Νέα ώθηση στην επιχείρηση «ανακαίνισης» της σοσιαλδημοκρατίας, για την εκ νέου ανάδειξή της σε βασικό πόλο προώθησης της αντιλαϊκής πολιτικής, δίνουν τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία, μετά και το β' γύρο που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή.

Με την πρωτιά σε έδρες για τον εκλογικό συνασπισμό της σοσιαλδημοκρατίας, το «Νέο Λαϊκό Μέτωπο» (Nouveau Front Populaire - NFP), και τη «διάσωση» του «μακρονικού στρατοπέδου» μέσω της τακτικής του «δημοκρατικού τόξου», σε νέα τροχιά μπαίνουν τα παζάρια για τη «συνεννόηση των δημοκρατικών δυνάμεων», ενώ ταυτόχρονα κατοχυρώθηκε η ακόμα πιο ενισχυμένη παρουσία της «Εθνικής Συσπείρωσης» στη βουλή.

Μετά τον α' γύρο και την απόσυρση πάνω από 200 υποψηφίων του NFP και της συμμαχίας του Μακρόν με στόχο να ηττηθούν οι υποψήφιοι της «Εθνικής Συσπείρωσης» (Rassemblement National - RN) της Μαρίν Λεπέν, το σοσιαλδημοκρατικό σχήμα του «Νέου Λαϊκού Μετώπου» θα ελέγχει 182 έδρες από τις 577 του γαλλικού κοινοβουλίου (σσ. το 2022, το αντίστοιχο σχήμα της NUPES είχε βγάλει 131 βουλευτές).

Υπενθυμίζεται ότι στο NFP συμμετέχουν: Το Σοσιαλιστικό Κόμμα (Parti Socialiste - PS), ένα από τα πιο έμπειρα κόμματα στην υπεράσπιση του γαλλικού κεφαλαίου, με αμέτρητες «περγαμηνές» και από κυβερνητικές θέσεις στην αντιλαϊκή επίθεση αλλά και συμμετοχές σε ιμπεριαλιστικά εγκλήματα όπου γης. Το οπορτουνιστικό μόρφωμα της «Ανυπότακτης Γαλλίας» (La France Insoumise - LFI) του Ζαν Λικ Μελανσόν, του οποίου συνιδρυτές υπήρξαν μια σειρά πρώην στελέχη του PS, με εξίσου «χρήσιμες» για τη γαλλική αστική τάξη προτάσεις, προκειμένου να αναμετρηθεί με αξιώσεις με ανταγωνιστές της εκτός και εντός Ευρώπης. Το μεταλλαγμένο ΚΚ Γαλλίας (Parti Communiste de France - PCF) και οι Οικολόγοι (EELV).

Στην 2η θέση βρέθηκε ο μακρονικός συνασπισμός «Μαζί!» (Ensemble!) με 168 έδρες - με κύριο κορμό το κόμμα «Rennaisance» του Προέδρου της χώρας Εμ. Μακρόν - για τον οποίο η συνεργασία των λεγόμενων «δημοκρατικών δυνάμεων» στο όνομα της «αντιμετώπισης της ακροδεξιάς» αποτέλεσε «σανίδα σωτηρίας», μετά τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου. Υπενθυμίζεται ότι στις βουλευτικές εκλογές του 2022 ο μακρονικός συνασπισμός είχε βγάλει 245 έδρες, χάνοντας τότε την απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο και σχηματίζοντας κυβέρνηση μειοψηφίας. Στο «Μαζί!» συμμετείχαν ως τώρα μια σειρά μικρότερα «κεντρώα» κόμματα, όπως τα «Modem» και «Horizons».

Στην 3η θέση βρέθηκε η «Εθνική Συσπείρωση» της Μ. Λεπέν, που μαζί με τους συμμάχους της (προερχόμενους από τμήμα των γκωλικών «Ρεπουμπλικάνων» - Les Republicains, LR) εκλέγουν 143 βουλευτές, καταγράφοντας σοβαρή αύξηση από τους 89 βουλευτές που είχαν μετά τις εκλογές του 2022 (που ήταν και μάλιστα και τότε ιστορικό υψηλό για το κόμμα της Λεπέν). Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι κανένα «δημοκρατικό τόξο» δεν έφραξε τον δρόμο στην ενίσχυση των αντιδραστικών ακροδεξιών εφεδρειών του συστήματος, αντίθετα η αντιλαϊκή στρατηγική που υπηρετούν όλα τα κόμματα του αστικού πολιτικού φάσματος «στρώνει το έδαφος» σε αυτήν την εξέλιξη.

