Το Σκοπευτήριο της Καισαριανής είναι ένας χώρος που αναμφισβήτητα έχει συνδεθεί με το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», αφού στα 50 χρόνια του θεσμού, η μεγάλη νεανική γιορτή κορυφώθηκε εκεί οχτώ φορές, από το ξεκίνημά του ακόμα.

Από τις 9 έως τις 12 Σεπτέμβρη του 1976 η λαϊκή συνοικία της Καισαριανής άνοιξε την αγκαλιά της για να δεχτεί τις εκδηλώσεις του 2ου Φεστιβάλ. Χαρακτηριστικές εκεί ήταν οι εκθέσεις λογοτεχνικών χειρογράφων, ζωγραφικής - γλυπτικής και αντικειμένων από τις φυλακές και τις εξορίες, όπου οι επισκέπτες είδαν για πρώτη φορά χαρακτικά και ζωγραφικά έργα που φιλοτέχνησε ο Γιάννης Ρίτσος στους τόπους εξορίας, ατόφια χειρόγραφα ποιήματα του Βάρναλη, του Ρίτσου, του Καββαδία, του Ελύτη, γράμμα του Καζαντζάκη, τον Υμνο του ΕΛΑΣ από το χέρι της Σοφίας Μαυροειδή - Παπαδάκη, χειρόγραφα του Νερούδα κ.ά.

Στο τετραήμερο των εκδηλώσεων συνέβαλαν, μεταξύ άλλων, με τη συμμετοχή τους οι καλλιτέχνες: Μ. Λοΐζος, Χ. Λεοντής, Γ. Μαρκόπουλος, Λ. Κηλαηδόνης, Χ. Χάλαρης, Λ. Χαλκιάς, Ν. Ξυλούρης, Μ. Κωχ, Μ. Δημητριάδη, Γ. Μεράντζας, Θ. Μπακαλάκος, Η. Ανδριόπουλος, Σ. Σαμοΐλης, Λήδα, Τ. Τσανακλίδου, Ε. Καραΐνδρου, Γ. Ζωγράφος, «Ταμπούρι», «Λημέρι», «Σωτήρης Πέτρουλας» και χορωδία Τρικάλων. Ξεχώρισαν ακόμα οι 8 πολωνικές ταινίες που προβλήθηκαν για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ, ενώ για πρώτη φορά καθιερώθηκε και η «παιδούπολη» για τους μικρούς επισκέπτες.

Στα 10 του χρόνια το Φεστιβάλ από τις 13 έως τις 16 Σεπτέμβρη του 1984 επέστρεψε στην ανταρτομάνα Καισαριανή, ανανεωμένο στις κατασκευές του. Η Διεθνούπολη, με 53 Οργανώσεις Νεολαίας, ήταν αφιερωμένη στο 12ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, που γινόταν την επόμενη χρονιά στη Μόσχα. Ο «Ριζοσπάστης» στο περίπτερό του γιόρτασε τα 10 χρόνια αδιάκοπης νόμιμης κυκλοφορίας του, ενώ και η ΚΝΕ κυκλοφόρησε λεύκωμα για τα 10 χρόνια του Φεστιβάλ. Εκθέσεις, διαγωνισμοί, μουσική, κινηματογράφος (με αφιέρωμα στον Μάνο Κατράκη, που είχε πεθάνει στις αρχές του μήνα), περιλαμβάνονταν στο πλούσιο πρόγραμμά του, που έκλεισε με απαγγελία του Γ. Ρίτσου και συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη.

Από τότε το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» έριξε άγκυρα για κάποια χρόνια στην Καισαριανή. Το 1985 οι εκδηλώσεις του 11ου Φεστιβάλ ήταν πενθήμερες, από τις 11 έως τις 15 Σεπτέμβρη, και καταλάμβαναν 140 στρέμματα στο Σκοπευτήριο. Σε αυτές ξεχώρισαν οι 32 συζητήσεις για διάφορα θέματα, τα 16 ξένα μουσικά συγκροτήματα που είχαν μάλιστα δική τους σκηνή, μια επιθεώρηση με γνωστούς ηθοποιούς σε κείμενα του Μποστ, μια παράσταση του Μαύρου Θεάτρου της Βάρνας, αθλητικές επιδείξεις, εκθέσεις, συναυλίες κ.ά.

Την επόμενη χρονιά ο χώρος που φιλοξένησε τις πενθήμερες εκδηλώσεις του 12ου Φεστιβάλ (από τις 10 έως τις 14 Σεπτέμβρη του 1986) ήταν ακόμα πιο μεγάλος και έφτανε τα 250 στρέμματα. Οι συζητήσεις έφτασαν τις 40 και ανάμεσά τους ξεχώρισε αυτή για τα 40 χρόνια του ΔΣΕ, καθώς και αυτή για το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ με τη συμμετοχή της σοβιετικής αντιπροσωπείας. Από το καλλιτεχνικό πρόγραμμα ξεχώρισε και έμεινε στην Ιστορία η συναυλιακή εμφάνιση της Μερσέντες Σόσα, ενώ παράλληλα έγινε προσπάθεια αναβάθμισης του συναυλιακού προγράμματος με παλιούς και νέους Ελληνες καλλιτέχνες.

