Ερώτηση:

- Γιατί η ΠΚΣ είναι ενάντια στην αξιολόγηση των ΑΕΙ-ΤΕΙ; Είναι σωστό να μην αξιολογεί ο Ελληνας φορολογούμενος το πού πάνε τα λεφτά που δίνει για τη χρηματοδότησή τους;

Απάντηση:

- Ο Ελληνας εργαζόμενος είναι πάντα ο τελευταίος που ενημερώνεται ή που τον ρωτάνε για οτιδήποτε συμβαίνει στη χώρα. Ετσι, δεν πρόκειται να ρωτηθεί ούτε για το αν πρέπει να υπάρξει αξιολόγηση στην ανώτατη εκπαίδευση, ούτε το ποιος θα την κάνει, ούτε για τα κριτήριά της.

Το συγκεκριμένο χυδαίο επιχείρημα για την αναγκαιότητα της αξιολόγησης των ΑΕΙ-ΤΕΙ, ο δήθεν έλεγχος από και για τους εργαζόμενους, επιστρατεύεται για να καλύψει τους πραγματικούς σκοπούς της αξιολόγησης. Το ίδιο ακριβώς επιχείρημα επιστρατεύτηκε και από άλλες κυβερνήσεις, προκειμένου να περάσει η αξιολόγηση στις χώρες τους.

Ευτυχώς ή δυστυχώς, η χώρα μας ακολουθεί σταθερά με μια διαφορά φάσης κάποιων χρόνων, την εμπειρία άλλων καπιταλιστικών χωρών. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να βγάζουμε συμπεράσματα στη βάση, όχι μόνο των εξαγγελιών του υπουργείου, αλλά και της εμπειρίας των άλλων χωρών.

Ετσι, αν και οι εξαγγελίες και οι προθέσεις ήταν οι ίδιες με αυτές που επικαλείται η κυβέρνηση Σημίτη, τα αποτελέσματα της αξιολόγησης σε άλλες καπιταλιστικές χώρες ήταν:

• Η γενική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, με την επιβολή διδάκτρων ή/και την προσέλκυση χορηγών.
• Η γενική πτώση της ποιότητας, η αντικατάσταση της επιστημονικής απαιτητικότητας από τη δοσοληψία.
• Η μετατροπή των προγραμμάτων σπουδών, σύμφωνα με τις υποσχέσεις επαγγελματικού αντικρίσματος με αποτέλεσμα τη στροφή προς την κατάρτιση.
• Το «στένεμα» της ελεύθερης διακίνησης ιδεών με την εξάλειψη κάθε «αιρετικής» φωνής, η απόλυτη υποταγή στην αστική ιδεολογία και πολιτική.
• Η γενική υποβάθμιση της ερευνητικής εργασίας.

Το ελληνικό δημόσιο έχει σήμερα όλους τους μηχανισμούς που του επιτρέπουν να έχει γνώση για το έργο που παράγεται στα ελληνικά πανεπιστήμια και να παρεμβαίνει σε αυτό (άλλο αν με την εφαρμοζόμενη πολιτική αυτό γίνεται για την καθήλωση του έργο τους, με βασικά ανασταλτικό ρόλο). Η περιοδική αξιολόγηση των ΑΕΙ-ΤΕΙ από μια «ανεξάρτητη» αρχή, με την ποσοτικοποίηση της ποιότητας, υποδηλώνει την πολιτική κατεύθυνση της κυβέρνησης να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση/ εμπορευματοποίηση των ΑΕΙ-ΤΕΙ. Μόνο τότε, όταν τα ΑΕΙ-ΤΕΙ θα είναι κομμάτι της ελεύθερης αγοράς (ανεξάρτητα με το αν είναι τυπικά δημόσια) και θα υπόκεινται σε όλους τους νόμους του ανταγωνισμού υπάρχει η ανάγκη να θεσπιστούν «ανεξάρτητοι» θεσμοί αξιολόγησης, που θα ρυθμίζουν την αγορά, εξασφαλίζοντας τάχα την ποιότητα. Τότε που θα βρίσκονται στην υπηρεσία μεμονωμένων ιδιωτών και όχι του κοινωνικού συνόλου, ώστε οι καταναλωτές (στην περίπτωσή μας οι φοιτητές και οι επιχειρήσεις) να έχουν εχέγγυα για την «επένδυση» που κάθε φορά θα σκοπεύουν να κάνουν.

Τέλος, η αξιολόγηση δεν έχει καμιά σχέση με τον κοινωνικό έλεγχο. Η μέχρι τώρα πιλοτική εφαρμογή προγραμμάτων αξιολόγησης, πείθει ότι οι αξιολογητές ουσιαστικά είναι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων, τα κριτήρια της αξιολόγησης είναι η προσαρμοστικότητα των ιδρυμάτων στις απαιτήσεις των επιχειρήσεων... κάτι που δεν έχει καμία σχέση φυσικά, με τις λαϊκές ανάγκες.