Οι πρώτες μέρες της διοργάνωσης στη Γερμανία, παρά τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, σημαδεύτηκαν από σοβαρά επεισόδια μεταξύ Αλβανών και Σέρβων στις πόλεις της Βεστφαλίας (Ντόρτμουντ, Γκελζενκίρχεν) αλλά και από πανό και συνθήματα με αναφορές στον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό, στον αγώνα της γειτονικής μας χώρας με την Ιταλία. Το σκηνικό αυτό συνεχίστηκε και τις επόμενες μέρες, όπως στον αγώνα Κροατία - Αλβανία, όπου ακούστηκαν από τις εξέδρες των οπαδών και των δύο ομάδων κοινά συνθήματα κατά της Σερβίας. Επίσης, προκάλεσε αίσθηση η κίνηση του παίκτη της Αλβανίας, Μιρλίντ Ντάκου, μετά τη λήξη του ίδιου αγώνα, να πάρει μια ντουντούκα από τους οπαδούς της χώρας του και να φωνάξει μαζί τους συνθήματα κατά της Βόρειας Μακεδονίας. Τα δύο αυτά περιστατικά προκάλεσαν την έντονη αντίδραση της σερβικής πλευράς, με την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της χώρας να πραγματοποιεί έντονο διάβημα προς τη διοργανώτρια UEFA για τα όσα συνέβησαν, ζητώντας την παραδειγματική τιμωρία τόσο της Κροατίας όσο και της Αλβανίας και μάλιστα απειλώντας μέχρι και με αποχώρηση από τη διοργάνωση - κάτι που τελικά δεν έγινε. Από τη μεριά της η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία έχει ήδη ανοίξει φάκελο έρευνας για το περιστατικό, η οποία μέχρι και αυτές τις μέρες δείχνει να βρίσκεται σε εξέλιξη. Και, εκτός των παραπάνω, το στοιχείο των εθνικιστικών αναφορών επικράτησε καθ' όλη την διάρκεια της παρουσίας συγκεκριμένων ομάδων φανατικών οπαδών οι οποίοι ακολούθησαν τις Εθνικές των χωρών τους στις πόλεις της Γερμανίας: Σε παμπ και καφέ, σε πορείες προς τα γήπεδα κ.λπ.

Τα όσα συνέβησαν μέχρι τώρα στα γήπεδα όπου διεξάγεται το Euro, ειδικά σε ό,τι αφορά τη σύνδεση των οπαδών με συγκεκριμένες πολιτικές και παιχνίδια ανταγωνισμού στα Βαλκάνια, κάθε άλλο παρά μεμονωμένα περιστατικά μπορούν να θεωρηθούν. Τουναντίον, έρχονται να προστεθούν σε μια άκρως επικίνδυνη «αλυσίδα» αντίστοιχων γεγονότων, που οι κρίκοι της όλο και πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια: Από τα σοβαρά γεγονότα στον αγώνα Αλβανία - Σερβία μια δεκαετία πριν, στο πλαίσιο των προκριματικών για το Μουντιάλ του 2014, τα επεισόδια σχεδόν κάθε χρόνο μεταξύ οπαδών στους αγώνες των βαλκανικών ομάδων (συλλόγων και Εθνικών ομάδων) στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, τις κρυφές διασυνδέσεις του σκληρού πυρήνα των λεγόμενων ultras με νεοναζιστικά και φασιστικά μορφώματα, π.χ. των «Βad Blue Boys» της Ντιναμό Ζάγκρεμπ με το ουκρανικό τάγμα Αζόφ, μέχρι και την περσινή καταδρομική έφοδο των χούλιγκανς της Ντιναμό Ζάγκρεμπ στη Νέα Φιλαδέλφεια, το όλο σκηνικό φαίνεται να έχει διαμορφωθεί επιμελώς προκειμένου να εξυπηρετηθούν απώτερες βλέψεις.

Με τον χώρο του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου να αποτελεί πεδίο για την εξυπηρέτηση πολύπλευρων συμφερόντων, ειδικά στην περίπτωση των ενδοαστικών ανταγωνισμών και των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή των Βαλκανίων, στα γήπεδα και ειδικότερα στις εξέδρες και στον φανατισμό των οπαδών ξεκάθαρα διαμορφώνεται πρόσφορο έδαφος ώστε να διεξαχθούν επικίνδυνα «πειράματα» για την υποδαύλιση του εθνικισμού και του αλυτρωτισμού. Πολύ περισσότερο δε που το ποδόσφαιρο στα βαλκανικά κράτη συνδέεται συχνά και με την πολιτική, με τα περισσότερα σωματεία να έχουν έντονο πολιτικό πρόσημο. Το φάσμα μπορεί να καλύπτει όλες τις ιδεολογίες, η πλειοψηφία όμως αυτών των ομάδων κλείνει διαχρονικά το μάτι στην ακροδεξιά, και τα εθνικιστικά συνθήματα, που ολοένα ενισχύονται μετά τον διαμελισμό και τη ΝΑΤΟική επέμβαση κατά της Γιουγκοσλαβίας, τροφοδοτούνται από διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα, στο πλαίσιο της όξυνσης του ανταγωνισμού και των ευρύτερων σχεδιασμών τους στην περιοχή.

Η παρουσία φασιστοειδών και εθνικιστικών θυλάκων στους οπαδούς είναι σαφές ότι αποτελεί και μια πρώτης τάξης ευκαιρία για την εφαρμογή συγκεκριμένων σχεδίων, τα οποία συνδέονται άμεσα με τα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια συμφερόντων και τις ενδοαστικές αντιπαραθέσεις στη γενικότερη περιοχή. Ετσι, διόλου τυχαία, ουκ ολίγες φορές μέχρι σήμερα τα εκάστοτε περιστατικά μετατράπηκαν σε αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης από εκπροσώπους της αστικής τάξης των εμπλεκόμενων χωρών.