Ο τόπος του Σκοπευτηρίου είναι ένας τόπος θυσίας και μαρτυρίου... Είναι ένας φωτοδότης θυσίας. Η θυσία των 200 είναι ένα ιστορικό γεγονός, που εκπέμπει ήθος και έναν πατριωτισμό, τον καλώς εννοούμενο πατριωτισμό, καθώς οι άνθρωποι αυτοί θυσιάστηκαν για τις ιδέες τους.

Και το λέω αυτό γιατί σήμερα οι ιδέες θεωρούνται κάτι το οποίο είναι ή ανύπαρκτο ή επουσιώδες, ενώ είναι το κυριότερο στοιχείο της κοινωνικής συμπεριφοράς των ανθρώπων. Από τις ιδέες τους εξαρτάται το πώς η ζωή τους θα είναι σε μία ανθρώπινη τροχιά και όχι στη βαρβαρότητα. Αυτοί λοιπόν εκεί έδειξαν έναν δρόμο που μπορεί να είναι παράδειγμα όχι μόνο για μας αλλά και για τους επόμενους από μας.

Η συγκίνηση για μένα είναι ιδιαίτερη ακριβώς επειδή η «Καταχνιά» που θα παίξω στο πρώτο μέρος, είναι ένα έργο το οποίο γράφτηκε ακριβώς για αυτήν τη θυσία και για αυτόν τον τόπο, όπως αναφέρεται και μέσα στο ίδιο το έργο και στις αφηγήσεις. Οπως καταλαβαίνετε, είναι ιδιαίτερα τιμητικό και ιδιαίτερα συγκινητικό για μένα να παίξω αυτό το έργο στον τόπο της Θυσίας.

Σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα εκτός από την «Καταχνιά» που αναφέρεται στο συγκεκριμένο γεγονός, επειδή παράλληλα έκλεισα 60 χρόνια μουσικής δραστηριότητας και έργου την προηγούμενη χρονιά, θέλησα να κάνω μία ανακεφαλαίωση εργασιών που είχα γράψει από τότε. Από το πρώτο τραγούδι που λέει ο λόγος μέχρι και το τελευταίο αλλά και ανέκδοτα έργα. Ετσι φαίνεται και η δραστηριότητα όλη αυτή την περίοδο και αυτή είναι η προσπάθειά μου και η θέση μου επάνω στο τραγούδι.