Παρά τα «παχιά λόγια» κυβέρνησης και αστικών επιτελείων περί «θωρακισμένης» οικονομίας, φανερά από όλες τις εκθέσεις που βγαίνουν αυτό το διάστημα είναι τα μεγάλα αδιέξοδα, που βρίσκονται στο DNA της καπιταλιστικής οικονομίας διεθνώς, η οποία «ασθμαίνει». Οπως και ο φαύλος κύκλος των αστικών παρεμβάσεων, αφού το «γιατρικό» για τη μία αρρώστια του σάπιου συστήματος γίνεται «φαρμάκι» για τις υπόλοιπες, «μεταθέτει» αλλά δεν μπορεί να λύσει τα μεγάλα προβλήματα, όπως είναι η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου.

Σημειώνει ενδεικτικά το ΙΟΒΕ: «Τα προβλήματα στην παγκόσμια οικονομία έχουν βάθος. Κινήσεις πολιτικής για την αντιμετώπιση προηγούμενων κρίσεων, κυρίως μέσω της διοχέτευσης εκτεταμένης ρευστότητας, έχουν οδηγήσει σε μερική μετάθεση του προβλήματος αλλά όχι λύση. Η ανάγκη για μεγάλη αύξηση των κεντρικών επιτοκίων λόγω του πληθωρισμού μειώνει τους ρυθμούς μεγέθυνσης των οικονομιών και δημιουργεί πρόβλημα αναχρηματοδότησης σε νοικοκυριά, επιχειρήσεις και κράτη».

Ενώ η Τράπεζα της Ελλάδας, καταγράφοντας την «υψηλή αβεβαιότητα» και τους «κινδύνους που παραμένουν αυξημένοι», εντάσσει σε αυτούς:

• «Μια πιθανή κλιμάκωση των γεωπολιτικών εντάσεων ή του πολέμου στην Ουκρανία» η οποία «ενδέχεται να προκαλέσει διατήρηση του πληθωρισμού και των διεθνών τιμών Ενέργειας σε υψηλά επίπεδα για μεγαλύτερο διάστημα. Κατ' επέκταση, ο κίνδυνος στασιμοπληθωρισμού είναι ιδιαίτερα αυξημένος στην Ευρώπη».
• Την «επιδείνωση των τάσεων γεωπολιτικού κατακερματισμού που παρατηρούνται στο διεθνές εμπόριο», η οποία θα οδηγήσει σε «επιδείνωση των ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης και αύξηση των τιμών».
• Τις «περαιτέρω διαταράξεις στις διεθνείς εφοδιαστικές αλυσίδες και την ενεργειακή επάρκεια».
• Το ενδεχόμενο για μια «απότομη ή γενικευμένη επανεκτίμηση των χρηματοπιστωτικών κινδύνων», που «ενδέχεται να προκαλέσει αναζωπύρωση των κινδύνων δημοσιονομικής βιωσιμότητας και μια νέα κρίση χρέους».
• Την «πορεία του πληθωρισμού στη ζώνη του ευρώ», που «υπόκειται σε σημαντικούς κινδύνους».

Την ίδια ώρα, άλλωστε, το ΔΝΤ ανακοίνωνε τις εκτιμήσεις του για τη μεγαλύτερη επιβράδυνση των καπιταλιστικών οικονομιών των τελευταίων δεκαετιών.

Το μόνο «σίγουρο» στις εκτιμήσεις τους είναι η προσπάθεια να φορτώσουν τα σπασμένα στον λαό, είτε στο ένα είτε στο άλλο ενδεχόμενο.