Με ελιγμούς και το ξαναζέσταμα του «κοινωνικού διαλόγου», αλλά και με μια προκλητική επίθεση στη συνείδηση των εργαζομένων, τους οποίους καλεί να συμβιβαστούν με μηδενικές αυξήσεις στους μισθούς, η κυβέρνηση οξύνει την επιθετικότητά της στα μέτωπα της Κοινωνικής Ασφάλισης και των Συλλογικών Συμβάσεων.

Συνεργός στην προσπάθεια εφησυχασμού και αποπροσανατολισμού των εργαζομένων, εκτός από τα κόμματα του κεφαλαίου, είναι και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που με την τακτική της φρενάρει τους εργατικούς αγώνες, υπονομεύει τη μαζικοποίηση και ριζοσπαστικοποίησή τους.

Στον αντίποδα, οι ταξικές δυνάμεις αναδεικνύουν το μόνο δρόμο που μπορεί να φέρει αποτελέσματα για τους εργαζόμενους. Το δρόμο της συνεπούς ταξικής δράσης, για να μην περάσουν τα νέα μέτρα, να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, να βρεθούν στο προσκήνιο της πάλης αιτήματα που απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας.

Με την πείρα από τις μικρές και μεγάλες μάχες, όπως αυτή για την επαναπρόσληψη συνδικαλιστών που απολύθηκαν στα «Καρφούρ», τη «Ρενό» και το Δήμο Πετρούπολης, τα ταξικά συνδικάτα εντείνουν τη δράση τους για τα συλλαλητήρια στις 22 Γενάρη και την απεργιακή κλιμάκωση της πάλης.