Δεκάδες αγροτικές συνδικαλιστικές οργανώσεις από όλη τη χώρα συμμετείχαν στη σύσκεψη

Συνεχίζοντας το ρεπορτάζ από την πανελλαδική σύσκεψη, ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα πλευρές από τη συζήτηση που αναπτύχθηκε για τα κοινά προβλήματα των βιοπαλαιστών αγροτοκτηνοτρόφων, για το πώς θα γίνουν βήματα στην οργάνωση και στον συντονισμό του αγώνα σε πανελλαδικό επίπεδο.

Η Διαμαντούλα Κρητικού, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Αμυνταίου Φλώρινας, μίλησε για τα οξυμένα προβλήματα με το υψηλό κόστος παραγωγής και τις χαμηλές τιμές στα προϊόντα, αναδεικνύοντας επίσης την ανάγκη να μπει στο επίκεντρο του αγώνα η βελτίωση της ποιότητας ζωής των αγροτών, των γυναικών, των παιδιών στην ύπαιθρο.

Ο Γιάννης Σουμελίδης από τον Αγροτοκτηνοτροφικό Σύλλογο Πέλλας αναφέρθηκε στα προβλήματα των ροδακινοπαραγωγών, σημειώνοντας ότι τα ροδάκινα το 2022 πουλήθηκαν στη μισή τιμή από το 2021. Στηλίτευσε βιομηχάνους και μεγαλεμπόρους, που αρπάζουν σε εξευτελιστικές τιμές τα προϊόντα τους, αφήνοντας μάλιστα και απλήρωτους τους παραγωγούς πολλές φορές.

Ο Θανάσης Βομπίρης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων ν. Ηλείας, στάθηκε στη διαχρονική εξαπάτηση που έχουν δεχτεί οι αγρότες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και ιδιαίτερα τα τελευταία τρία χρόνια οι παραγωγοί σταφίδας και σταφυλιών, με τις χαμηλές τιμές που επικρατούν, ακόμα και κάτω του κόστους παραγωγής. Μετέφερε πείρα από τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες που πήραν το προηγούμενο διάστημα, από το τελευταίο εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο της Ομοσπονδίας και τις αρχαιρεσίες στους συλλόγους, όπου σημειώθηκε αύξηση της συμμετοχής. Ανέδειξε επίσης το γιατί οι ομάδες παραγωγών και οι συνεταιρισμοί - που προτείνονται από την κυβέρνηση ως λύσεις στα προβλήματά τους - δεν μπορούν να δώσουν ουσιαστική απάντηση στις αγωνίες των αγροτών, τονίζοντας ότι διέξοδο δίνουν τα αιτήματα για τη θέσπιση κατώτατων εγγυημένων τιμών για τα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, οι οποίες να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν εισόδημα για επιβίωση.

Ο Γιάννης Βάγγος από τη Λιβαδειά αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στη χαμηλή τιμή που έχει σήμερα το βαμβάκι και στο υψηλό κόστος παραγωγής, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Θα ήμασταν βιώσιμοι αν το αγροτικό πετρέλαιο δεν έφτανε τα 2 ευρώ το λίτρο, αν το σακί το λίπασμα δεν είχε 40 ευρώ».

Ο Μάριος Αρμενιάκος από την Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Κέρκυρας στάθηκε στο υψηλό κόστος παραγωγής αλλά και στα προβλήματα με τα ελαιόδεντρα, σημειώνοντας ότι «οι ψεκασμοί για δακοκτονία για άλλη μια χρονιά δεν ξεκίνησαν έγκαιρα, ως αποτέλεσμα της διαχρονικής πολιτικής ανάθεσης του προγράμματος σε ιδιώτες και μη πραγματοποίησής του από κατάλληλα στελεχωμένες κρατικές υπηρεσίες, οδηγώντας έτσι στην καταστροφή και υποβάθμιση μεγάλου μέρους της παραγωγής».

