Eurokinissi

Μιλώντας για «νέους φιλόδοξους στόχους» και βάζοντας πρόταγμα «να προχωρήσουμε γρήγορα και πιο τολμηρά στις μεγάλες αλλαγές» κόντρα σε «βαριές εκκρεμότητες που έρχονται από το παρελθόν και μας κρατούν ακόμα σε απόσταση από τον σκληρό πυρήνα της ΕΕ», έθεσε ως προτεραιότητα σειρά από αντιλαϊκές και αντιδραστικές αλλαγές και προτεραιότητες του κεφαλαίου, τις οποίες βάφτισε «πολυδιάστατο εκσυγχρονισμό».

Ενώ ξεχωριστή σημασία - αξιοποιώντας και την αντιλαϊκή ομοφωνία όλων των αστικών κομμάτων, που «έλαμψε» ξανά στη χτεσινή συζήτηση - έδωσε στην προσπάθεια να στοιχηθεί ο λαός στην πολιτική αυτή που τον τσακίζει, σημειώνοντας ότι αυτή «δεν είναι μόνο πολιτική αλλά και μια κοινωνική προσπάθεια» και ότι «τις μεγάλες ιστορικές τομές μπορούν να τις πραγματοποιούν μόνο οι μεγάλες συναινέσεις και, τελικά, οι ευρύχωρες κοινωνικές συμμαχίες».

Προσθέτοντας δε ότι «είμαστε στο σύνορο ενός νέου ιστορικού τόξου», που το παρουσίασε ως συνέχεια των αστικών εκσυγχρονισμών των κυβερνήσεων Βενιζέλου, του μετεμφυλιακού αστικού κράτους και της μεταπολίτευσης, επιχείρησε να παρουσιάσει την εικόνα μιας καπιταλιστικής οικονομίας «για όλους» και ενός «δίκαιου» αστικού κράτους που «θα συστρατεύει τόσο δημόσιες όσο και ιδιωτικές δυνάμεις». Μίλησε για «παλιούς διαχωρισμούς και απατηλές υποσχέσεις», που όπως είπε «πήγαν τη χώρα πίσω», και παρουσιάζοντας την ταξική πολιτική που υπηρετεί και η σημερινή κυβέρνηση ως «ορθολογισμό» ισχυρίστηκε ότι «προοδευτική δύναμη είναι αυτή η οποία τελικά είναι χρήσιμη για τον τόπο».

Χρήσιμη δηλαδή για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και την καπιταλιστική κερδοφορία, τα οποία ο πρωθυπουργός επιχείρησε να παρουσιάσει ως δήθεν προαπαιτούμενα της λαϊκής ευημερίας, ενώ σηματοδοτούν το ακριβώς αντίθετο.

Ολα τα παραπάνω άλλωστε διαπερνούν και τους στόχους του «εθνικού σχεδίου για την Ελλάδα του 2027», όπως το χαρακτήρισε και στο οποίο περιλαμβάνονται άλλη μια σειρά στόχοι του κεφαλαίου, πάντα χρυσοπληρωμένοι από το λαό, μεταξύ αυτών:

Η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας και η πρόωρη αποπληρωμή διμερών δανείων του πρώτου μνημονίου μέχρι τα τέλη του 2023, με προϋπόθεση τη «χωρίς ανάσα» υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων.

Τα «λογικά πρωτογενή πλεονάσματα», με τον λαό να ματώνει σταθερά για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Αύξηση των εξαγωγών στο 60% του ΑΕΠ.

Παραπέρα ψηφιοποίηση διοικητικών διαδικασιών του Δημοσίου σε εκσυγχρονισμούς του αστικού κράτους, ώστε να υπηρετήσει αποδοτικότερα στις νέες συνθήκες τούς επιχειρηματικούς ομίλους.

Από κοντά και η εκκίνηση συνταγματικής αναθεώρησης από προτείνουσα Βουλή το 2025, με παραπέρα θεσμική θωράκιση του αστικού κράτους απέναντι στον «εχθρό λαό».

Αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του «εθνικού σχεδίου» είναι και η «αναβάθμιση αμυντικών εξοπλισμών» προσανατολισμένων στις ανάγκες του ΝΑΤΟ, για τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της ντόπιας αστικής τάξης μέσα από τη βαθύτερη εμπλοκή σε επικίνδυνους για τους λαούς ανταγωνισμούς. Ενώ δεν δίστασε να παρουσιάσει ως «μεγάλη ευκαιρία» για την πολεμική βιομηχανία τις «ευκαιρίες που γεννάει ο πόλεμος στην Ουκρανία», όπου συμμετέχει μέχρι τα μπούνια η κυβέρνηση.

Εμπλοκή που πηγαίνει χέρι χέρι με την επιχείρηση επικίνδυνων διευθετήσεων στα Ελληνοτουρκικά, με τον πρωθυπουργό να λέει (βλ. αναλυτικότερα σελ. 7) ότι «δεν θα γυρίσουμε την πλάτη στην Ιστορία αν έχουμε την ευκαιρία να τη διαμορφώσουμε», υπηρετώντας τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια.

Ξεχωριστά ταξίματα έκανε στα «πράσινα» αρπακτικά, διαβεβαιώνοντας ότι «η στροφή στις ΑΠΕ θα εντατικοποιηθεί» και «το 80% της ηλεκτρικής μας ενέργειας το αργότερο μέχρι το 2030 θα παράγεται από ΑΠΕ», ενώ για τον λαό το μόνο που μένει είναι η ενεργειακή φτώχεια.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, στη λογική του πτωχοκομείου και των pass, κι αυτών με «αντάλλαγμα» τις μακριές αντιλαϊκές «ουρές», ήταν όλες οι ανακοινώσεις του για τα πλατιά λαϊκά στρώματα, π.χ. για το πολυδιαφημισμένο «νέο μισθολόγιο» των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς με αυτό παγιώνεται η κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού στο διηνεκές. Αλλωστε οι όποιες «οριζόντιες αυξήσεις» δοθούν - και μάλιστα, όπως ομολόγησε ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης, μετά από 14 ολόκληρα χρόνια - δεν θα καλύψουν ούτε τις μεγάλες περικοπές που έγιναν στους μισθούς την προηγούμενη περίοδο, αλλά ούτε και τη λαίλαπα της ακρίβειας που καλπάζει.

Οσο για την προεκλογική υπόσχεση της ΝΔ για τον μέσο μισθό στον ιδιωτικό τομέα, ότι θα φτάσει τα 1.500 ευρώ μεικτά, αυτή μεταμορφώθηκε σε «στόχο», τον οποίο ο πρωθυπουργός συνέδεσε γενικώς με την «ανάπτυξη» που θα προέλθει από «ιδιωτικές επενδύσεις», δηλαδή από την ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία των επιχειρήσεων, που προϋποθέτει την ένταση της εκμετάλλευσης, με τα ωράρια - λάστιχο, τις χιλιάδες απολύσεις, το μακελειό στους χώρους δουλειάς κ.ο.κ. Επανέλαβε δε ότι ο κατώτατος μισθός θα διαμορφωθεί στα 950 ευρώ μεικτά, αλλά στο τέλος της τετραετίας, κάτι που σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν προτίθεται να καταργήσει τον αντεργατικό νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου και θα συνεχίσει να στερεί από τα συνδικάτα το δικαίωμα να έχουν λόγο στη διαμόρφωση του κατώτατου μισθού, ο οποίος θα καθορίζεται από την κυβέρνηση, με κριτήριο και εδώ την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.

Εξάλλου, σε άλλη μια απόδειξη του ενδιαφέροντός τους για την ενίσχυση των επιχειρήσεων, πλάι στις προηγούμενες μειώσεις των εργοδοτικών εισφορών κατά 4,4 μονάδες θα τους χαρίσει ακόμα μία μονάδα, που φυσικά θα τη στερηθούν τα ασφαλιστικά ταμεία.

Οι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού ήταν προκλητικές και για τους συνταξιούχους, καθώς θα παραμείνει σε ισχύ το αίσχος της «προσωπικής διαφοράς», άρα εκατοντάδες χιλιάδες παλιοί συνταξιούχοι δεν θα λάβουν καμία αύξηση στις ήδη πετσοκομμένες συντάξεις τους και θα πρέπει να περιοριστούν στο τέλος του χρόνου σε κάποια ψίχουλα, αντίστοιχα με αυτά που δόθηκαν πριν το Πάσχα. Για τους υπόλοιπους συνταξιούχους η αύξηση που προβλέπεται για το 2024 περιορίζεται περίπου στο 3%, δηλαδή θα κινείται κάτω και από τον επίσημο πληθωρισμό, και πολύ κάτω από τον πραγματικό και την ακρίβεια που σαρώνει το εισόδημά τους.

