Οι αυτοκινητοβιομήχανοι και οι εισαγωγείς πιέζουν και το υπουργείο Οικονομικών παρακολουθεί... Το θέμα αφορά στην απόσυρση των παλαιών αυτοκινήτων, αίτημα για το οποίο πιέζουν και μέσω μερίδας του Τύπου ισχυρά συμφέροντα, που κινούνται γύρω από την αγορά του αυτοκινήτου. Και στην κυβέρνηση δεν είναι λίγοι αυτοί που τείνουν ευήκοον ους στις αιτιάσεις των αυτοκινητοβιομηχάνων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι προτάσεις της περιβόητης -- διορισμένης από την κυβέρνηση -- επιτροπής Γεωργακόπουλου. Στο πόρισμά της η συγκεκριμένη επιτροπή πρότεινε -- μεταξύ άλλων -- ούτε λίγο-ούτε πολύ, οι πολλοί (τα λαϊκά στρώματα) να επιδοτούν τα πανάκριβα αυτοκίνητα των πλουσίων... Πρότεινε, συγκεκριμένα, να καταργηθούν μια σειρά φόροι που επιβαρύνουν την αγορά αυτοκινήτου και η φορολογική αυτή επιβάρυνση να μεταφερθεί στην κατοχή και στην κυκλοφορία του αυτοκινήτου, μέσω, π.χ., της αύξησης του φόρου των καυσίμων. Οι επιβαρύνσεις όμως στην αγορά αυτοκινήτου είναι τόσο μεγάλες όσο ο κυβισμός του, άρα στην πράξη αυτό που πρότεινε η επιτροπή είναι η μεταφορά του φορολογικού βάρους των πολυτελών αυτοκινήτων στη λαϊκή κατανάλωση.

Σε ό,τι αφορά στα αιτήματα για νέα απόσυρση, για να τα κάνουν πιο ελκυστικά, τα περιτυλίγουν με... οικολογική ευαισθησία και με ισχυρισμούς του τύπου «ενόψει της Ολυμπιάδας του 2004 η αντικατάσταση των παλιών με νέα αυτοκίνητα θα συμβάλει να έχουμε καθαρές πόλεις». Τυχόν όμως υιοθέτηση του μέτρου της απόσυρσης θα έχει καταστρεπτικές συνέπειες για τα μεγάλα αστικά κέντρα, ενώ σε δεύτερη μοίρα έρχεται η δημοσιονομική επιβάρυνση.

Οπως έδειξε και η εμπειρία της απόσυρσης παλαιών αυτοκινήτων το 1992, το μέτρο αυτό συνοδεύτηκε τα επόμενα χρόνια με εκτίναξη της αγοράς νέων αυτοκινήτων. Αυτό αναμένεται ακόμα περισσότερο σήμερα, δεδομένου ότι στην αγορά του αυτοκινήτου έχουν εισέλθει δυναμικά και οι τράπεζες. Οι αθρόες αγορές όμως ΙΧ αυτοκινήτων είναι η βασική αιτία του κυκλοφοριακού αδιεξόδου που βιώνουν καθημερινά οι κάτοικοι της Αθήνας και των άλλων αστικών κέντρων σε όλη πλέον την Ελλάδα.

Η πρόσδεση όλων των κυβερνήσεων στο άρμα των συμφερόντων των αυτοκινητοβιομηχανιών και των μεγαλοεισαγωγέων εκπροσώπων τους έχει ως αποτέλεσμα την κατάλυση των ελεύθερων χώρων από το ΙΧ αυτοκίνητο. Από την άλλη πλευρά, επειδή ακριβώς οι κυβερνήσεις είναι δέσμιες των ισχυρών αυτών συμφερόντων, αφήνουν στο περιθώριο και στην απαξία τα μέσα μαζικής μεταφοράς, η ανάπτυξη των οποίων και οικονομικότερη είναι αλλά και η μοναδική διέξοδος στη σημερινή κυκλοφοριακή ασφυξία.