Η «Φλώρα». Τμήμα τοιχογραφίας με προσωποποίηση της Ανοιξης. Α´ μισό 1ου αι. μ.Χ. Museo Archeologico Nazionale di Napoli

Η έκθεση συνίσταται από 165 έργα, μικρού, μεσαίου και μεγάλου μεγέθους από διαφορετικά υλικά και εποχές: Νομίσματα, κεραμικά και πήλινα όστρακα, αγγεία, ανάγλυφα, αγάλματα, χειρόγραφα και βιβλία, τοιχογραφίες και πίνακες ζωγραφικής. Χωρίζεται σε έξι ενότητες, Χρόνος, Φύση, Θεότητες, Ανθρωπος & Ανθρώπινη Φύση, Θεσμοί, «Αλληγορίες», και έναν Επίλογο.

Πώς προσωποποιούνται η Ζήλια, ο Φθόνος, η Διαβολή, η Συκοφαντία, τα ανθρώπινα πάθη και τα συναισθήματα; Κι ακόμα ο Ερωτας, ο Πόθος, ο Ιμερος, ο Υπνος, το Ονειρο και ο Θάνατος; Τα ουράνια σώματα, οι ήπειροι, τα νησιά, τα βουνά και τα ποτάμια; Κι οι θεσμοί, οι πόλεις, το δίκαιο και το άδικο, η Δίκη και η Αδικία, Προσωποποιημένες έννοιες και νοήματα με ανθρώπινη ή ζωική μορφή και ιστορίες αλληγορικές...

Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να περιηγηθεί ανάμεσα σε σπουδαία έργα, όπως ένα αγγείο από το Βρετανικό Μουσείο του ζωγράφου του Μειδία, τον Κρόνο - Χρόνο που τρώει τα παιδιά του, έργο του Ρούμπενς από το Μουσείο Πράδο της Μαδρίτης, το χάλκινο αγαλμάτιο του Υπνου από το Kunsthistorisches Museum της Βιέννης, τα Ψηφιδωτά της Θάλασσας και του Ωκεανού από το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, τον Ερωτα και την Ψυχή από τα Musei Capitolini της Ρώμης, τις Ωρες Εποχές από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, μαζί με τις εποχές του Γιάννη Τσαρούχη κ.ά.

Σημειώνει ο καθηγητής Νικόλαος Χρ. Σταμπολίδης, γενικός διευθυντής του Μουσείου της Ακρόπολης, ο οποίος επιμελήθηκε και την έκθεση μαζί με τους συνεργάτες του:

«Η παρούσα Εκθεση επιλέχθηκε κυρίως για τη δυσκολία της να μεταφέρει στην αίθουσα των περιοδικών Εκθέσεων του Μουσείου Ακρόπολης όχι απλά έναν Διάλογο μεταξύ δύο διαφορετικών εποχών δημιουργίας αλλά μια Τετραλογία, που θα παρουσίαζε μαζί τέσσερις διαφορετικές περιόδους της Τέχνης: Αρχαιότητα, Βυζάντιο, Αναγέννηση και Νεότερη Τέχνη (...)

Ο μονολεκτικός τίτλος της ΝοΗΜΑΤΑ, με κεφαλαία τα 6 από τα 7 γράμματά της και μικρογράμματο το δεύτερο, είναι αυτός που παραπέμπει στα νοήματα της θεματικής της πλοκής καθώς οι προσωποποιήσεις, οι συμβολισμοί και οι αλληγορίες είναι καθοριστικές σταθερές που διατρέχουν την Εκθεση ως διαχρονικά νήματα. Χαρακτηριστικά ανθρωποκεντρικός ο ελληνικός πολιτισμός δεν αποδίδει μόνον τους θεούς του κατ' εικόνα και ομοίωση των ανθρώπων αλλά προσωποποιεί και την ίδια τη φύση, τον χρόνο, τις έννοιες, τις ιδέες και τους θεσμούς, τον ψυχισμό του, τα συναισθήματα και τις τέχνες».