Πέμπτη 4 Απρίλη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Ελπίδα μας, η Ιντιφάντα

«

Να αφήσει ένα δρόμο ανοιχτό για την ειρήνη...», ζήτησε ο Αμερικανός Πρόεδρος από την ισραηλινή κυβέρνηση, σε πρόσφατη δήλωσή του, και «κάρφωσε» πως, είτε αυτός είτε οι σύμβουλοι, που του ετοιμάζουν τις δηλώσεις, όταν μιλάνε για ειρήνη, εμπνέονται για χιλιοστή φορά από το παλιότερο εγχειρίδιο «Της τέχνης του πολέμου». Ακόμα και να μην είναι έτσι - οι πληροφορίες λένε πως οι γιάπηδες των πολυεθνικών το έχουν μόνιμα στο προσκεφάλι τους - καταλήγουν ακριβώς στην ίδια λογική, που η ουσία της δεν καλύπτεται με τίποτα. Το εγχειρίδιο διδάσκει πως, όταν έχεις τρομοκρατήσει και κατατροπώσει τον αντίπαλό σου, μην του κλείνεις όλες τις πιθανές διεξόδους, γιατί, τότε, θα πολεμήσει, με ό,τι του έχει μείνει και εκεί που κέρδιζες, μπορεί να βρεθείς χαμένος...

Συμπέρασμα, δεν έπιασε κανένας πόνος τον Αμερικανό Πρόεδρο για την ειρήνη, ανησυχεί μπας και χάσει τον πόλεμο, που ο ίδιος ξεκίνησε με την πρακτική του, για να τσακίσει την παλαιστινιακή αντίσταση και ό,τι αυτή κουβαλάει και ανενόχλητος να ολοκληρώσει τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, τόσο στη Μέση Ανατολή, όσο και σε ολόκληρη τη γύρω περιοχή, π.χ., Ιράκ. Είναι, δηλαδή, σαν να λέει στην κυβέρνηση του Α. Σαρόν και σε ό,τι αυτή εκπροσωπεί «μέχρι εδώ καλά πάτε, αλλά το νου σας μην τυχόν μας χαλάσετε τη δουλιά...».

Αυτή είναι η πραγματικότητα πίσω από τα λόγια τους και πίσω από τις λογής αυταπάτες, που πρόθυμοι κήρυκες διακηρύσσουν και στη χώρα μας για «πρωτοβουλίες» από πλευράς ΗΠΑ, ή Ευρωπαϊκής Ενωσης, ή ακόμα και από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης. Κανένας από αυτούς δεν μπορεί να πάει κόντρα στη φύση του συστήματος που ανήκει και υπηρετεί. Οι διαστάσεις και, κατά συνέπεια, ο καταμερισμός ευθυνών διαφέρουν φυσικά, αλλά όλοι αυτοί για το «ίδιο καζάνι μαγειρεύουν...». Μπορεί αυτή η διαφορά των διαστάσεων και του καταμερισμού να γεννά και αντιθέσεις μεταξύ τους, αλλά στην «ίδια σούπα περιμένουν να βουτήξουν το κουτάλι τους...». Γι' αυτό δεν είναι και καθόλου παράξενο, ούτε χρειάζεται, να έχουν προσυνεννοηθεί, που βγαίνουν όλοι ο ένας μετά τον άλλο και κάνοντας πως δεν καταλαβαίνουν τι έγινε και τι γίνεται αυτή τη στιγμή στη Μέση Ανατολή τα ρίχνουν πάντα, εισαγωγικά, στην «τρομοκρατία» ...των Παλαιστινίων.

Οποιος περιμένει φως από φορείς οποιουδήποτε μεγέθους ή ρόλου του ιμπεριαλιστικού συστήματος, ή είναι στημένος, ή έχει πέσει θύμα επικίνδυνων αυταπατών. Τη μοναδική διέξοδο μάς τη δείχνουν αυτά τα παιδιά της Παλαιστίνης, που, με ό,τι τους έχει απομείνει, με ξύλα, πέτρες, με το ίδιο το κορμί τους, κρατάνε ζωντανή και ασυμβίβαστη τη δεύτερη Ιντιφάντα. Αυτούς φοβάται ο ιμπεριαλισμός και αυτοί αξίζουν την έμπρακτη αλληλεγγύη και την ελπίδα μας.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