Και, βέβαια, αυτήν τη δραματική πραγματικότητα, που θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο το 2024, δεν μπορούν να τη συγκαλύψουν ούτε η απαλλαγή των πρώην δικαιούχων του ΕΚΑΣ από τη συμμετοχή τους στη φαρμακευτική δαπάνη, ούτε η κατάργηση του πέναλτι στη σύνταξη όσων συνταξιούχων εργάζονται, το οποίο θα αντικατασταθεί με κάποια φορολογική επιβάρυνση στο πρόσθετο εισόδημά τους από την εργασία, καθώς το πραγματικό πρόβλημα που αναγκάζει ορισμένους συνταξιούχους να εργάζονται, και είναι οι χαμηλές συντάξεις, παραμένει και δεν αντιμετωπίζεται.

Αντίστοιχα, για την Υγεία, επανέλαβε τα περί 10.000 προσλήψεων, αποσιωπώντας ότι θα γίνουν με τον μνημονιακό κανόνα «μία πρόσληψη για μία αποχώρηση». Ως ανασυγκρότηση, εξάλλου, του ΕΚΑΒ παρουσίασε τη διάθεση προσωπικού από τις Ενοπλες Δυνάμεις και την Πυροσβεστική σε περισσότερες από 50 περιοχές της Ελλάδας, όπως και ότι συγκροτείται ειδική ομάδα από 250 δικυκλιστές - διασώστες που θα προηγούνται των ασθενοφόρων, με αναπάντητο βέβαια το πότε αυτά θα φτάνουν για τις διακομιδές.

Μαύρα τα μαντάτα και για τη νεολαία. Την ώρα που σοβάδες πέφτουν από τα ταβάνια και μένουν στα χαρτιά αναγκαίες διαδικασίες όπως ο προσεισμικός έλεγχος, εξήγγειλε ότι «το φθινόπωρο θα ξεκινήσει η μελέτη για ένα εθνικό σχέδιο αναβάθμισης των σχολικών μονάδων». Εταξε επίσης κατασκευή νέων φοιτητικών εστιών για 8.500 φοιτητές, οι οποίες βέβαια προχωρούν με ΣΔΙΤ και ό,τι αυτό συνεπάγεται, ενώ περιχαρής μίλησε για συνέχιση του προγράμματος στέγης «Σπίτι Μου», που τάχα προσφέρει φτηνά στεγαστικά δάνεια, ενώ με τις συνθήκες που επικρατούν, τελικά ελάχιστοι όσων πληρούν τα κριτήρια και μπορούν να ενταχθούν στο πρόγραμμα έχουν βρει ακίνητο που να πληροί τις προδιαγραφές, αλλά να είναι και σχετικά κατοικήσιμο.

Στο μεταξύ, προανήγγειλε «εξάμηνο πρόγραμμα κατάρτισης και διεθνούς πιστοποίησης 100.000 εργαζομένων και ανέργων σε ειδικότητες υψηλής ζήτησης της πληροφορικής και της τεχνολογίας», ως «διαβατήριο για τις επιχειρήσεις αυτού του χώρου που ήδη ζητούν όλο και περισσότερους εξειδικευμένους επαγγελματίες», οι οποίες θα λάβουν έτοιμο το προσωπικό που χρειάζονται, δημοσία δαπάνη.

Εξάλλου, στην πρεμούρα τους για ιδιωτικά πανεπιστήμια, ακροβατώντας με ερμηνείες του Συντάγματος, είπε ότι ενεργοποιούνται οι διακρατικές συμφωνίες του άρθρου 28, προαναγγέλλοντας «αναγνώριση ξένων πανεπιστημίων που θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα», με ευθύνη της «Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης», ως κίνηση που προετοιμάζει το πλαίσιο για τη «μελλοντική μεταρρύθμιση του άρθρου 16», καλώντας ονομαστικά το ΠΑΣΟΚ να βάλει πλάτη.