Ο Θοδωρής Παπακωνσταντίνου εκ μέρους του Συλλόγου Αγροτών Βέροιας ανέδειξε ότι τα προβλήματα των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων ούτε προσωρινά είναι, ούτε συγκυριακά, ούτε εισαγόμενα, αλλά αποτελούν μόνιμο βραχνά για τους αγρότες με όλες τις κυβερνήσεις, κάνοντας όλο και πιο δύσκολη την επιβίωσή τους. Διάβασε χαρακτηριστικά ένα απόσπασμα άρθρου από το 1981 όπου σημειωνόταν ανάμεσα σε άλλα: «Μπήκε το 1981 και παρόλο που με κόπους και θυσίες αυξήσαμε την παραγωγή μας την περασμένη χρονιά, για άλλη μια χρονιά οι τιμές που μας έδωσε η κυβέρνηση δεν κάλυψαν το κόστος που ανεβαίνει, ούτε τον τιμάριθμο που καλπάζει στα ύψη. Οι τεράστιες θεομηνίες εξαφανίζουν το λιγοστό εισόδημά μας. Ο,τι γλιτώσει από αυτές, μας το παίρνουν οι μεσάζοντες, βιομήχανοι και εξαγωγείς σε τιμές εξευτελιστικές για να θησαυρίζουν σε βάρος μας, σε βάρος του εργαζόμενου καταναλωτικού κοινού. Τα δάνεια λιγοστεύουν, οι επενδύσεις στη γεωργία κόβονται, έργα υποδομής δεν γίνονται και όλα αυτά για να δοθούν με τη σέσουλα νέα προνόμια και κίνητρα στους βιομήχανους και στα μονοπώλια. Αυτά είναι τα χαϊδεμένα παιδιά της κυβέρνησης. Νιώθουμε καθαρά στο πετσί μας τι θα πει ΕΟΚ: Κόψιμο στις επιδοτήσεις και μεγάλωμα του κόστους. Αυξήσεις στις τιμές ενώ ο πληθωρισμός ξεπερνά το 10% - 15%. Μεγάλες εισαγωγές από τις χώρες της ΕΟΚ ενώ τα προϊόντα μας μένουν απούλητα, θάβονται ή καταστρέφονται από τις θεομηνίες».

Ο Γιάννης Τσιούτρας, γραμματέας της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας, τόνισε μεταξύ άλλων ότι στο στόχαστρο του αγώνα πρέπει να μπει η πολιτική που ακολουθούν διαχρονικά οι κυβερνήσεις, υπηρετώντας τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της ΚΑΠ της ΕΕ.

Σημείωσε χαρακτηριστικά: «Τα προβλήματά μας παραμένουν γιατί παραμένουν ίδιες οι αιτίες που τα προκαλούν. Αυτές πρέπει να αναδείξουμε, αλλά και τους αντιπάλους μας. Αυτό που βιώνουμε είναι η ελεύθερη αγορά, που σημαίνει ότι μεγαλώνει το κέρδος για τους λίγους και εμείς που παράγουμε, όπως και οι εργαζόμενοι, γινόμαστε αντικείμενο εκμετάλλευσης. Τα αιτήματά μας χτυπάνε στην καρδιά των αιτιών, είναι αυτά που θα μας εξασφαλίσουν ικανοποιητικό εισόδημα. Γιατί ακριβώς μειώνουν το κέρδος, σε αυτήν τη φάση, αυτών που μας εκμεταλλεύονται. Για παράδειγμα, εγγυημένες τιμές σημαίνει πως θα μειωθούν τα κέρδη των βιομηχάνων και των μεγαλεμπόρων. Μόνο με αυτά τα αιτήματα, αυτόν τον προσανατολισμό και όταν είμαστε μαζικοί μπορούμε να αποσπάμε κάτι. Γιατί και το 2016 πιέσαμε τις κυβερνήσεις που ψήφισαν μνημόνια, και με τον συλλογικό μας αγώνα κερδίσαμε κάτι».

Για να προσθέσει ότι «η εκάστοτε κυβέρνηση στηρίζει βιομήχανους και μεγαλέμπορους με τους νόμους που περνάνε, άρα μαζί με τους αγώνες που θα κάνουμε, χρειάζεται να κατανοηθεί καλύτερα ότι οι κυβερνήσεις που θα έρθουν πρέπει να είναι ανίσχυρες, να μην είναι δυνατές. Να μπει κι αυτό στη λογική μας και στη σκέψη μας, για να είμαστε εμείς πιο δυνατοί και να μπορούμε να δίνουμε συνέχεια στον αγώνα, να έχουμε εισόδημα επιβίωσης».

