντισεισμική θωράκιση ως ένα μεγάλο έργο, η πολιτική του δικομματισμού το έχει θέσει στα αζήτητα. Κι αυτό όταν στη χώρα μας δαπανώνται κατά μέσο όρο περίπου 450 εκατ. ευρώ για την όποια, περιορισμένη κι αυτή, αποκατάσταση των ζημιών από σεισμούς. Μόνο ένα μέρος από αυτά αν είχε έγκαιρα διατεθεί οργανωμένα για την πρόληψη και την αντισεισμική προστασία, οι συνέπειες σε ανθρώπινα θύματα και υλικές καταστροφές θα είχαν περιοριστεί δραστικά.

Πρόκειται, λοιπόν, για μια πολιτική επικίνδυνη για το λαό, που επιβάλλεται να την αντιπαλέψει και να απαιτήσει την εφαρμογή ουσιαστικών μέτρων αντισεισμικής θωράκισης, γιατί αλλιώς τα φαινόμενα της «Ρικομέξ» και της «Φαράν» μοιραία θα επαναλαμβάνονται...

Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