Στην 4η θέση ακολουθούν οι «Ρεπουμπλικάνοι», το τμήμα τους που επέλεξε την αυτοτελή τους κάθοδο και όχι τη συστράτευσή τους με τη RN, με 46 έδρες (από 61), ενώ οι άλλες έδρες κατανέμονται σε διάφορα άλλα μικρότερα σχήματα.

Το γεγονός ότι η τακτική του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου ενάντια στην ακροδεξιά» καθόλου δεν «έφραξε» τις ψήφους που έλαβαν η RN με τους συμμάχους της στον β' γύρο, οι οποίες ήταν 10.109.044 (από 10.647.914), ενώ σε ποσοστό αυξήθηκαν σε 37,05% (από 33,21%)!

Αντίθετα, η «σανίδα σωτηρίας» που η «αριστερά» προσέφερε στους «μακρονικούς» - τους οποίους υποτίθεται ότι αντιπολιτευόταν - φαίνεται και στα ποσοστά που πήρε το «Μαζί!»: Στον β' γύρο έλαβε 24,09% (από 20,76% στον α' γύρο), ενώ οι ψήφοι του έγιναν 6.571.947, από 6.657.324 (για τη σύγκριση των ψήφων, επισημαίνεται ότι 76 βουλευτές εκλέχθηκαν από τον α' γύρο και δεν πραγματοποιήθηκε β' γύρος στις περιφέρειές τους, οπότε ουσιαστικά με ίδιο ποσοστό συμμετοχής - 66,6% - στον β' γύρο ψήφισαν περίπου 4,7 εκατ. λιγότεροι ψηφοφόροι).

Από το βράδυ της Κυριακής δίνουν και παίρνουν σενάρια για την επόμενη μέρα, με δεδομένο ότι κανένας συνασπισμός δεν διαθέτει απόλυτη πλειοψηφία για σχηματισμό κυβέρνησης, ωστόσο οι εκκλήσεις περί «σταθερότητας» δίνουν και παίρνουν.

Ενδεικτικά είναι τα πρωτοσέλιδα στο γαλλικό Τύπο: Μεγάλη «σύγχυση» παρατηρούσε η «Figaro», η «Le Parisien-Aujourd'hui en France» συνιστούσε «να κάνουμε υπομονή» γιατί «η κατάσταση είναι περισσότερο νεφελώδης και περιπεπλεγμένη», ενώ η «Sud-est, La Provence» ανησυχούσε ότι «κανείς δεν θα μπορέσει να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Ποιος θα κυβερνήσει;». Η «Voix du Nord» περιέγραφε «αοριστία για τις μελλοντικές συμμαχίες και τον μελλοντικό πρωθυπουργό», ενώ η «Liberation» καλούσε «να λέμε ευχαριστώ στο ρεπουμπλικανικό μέτωπο», επειδή «με τον κύριο όγκο της προεδρικής πλειοψηφίας να συντάσσεται στο πέρασμά του, θεωρήθηκε ετοιμοθάνατο» αλλά «επέτρεψε το βασικό: Να φράξει ο δρόμος στην άκρα δεξιά». Η «La Croix» υποστήριζε ότι «η RN δεν πρέπει να φτάσει στην εξουσία. Αυτό είναι το μήνυμα που έδωσε η ισχυρή πλειοψηφία των Γάλλων», ενώ η «Humanite» συμπέραινε ότι «η ρεπουμπλικανική αφύπνιση μαρτυρά μία ανοιχτόκαρδη Γαλλία, που δεν υποχωρεί στο κάλεσμα του φόβου. Με αυτήν τη Γαλλία και από αυτήν τη Γαλλία πρέπει να οικοδομηθεί το μέλλον (...) Η ελπίδα ξαναγεννιέται». Η «L' Express» εκτίμησε ότι «η ώρα της ανοικοδόμησης σήμανε (...) Είναι επείγον, πριν από τα ραντεβού της προεδρικής εκλογής» (το 2027), ενώ τέλος η «La Provence» γράφει ότι «από το χάος αυτό μπορεί να γεννηθεί ένας νέος τρόπος λειτουργίας της δημοκρατίας».

Στο μακρονικό «στρατόπεδο» ήταν ολοφάνερη η ικανοποίηση για τα αποτελέσματα, με πηγές του να σχολιάζουν ότι «η κεντρώα παράταξη είναι ακόμη όντως ζωντανή», συμπληρώνοντας ότι απαιτείται «σύνεση» στην ανάλυση των αποτελεσμάτων.

