Ελλάδα, Ανώνυμη Κατασκευαστική Εταιρία. Αυτό είναι το αντικείμενο του νομοσχεδίου για τις συμβάσεις παραχώρησης της εκμετάλλευσης έργων και υπηρεσιών, που μέχρι σήμερα κατασκευάζουν-προσφέρουν δημόσιες υπηρεσίες, το οποίο γνωστοποίησε σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου ο υφυπουργός Οικονομίας Χ. Πάχτας. Ο... φιλόδοξος στόχος της κυβέρνησης είναι κάθε μορφής έργο, μικρό ή μεγάλο (αυτοκινητόδρομοι, λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηρόδρομοι, σχολεία, νοσοκομεία, μικροί δρόμοι δήμων κλπ.), να κατασκευάζεται από ιδιώτες, οι οποίοι και θα το εκμεταλλεύονται. Φυσικά, το κόστος της χρήσης θα το πληρώσουν οι άμεσοι καταναλωτές, δηλαδή ο ελληνικός λαός. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που, σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων του υπουργείου Οικονομίας, αφήνει πολλά κενά και μεγάλες «θολές» περιοχές στο θέμα της ευθύνης - ή καλύτερα της μη ευθύνης - των ιδιωτών-εκμεταλλευτών των έργων, η οποία είναι και δυσδιάκριτη και πολύ δύσκολα μπορεί να προσδιοριστεί.

Οπως προκύπτει από τις υπουργικές δηλώσεις, με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο η κυβέρνηση έρχεται να κωδικοποιήσει τη μέχρι σήμερα νομοθεσία της ιδιωτικοποίησης των δημόσιων έργων, μια και τέτοια εμπειρία είναι υπαρκτή (π.χ. η σκανδαλώδης και αποικιοκρατικού τύπου σύμβαση του αεροδρομίου των Σπάτων). Αξίζει να σημειώσουμε ότι είναι η δεύτερη προσπάθεια δημιουργίας τέτοιου νομικού πλαισίου ιδιωτικοποίησης των έργων. Αντίστοιχο νομοσχέδιο, για τα οδικά έργα, είχε συνταχθεί με ευθύνη του Κ. Λαλιώτη, αλλά ενσωμάτωνε τόσο απροκάλυπτα το σύνολο των αξιώσεων των κατασκευαστικών εταιριών, ώστε ο ίδιος ο πρωθυπουργός τον προηγούμενο Σεπτέμβρη αναγκάστηκε να το απορρίψει αναζητώντας μια πιο... ευέλικτη λύση.

Οσο για το εύρος των προς ιδιωτικοποίηση έργων, μεταφέρουμε τα όσα ανέφερε χτες ο ίδιος ο υφυπουργός. Στόχος είναι η ιδιωτικοποίηση: Των υποδομών, όπως το σύνολο των δρόμων, των λιμανιών, των αεροδρομίων, των σιδηροδρόμων. Ο τομέας περιβάλλοντος. Πρόκειται για έργα ύδρευσης, αποχέτευσης, βιολογικούς καθαρισμούς. Ο τομέας ενέργειας. Το φυσικό αέριο. Και στον τομέα του τουρισμού φυσικά οι μαρίνες. Στις συμβάσεις παραχώρησης (ιδιωτικοποίησης) εντάσσονται επίσης τα περιφερειακά, νομαρχιακά και δημοτικά έργα, μεσαίου και μικρού μεγέθους.

Πέρα από τον τομέα των κατασκευών οι κατασκευαστικές εταιρίες θα αποκτήσουν και την εκμετάλλευση των έργων, επιβάλλοντας «αλμυρά» διόδια για τις οδικές αρτηρίες. Οσον αφορά στα έργα που δεν προσφέρονται για εκμετάλλευση, όπως τα πάσης φύσεως δημόσια κτίρια, ο Χ. Πάχτας δήλωσε πως θα επιλεγεί η λύση της χρηματοδοτικής μίσθωσης. Θα αναλάβει, δηλαδή, ιδιώτης να κατασκευάσει σχολεία, νοσοκομεία, πανεπιστήμια, φυλακές(!) και θα τα μισθώνει για μακροχρόνια περίοδο το ελληνικό δημόσιο. Ιδιωτικοποιούνται φυσικά και οι κάθε μορφής υπηρεσίες, όπως η καθαριότητα, η σίτιση, η φύλαξη, η συντήρηση των δημόσιων κτιρίων, δραστηριότητες που θα αναλαμβάνουν πλέον οι ιδιώτες.