Ομως, το θέμα της κοινωνικής συνθήκης και σύμβασης δεν είναι το μόνο που απασχολεί τον Ζενέ στο έργο του. Η γυναικεία χειραφέτηση, τα υπαρξιακά θέματα που συγκρούονται μέσα μας, η χρήση του ίδιου του θεάτρου ως παιχνιδιού, αλλά και ως αντανάκλασης, ακόμα και διαφυγής μέσα σε αυτό είναι μερικά από τα αποτυπώματα της γραφής του Ζενέ στο έργο «Οι Δούλες». Ετσι, το νήμα της αφήγησης συντίθεται διαλεκτικά από όλα αυτά τα στοιχεία, για να καταλήξει στο τραγικό τέλος.
Οι συντελεστές της παράστασης που ανεβαίνει στο θέατρο «Αποθήκη» (Σαρρή 40, Ψυρρή) σίγουρα είναι καλά ενημερωμένοι και εφοδιασμένοι με όλη τη συζήτηση και ανάλυση που περιστοιχίζει ένα τέτοιο κλασικό αριστούργημα. Εχουν εντοπίσει τις παγίδες, τις εύκολες λύσεις, την πρωτοεπίπεδη ανάγνωση που θα μπορούσαν πολύ εύκολα να γλιστρήσουν. Αντ' αυτού επέλεξαν να βουτήξουν στον κυκεώνα των νοημάτων και των συμβολισμών του έργου. Με όπλο τη φρέσκια μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη ανέδειξαν την ποιητική λυρική ματιά του έργου, την έντονη θεατρικότητά του, αφού το παιχνίδι των ρόλων και των σχέσεων βρίσκεται ανά πάσα στιγμή στο τραπέζι. Οι ερμηνείες ακολουθούν αυτήν την περίτεχνη διάσταση του λόγου. Η Κλαιρ της Αμαλίας Καβάλη είναι η μικρότερη ευαίσθητη αδερφή, μια ρομαντική αιθεροβάμων, είναι η «αδυναμία» της Κυρίας, η νεανική της εκδοχή, το alter ego της στην εργατική τάξη. Κρατάει τον ρόλο της Κυρίας στο παιχνίδι ρόλων με την αδερφή της, γιατί ξέρει ότι στην ευγενική ψυχή της ταιριάζουν τα αρώματα και οι κορδέλες. Η Σολάνζ της Αγγελικής Παπαθεμελή είναι ένας πύρινος ποταμός εκδίκησης. Το αίτημά της είναι συνεχές και σιγοβράζει μέσα της ως προοπτική που διογκώνεται, εσωτερική κρυψίνους. Προετοιμάζει το μεγαλειώδες «κατηγορώ» με έναν εκστατικό μονόλογο στο τέλος απέναντι στην καταπίεση τη δικιά της, αλλά και όλων των καταπιεσμένων ανά τον κόσμο. Η Κυρία της Αλεξάνδρας Σακελλαροπούλου είναι μια σικ και έλεγκαντ παρουσία που προασπίζεται τη θέση της ως απόλυτης Κυρίας του σπιτιού, αλλά ταυτόχρονα εμπιστεύεται τις ψυχοκόρες της, είναι μία φιλεύσπλαχνη και καλλιεργημένη οικοδέσποινα στα πρότυπα των σημερινών μεγαλοαστικών κυριών που κατακλύζουν τη δημόσια ζωή με τη φιλανθρωπία τους στους αδύναμους, αρκεί βέβαια αυτοί οι «αδύναμοι» να παραμείνουν πάντα υποτελείς.
Μια παράσταση που είναι απόλυτα εναρμονισμένη στον ζεστό χώρο του θεάτρου «Αποθήκη» και δεν φοβάται να συγκεράσει τη λυρικότητα μαζί με την πολιτική με όχημα το κλασικό αριστούργημα του μοντερνισμού.
Παραστάσεις: Τετάρτη 20.00, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21.00 και Κυριακή 18.00.
Προπώληση εισιτηρίων στο viva.gr