«Εφυγε» από τη ζωή ο συγγραφέας, ο αγωνιστής, το ιστορικό στέλεχος της ελληνικής δισκογραφίας, ο συναγωνιστής Μίμης Φεργάδης, ο οποίος το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.

Γεννήθηκε στις 30 Δεκέμβρη του 1938 στην Κύμη Ευβοίας, με καταγωγή από τη Σκύρο.

Στα τέλη της δεκαετίας του '50 έγινε εργάτης, βοηθός πρεσαδόρου, στο εργοστάσιο παραγωγής πλακών γραμμοφώνου της «Columbia» στην Αθήνα. «Στο εργοστάσιο παραγωγής δίσκων γραμμοφώνου της "Κολούμπια" στη Ριζούπολη - πρωτοποριακή, για την εποχή της, βιομηχανική μονάδα, πλίνθοι και κέραμοι και πόνος καρδιάς σήμερα - βρέθηκα από τα τέλη της δεκαετίας του '50. Του προηγούμενου αιώνα. Δύσκολες, πολύ δύσκολες εποχές. Και ένιωσα τυχερός πολύ που... "τρύπωσα". Εργάτης, βέβαια, αλλά... μια χαρά. Σε μια εταιρεία που το μεροκάματο ήταν εξασφαλισμένο. Στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, βλέπετε, ζούμε...», σημείωνε σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα μας τον Δεκέμβρη του 2020.

Στη συνέχεια έγινε διευθυντικό στέλεχος της «Columbia» και της «Minos - EMI».

Τις εμπειρίες του, το πέρασμά του από την ελληνική δισκογραφία φρόντισε να τα κρατήσει «ζωντανά» μέσα από το βιβλίο του, «Με αφορμή την Columbia - Η βιομηχανία της δισκογραφίας στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα». Πρόκειται για ένα αξιόλογο και ενδιαφέρον βιβλίο, στο οποίο αποτυπώνονται η μεγάλη εμπειρία του συγγραφέα στον χώρο της δισκογραφίας και η κοινωνικά ευαίσθητη οπτική του. Η... ιστορία της δισκογραφίας αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το βιβλίο του, αφού υπότιτλος κάθε κεφαλαίου είναι ένας στίχος τραγουδιού, που δίνει το στίγμα του συγγραφέα. Στο κεφάλαιο όπου αναφέρεται στους εργάτες της «Columbia», δανείζεται τον στίχο από το τραγούδι «Φάμπρικες» του Βασίλη Τσιτσάνη: «Γεια σου περήφανη και αθάνατη εργατιά». Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του είναι οι εργαζόμενοι στη δισκογραφία, οι «ανώνυμοι» που με τον ιδρώτα τους φτιάχνονταν οι δίσκοι. Ο ίδιος πάλι κρατούσε «την ευαισθησία, τις αληθινές αλήθειες. Τα απλά και καθημερινά ενός χώρου που ήταν - είναι; - γεμάτος από απίστευτες αλήθειες, από αληθινούς μύθους και από ρεαλιστικές υπερβολές», όπως δήλωνε, πάλι, στον «Ριζοσπάστη».

Συμμετείχε σταθερά στους κοινωνικούς αγώνες και συμπορευόταν με το ΚΚΕ. «Χωρίς αναστολή, χωρίς φόβο, αλλά με αποφασιστικότητα, με πίστη, με λεβεντιά και με το χέρι στην καρδιά... σπας το ρόδι. Μπροστά στην πόρτα της ζωής...», όπως δήλωνε ο ίδιος εξηγώντας γιατί στηρίζει το Κόμμα.

Τα τελευταία χρόνια είχε αναπτύξει συγγραφική δραστηριότητα. Συνεργαζόταν με το «902.gr», αρθρογραφώντας για θέματα ποικίλης ύλης με τη χαρακτηριστική και ευαίσθητη γραφή του.

Ανακοίνωση για τον θάνατο του Μ. Φεργάδη εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, στην οποία αναφέρει:

«Με μεγάλη θλίψη αποχαιρετούμε τον αγαπημένο μας συναγωνιστή Μίμη Φεργάδη, που το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Ο Μ. Φεργάδης γεννήθηκε στις 30 Δεκέμβρη του 1938 στην Κύμη Ευβοίας, με καταγωγή από τη Σκύρο. Στα τέλη της δεκαετίας του '50 δούλεψε ως βοηθός πρεσαδόρου, στο εργοστάσιο παραγωγής πλακών γραμμοφώνου της "Κολούμπια" στην Αθήνα και στη συνέχεια ως διευθυντικό στέλεχος της "Columbia" και της "Minos-EMI". Ηταν απόφοιτος του Παντείου Πανεπιστημίου.

Σταθερή ήταν η συμμετοχή του στους κοινωνικούς αγώνες σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του ήταν οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι του μόχθου και της βιοπάλης. Γι' αυτούς τους ανθρώπους συχνά - πυκνά επιστράτευε την αιχμηρή αλλά και ευαίσθητη πένα του προκειμένου με τα κείμενά του να καυτηριάσει, να προβληματίσει, να θυμίσει, με σταθερή πυξίδα ότι το δίκιο θα νικήσει. Αρκετά από αυτά είχαν δημοσιευτεί στο "902.gr".

Συγγραφέας του βιβλίου "Με αφορμή την Columbia - Η βιομηχανία της δισκογραφίας στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα", όπου αποτύπωσε τη δισκογραφία διαφορετικά απ' ό,τι την γράφουν συνήθως.

Τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στους οικείους του».

• Η κηδεία του συναγωνιστή Μ. Φεργάδη θα πραγματοποιηθεί σήμερα Τετάρτη 22/3 στις 11.30 στο νεκροταφείο Αγ. Αναργύρων.