Για άλλον έναν χρόνο έμεινε το Φεστιβάλ στην Καισαριανή και εμπλουτίστηκε με νέους θεματικούς χώρους. Οι εκδηλώσεις του 13ου Φεστιβάλ παρέμειναν πενθήμερες από τις 16 έως τις 20 Σεπτέμβρη του 1987 και είχαν έντονο αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο, ξεκινώντας με μια διαδήλωση και συναυλία έξω από την αμερικανική πρεσβεία. Εθνικ, λαϊκή αλλά και έντεχνη μουσική περιλαμβάνονταν στο πρόγραμμά του, ενώ ξεχωριστής σημασίας ήταν η παρουσία του Α' Γραμματέα της ΚΕ της Κομσομόλ, Βίκτορ Μιρονένκο, στη σοβιετική αντιπροσωπεία που συμμετείχε στις εκδηλώσεις.

Τα επόμενα χρόνια, το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» φιλοξενήθηκε σε άλλους χώρους, ωστόσο τυχαίνει να είναι και τα δύσκολα χρόνια που σημαδεύτηκαν από την κρίση στην ΚΝΕ και τις δύο διασπάσεις της. Ακολούθησε η περίοδος της ανασυγκρότησης και τα σταθερά ελπιδοφόρα βήματα της ΚΝΕ στις αρχές της δεκαετίας του '90, στα οποία η συμβολή του Φεστιβάλ ήταν σημαντική για την πλατιά συνάντηση της ΚΝΕ με τη νέα γενιά.

Σ' αυτά τα χρόνια της ανασυγκρότησης της ΚΝΕ, το Φεστιβάλ επέστρεψε στην Καισαριανή. Οι εκδηλώσεις του 18ου Φεστιβάλ το 1992 ήταν τριήμερες, από τις 18 έως τις 20 Σεπτέμβρη, και αγκαλιάστηκε από τον κόσμο, προσφέροντας αισιοδοξία ότι η νέα πορεία της ΚΝΕ είχε αρχίσει να εδραιώνεται. Την πρώτη μέρα η ΔΕΗ έκοψε για ένα 20λεπτο το ρεύμα μόνο στον χώρο του Φεστιβάλ, ενώ η γύρω περιοχή ηλεκτροδοτούνταν. Ομως, ο κόσμος δεν έφυγε και το πρόγραμμα συνεχίστηκε κανονικά μετά την επαναφορά του ρεύματος. Στο πρόγραμμα ξεχώρισαν συζητήσεις για ενδιαφέροντα θέματα, ανάμεσά τους μία για την Κούβα με τη συμμετοχή του πρέσβη της, αλλά και μία για τους αγώνες των εργαζομένων της ΕΑΣ.

Την επόμενη χρονιά, το 19ο Φεστιβάλ μετατράπηκε σ' ένα σάλπισμα στήριξης του ΚΚΕ στις προσεχείς εκλογές και για τρεις μέρες στην Καισαριανή, από τις 17 έως τις 19 Σεπτέμβρη του 1993, γιόρτασε επίσης τα 75 χρόνια του ΚΚΕ και τα 25 χρόνια της ΚΝΕ, σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο. Το συναυλιακό του πρόγραμμα εμπλουτίστηκε με σημαντικά ονόματα Ελλήνων καλλιτεχνών, καθιστώντας τις εκδηλώσεις του μεγάλο πολιτιστικό γεγονός, ενώ στο πλαίσιο του Φεστιβάλ διοργανώθηκε μια βδομάδα πριν ένα κινηματογραφικό τριήμερο με έξι αξιόλογες ταινίες στον κινηματογράφο «ΒΟΞ».

Το Σκοπευτήριο της Καισαριανής αποτέλεσε για μια ακόμα χρονιά τον χώρο φιλοξενίας των κεντρικών εκδηλώσεων του Φεστιβάλ το 1995. Ο μοναδικός νεανικός πολιτικός - πολιτιστικός θεσμός της ΚΝΕ συνέχιζε τα ανοδικά του βήματα και το 21ο Φεστιβάλ έγινε τετραήμερο από τις 14 έως τις 17 Σεπτέμβρη. Τα αστικά μέσα ενημέρωσης άρχισαν τη σιωπή, δεν είπαν κουβέντα για το Φεστιβάλ πριν και κατά τη διάρκειά του, ωστόσο με αξιοσημείωτα χαμηλό εισιτήριο (500 δραχμές) και πολλούς γνωστούς και αξιόλογους καλλιτέχνες (ανάμεσά τους και μια ξένη συμμετοχή, αυτή του Αγγλου Paul Roland) κατοχυρώθηκε ως πολιτιστικό γεγονός και η Καισαριανή πλημμύρισε από κόσμο. Η καμπάνια του ΚΚΕ για δημοψήφισμα για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, μια έκθεση για τα 50 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, καθώς και ένας θεματικός χώρος αφιερωμένος στη διάσωση του Αρχείου του ΚΚΕ από την καταστροφική πλημμύρα που το είχε πλήξει έναν χρόνο πριν, δέσποζαν στον κεντρικό χώρο των εκδηλώσεων, όπου συμμετείχαν 19 ξένες Οργανώσεις Νεολαίας, ενώ το πρόγραμμα απλώθηκε εκτός από τις τρεις βασικές σκηνές και στους επιμέρους χώρους του.