Νέες ολέθριες συμφωνίες για τους βαμβακοπαραγωγούς γίνανε προχτές στο υπουργείο Γεωργίας, μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου, των ηγεσιών της ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ και των εκπροσώπων των εκκοκκιστών και βιομηχάνων.

Οι παραπάνω συσκέφτηκαν ευρέως και σε κλειστό κύκλο, με μόνο γνώμονα πώς θα εξαπατήσουν τους πολύπαθους βαμβακοπαραγωγούς και πώς ο καθένας από την πλευρά του θα εξυπηρετήσει τα δικά του συμφέροντα. Κι ενώ οι βαμβακοπαραγωγοί βρίσκονται σε αναβρασμό και η αγανάκτησή τους ξεχείλισε από όσα συμβαίνουν σε βάρος τους, ο αρμόδιος υφυπουργός Γεωργίας Βαγ. Αργύρης, έβγαλε μια ανακοίνωση -παραλήρημα κοροϊδίας- για να τους ενημερώσει τάχα, ότι συμφωνήθηκε για φέτος εθνικό όριο καλλιέργειας 3.937.000 στρέμματα. Δηλαδή, στα μέτρα των διοικητικών μέτρων περιορισμού της βαμβακοκαλλιέργειας που ανακοινώθηκαν πέρσι το Μάη. Μόνο που όμως η αλήθεια και οι προθέσεις της κυβέρνησης είναι ακόμα πιο ολέθριες για φέτος και ανακοινώσεις σαν και τη χτεσινή υποδηλώνουν ότι οι «συγγραφείς» της θεωρούν τους βαμβακοπαραγωγούς, όντα κατώτερης νοημοσύνης.

Στην ίδια ανακοίνωση αναφέρεται πως οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες θα καλλιεργήσουν ό,τι και το 2001 και για τους μη κατά κύριο επάγγελμα πως θα εφαρμοστεί αμειψισπορά 10%, 15% και 20% αντίστοιχα. Πώς γίνεται όμως η κυβέρνηση να αναγνωρίζει ότι πέρσι καλλιεργήθηκαν 3.805.000 στρέμματα και να αναφέρει φέτος ότι το όριο είναι 3.937.000 στρέμματα; Και πώς γίνεται να μην επιτρέπεται στους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες να καλλιεργήσουν ούτε στρέμμα παραπάνω από όσα αναγνωρίστηκαν πέρσι από το υποτιθέμενο ΟΣΔΕ και σε όσους θεωρούνται μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες να επιβάλλεται και νέα μείωση και το όριο να παραμένει στα 3.937.000 στρέμματα; Κι αλήθεια εκεί στο υπουργείο Γεωργίας πιστεύουν ότι οι βαμβακοπαραγωγοί αντέχουν ακόμα κι άλλο δούλεμα;

Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι στην προχτεσινή σύσκεψη συμφωνήθηκε, να μην ξεπεράσει φέτος η βαμβακοκαλλιέργεια τα 3.600.000 στρέμματα. Συμφωνήθηκε επίσης, η παραγωγή βαμβακιού να μην ξεπεράσει το 1.100.000 τόνους. Στην κατεύθυνση αυτή συμφωνήθηκε αυθαίρετα, να επιβληθεί νομαρχιακό και ατομικό πλαφόν παραγωγής (δικαιώματα), από φέτος, όπου ο κάθε παραγωγός δε θα μπορεί να το υπερβεί. Και το βάρος δόθηκε στο πλαφόν παραγωγής γιατί με τα στρέμματα μπορεί και να ξεφύγει ξανά το πράμα... Το «μάρμαρο» βέβαια, θα το ξαναπληρώσουν φέτος ακριβά οι μικρομεσαίοι βαμβακοπαραγωγοί και κυρίως όσοι εξαναγκάζονται και σε δεύτερη δουλιά, προκειμένου να έχουν εισόδημα επιβίωσης. Η λεγόμενη αμειψισπορά στους μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες σημαίνει ότι θα κοπούν φέτος αυθαίρετα άλλα 200.000 στρέμματα περίπου, από μικρομεσαίους βαμβακοκαλλιεργητές.

Στη σύσκεψη αυτή που έγινε υπό τη «σκιά» των 200.000 τόνων που βγάζει παράνομα και αυθαίρετα εκτός επιδότησης η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας και η διοίκηση του ΟΠΕΚΕΠΕ, δεν ελήφθη καμία απόφαση υπέρ των δεκάδων χιλιάδων θιγόμενων βαμβακοπαραγωγών. Κανείς δεν κατήγγειλε τις απαράδεκτες μεθοδεύεις που συντελούνται σε βάρος των βαμβακοπαραγωγών, είτε ανήκε στο ΠΑΣΟΚ είτε στη ΝΔ. Και μάλλον οι συμμετέχοντες αγροτοσυνεταιριστές και αγροτοσυνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, μαζί με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας και τη διοίκηση του ΟΠΕΚΕΠΕ, έψαξαν επίπονα να βρούμε «εξιλαστήρια θύματα» για να φορτώσουν τα δικά τους ανομήματα.

Και καλά οι εκκοκκιστές και οι βιομήχανοι ενδιαφέρονται μόνο για την εξυπηρέτηση των δικών τους κερδοσκοπικών συμφερόντων. Οι γαλαζοπράσινοι «ηγήτορες» που ακούν στο όνομα Καραμίχας, Γωνιωτάκης, Πίττας, ή Κοκκινούλης κ.ά., σε τι αποσκοπούν και τι επιδιώκουν; Να σώσουν την κυβέρνηση και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας από το αδιέξοδο που έχουν περιέλθει; Και τι επιδιώκουν τελικά οι γαλάζιοι συνεταιριστές και αγροτοσυνδικαλιστές, όταν προτρέπουν τους βαμβακοπαραγωγούς να προσφύγουν με αγωγές στα εθνικά δικαστήρια, αλλά όχι στην ΕΕ; Και σε τι βοηθούν οι διάφορες δηλώσεις βουλευτών της ΝΔ για το ότι μεγάλες ποσότητες βαμβακιού μένουν χωρίς επιδότηση, αλλά μένουν σκοπίμως μόνο σε αυτές ανέξοδες δηλώσεις; Και γιατί δε λένε δημοσίως οι γαλαζοπράσινοι συνεταιριστές και αγροτοσυνδικαλιστές τι πρότειναν προχτές και πώς ερμηνεύουν την εμμονή της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας στο να ανακοινωθεί και να επιδοτηθεί τελικά μια παραγωγή γύρω στο 1.145.000 τόνους «για λόγους αξιοπιστίας»...

Μήπως τους βολεύει το «ομαδικό» δούλεμα;