Τη δύναμη του συλλογικού αγώνα κόντρα στο κλίμα αναμονής, αλλά και τη δύναμη που δίνουν η ύπαρξη και δράση των Αγροτικών Συλλόγων και Ομοσπονδιών και ο συντονισμός μέσα από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, ανέδειξαν οι περισσότεροι συνδικαλιστές. Ενδεικτικά:

Ο Κώστας Τζέλλας, πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων ν. Καρδίτσας, κάλεσε «να πιστέψουμε στη δύναμη του αγώνα, να λειτουργήσουν οι Σύλλογοι και οι Ομοσπονδίες για να βγούμε στους δρόμους. Αν γεμίσουν οι πλατείες των χωριών με τρακτέρ στις 22 Γενάρη, τότε θα μεγαλώσει και η πίεση προς την κυβέρνηση και θα ικανοποιήσει κάποια από τα αιτήματά μας. Ετσι κέρδισαν πρόσφατα οι συνάδελφοι από την Αγιά, έτσι κερδίσαμε παλιότερα το αφορολόγητο, το ακατάσχετο κ.λπ.».

Ο Τάσος Κωστούλας, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Αγιάς και μέλος του ΔΣ της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας, μετέφερε την πείρα από τους αγώνες που ξεκίνησαν στα τέλη Αυγούστου και συνεχίστηκαν μέχρι πρόσφατα, τονίζοντας ότι μέσα από αυτόν τον δρόμο απέσπασαν ορισμένα μέτρα στήριξης του εισοδήματός τους, όπως η καταβολή μέσω de minimis 300 ευρώ ανά παραγωγικό στρέμμα καλλιέργειας μήλου, προκειμένου να στηριχθούν οι παραγωγοί του νομού Λάρισας, που έχουν ζημιωθεί εξαιτίας του αυξημένου κόστους παραγωγής και των προβλημάτων που παρουσιάστηκαν στις αγορές του εξωτερικού. Μέσα απ' αυτούς τους αγώνες, συνέχισε, μαζικοποιήθηκαν οι Αγροτικοί Σύλλογοι με νέα παιδιά, ηλικίας έως και 30 ετών, και επανασυγκροτήθηκαν 3 Σύλλογοι, βάζοντας έτσι παρακαταθήκη για το μέλλον.

Αντίστοιχα ο Σούλης Αϊβαζίδης, πρόεδρος του Αγροτοκτηνοτροφικού Συλλόγου Ανατολικής Εορδαίας και Νότιας Λεκάνης Βεγορίτιδας, σημείωσε ότι «πριν έναν χρόνο είχαμε έρθει εδώ μεμονωμένοι αγρότες από την περιοχή μας. Συμμετέχοντας στη σύσκεψη της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων, καταλάβαμε ότι μόνο με οργάνωση, συντονισμό και πανελλαδικό αγώνα θα χτυπήσουμε το τέρας που είναι απέναντί μας. Αμέσως μετά δημιουργήσαμε τον Σύλλογό μας, μετά από μαζική εκλογική διαδικασία. Από τότε και για έναν χρόνο περίπου δεν σταματήσαμε να βγαίνουμε στους δρόμους των χωριών και των πόλεων της περιοχής μας, να διαμαρτυρόμαστε και να κάνουμε γνωστά τα προβλήματα και τα αιτήματά μας. Σε αυτό το πλαίσιο έχει μαζικοποιηθεί κι άλλο ο Σύλλογός μας και έτσι συνεχίζουμε».

Τέλος ο Σπύρος Νικολόπουλος, εκ μέρους της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Περιφέρειας Πελοποννήσου, επεσήμανε ότι «έχουμε δύο δρόμους: Ο ένας είναι της υπομονής, του χτυπήματος της πλάτης από διάφορους βουλευτές ενόψει εκλογών, λέγοντάς μας ότι όλα θα πάνε καλά, της αναμονής ενός "μεσσία" ή μιας άλλης κυβέρνησης που θα μας σώσουν. Και ο άλλος ο δρόμος είναι αυτός που μας έχει φέρει μέχρι εδώ σήμερα: Ο δρόμος του αγώνα, της οργάνωσης και του συντονισμού σε πανελλαδικό επίπεδο. Αυτός είναι ο δρόμος που μας έχει δώσει αποτελέσματα, που μας κρατά ζωντανούς στην παραγωγή και στα χωράφια μας. Αν δεν βγουν τα τρακτέρ στον δρόμο, κέρδος δεν θα έχουμε».