Υστερα από το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου στη Ν. Υόρκη, συχνά ακούγεται, από το λεγόμενο πλανητάρχη Μπους, να κατονομάζει τρομοκράτες τους αγωνιστές, που υπερασπίζονται τη χώρα τους και το λαό της.

Με αυτή τη σκόπιμα ισοπεδωτική λογική των ιμπεριαλιστών Αμερικανών και νατοϊκών Ευρωπαίων, τρομοκράτες είναι οι νόμιμα εκλεγμένοι από το λαό τους ηγέτες, Μιλόσεβιτς, Αραφάτ, Κάστρο και οι χώρες Ιράν, Ιράκ, Συρία κ.ά. Ενώ ο Σαρόν, ο οποίος εξαπέλυσε ένα πογκρόμ, μια γενοκτονία ενάντια στον παλαιστινιακό λαό, αντιμετωπίζεται σαν σώφρων αρχηγός του ισραηλινού κράτους.

Ποια είναι λοιπόν γι' αυτούς τ' ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία μάλιστα χωρίς καμιά ντροπή λένε ότι υπερασπίζονται; Μήπως το πρόσφατο πραξικόπημα που έγινε με δική τους υποκίνηση στη Βενεζουέλα ή οι ωμές επεμβάσεις στη Γιουγκοσλαβία, οι βομβαρδισμοί στο Ιράκ και το ξεκλήρισμα των Παλαιστινίων;

Τα ανθρώπινα δικαιώματα για τις ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, σημαίνουν σφαγές, βομβαρδισμοί, εγκλήματα πάσης φύσης, αρκεί μόνο να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους.

Ομως οι καιροί αλλάζουν και οι λαοί αρχίζουν να μη χαρίζουν, όπως έγινε και με το λαό της Βενεζουέλας, που βγήκε στους δρόμους και τους έδωσε ένα γερό και ηχηρό χαστούκι! Οι προϋποθέσεις για εξασφάλιση ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι, η ισότητα, η δικαιοσύνη, η ειρήνη. Αυτά τα αγαθά μπορεί να τα εξασφαλίσει μόνον ένας επιστημονικός σοσιαλισμός και όχι ψευτοσοσιαλισμοί τύπου ΠΑΣΟΚ.

Μ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

Θεσσαλονίκη