Ο πρωθυπουργός Γκ. Ατάλ παρατήρησε ότι «δεν μπορεί να να σχηματιστεί καμιά απόλυτη πλειοψηφία από τους ακραίους» και υπέβαλε την παραίτησή του στο πρόεδρο Μακρόν, ο οποίος ωστόσο δεν την έκανε δεκτή.

Ο επικεφαλής του μακρονικού κόμματος «Rennaisance», υπουργός Εξωτερικών, Στ. Σεζουρνέ, δήλωσε πως η απερχόμενη πλειοψηφία θα θέσει «τις προϋποθέσεις για οποιαδήποτε συζήτηση», επικαλούμενος τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους, την ευρωπαϊκή οικοδόμηση και την υποστήριξη προς την Ουκρανία. Πρόσθεσε πως «ο Ζαν-Λικ Μελανσόν και ένας ορισμένος αριθμός από τους συμμάχους του δεν μπορούν να κυβερνήσουν τη Γαλλία».

Από τη μεριά του PS, ο επικεφαλής του, Ολιβιέ Φορ, έσπευσε να τονίσει ότι «δεν πρέπει να δώσουμε την εντύπωση ότι δεν είμαστε ικανοί να κυβερνήσουμε» και πρόσθεσε ότι η επιλογή του υποψηφίου για την πρωθυπουργία θα γίνει «αυτή την εβδομάδα», είτε «με συναίνεση είτε με ψηφοφορία». Ο ευρωβουλευτής του PS, Ρ. Γκλυκσμάν, σχολίασε ότι «έχουμε απέναντί μας μια Εθνοσυνέλευση διαιρεμένη, πρέπει λοιπόν να συμπεριφερθούμε ως ενήλικες, πρέπει να συζητήσουμε, να κάνουμε διάλογο».

Στο εσωτερικό του NFP διατυπώνονται πάντως από τη πρώτη στιγμή διαφορές για μια σειρά θέματα, που εκφράζονταν και μέσα από διαφωνίες για τον προτεινόμενο πρωθυπουργό.

Ο ηγέτης της «LFI», Ζαν Λυκ Μελανσόν, που επίμονα δηλώνει πρόθυμος να γίνει πρωθυπουργός παρά την ανοιχτή κριτική που δέχεται από άλλες συνιστώσες του NFP, δήλωσε πως ο Αττάλ «πρέπει να φύγει» και «η αριστερή συμμαχία να κυβερνήσει».

Το στέλεχος των «Ρεπουμπλικάνων» (LR), Λοράν Βοκιέ, υποστήριξε ότι «για εμάς δεν θα υπάρξει ούτε συμμαχία, ούτε συμβιβασμός», εκφράζοντας το τμήμα εκείνο του κόμματος που τάσσεται υπέρ της «αυτοτέλειάς» του και όχι της συνεργασίας με τη RN.

Η δε ηγέτης της RN, Μαρίν Λεπέν, δήλωσε ότι «η νίκη μας απλώς πήρε μία καθυστέρηση», ενώ ο υποψήφιός της για την πρωθυπουργία Ζ. Μπαρντελά κατηγόρησε την «ατιμωτική συνεργασία» NFP - Ensemble και κατηγόρησε την κυβερνητική παράταξη ότι με τις εκλογικές συνεργασίες που συνήψε «πέταξε τη Γαλλία στα χέρια του Μελανσόν». Ισχυρίστηκε δε ότι το κόμμα του «ενσαρκώνει περισσότερο από ποτέ την μοναδική εναλλακτική λύση».

Ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντ. Τούσκ σχολίασε με ανάρτησή του στο «Χ» «Στο Παρίσι ενθουσιασμός, στη Μόσχα απογοήτευση, στο Κίεβο ανακούφιση. Αρκετά για να είσαι ευτυχισμένος στη Βαρσοβία».

Ο Ισπανός πρωθυπουργός, Π. Σάντσεθ, εξέφρασε ικανοποίηση επειδή Βρετανία και Γαλλία «επέλεξαν τον ίδιο δρόμο τον οποίο πήρε η Ισπανία πριν από έναν χρόνο», εννοώντας την ενίσχυση της σοσιαλδημοκρατίας.

Για «ανακούφιση» μίλησε ο εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης Στ. Χέμπεστραϊτ που πρόσθεσε ότι «μένει τώρα να δούμε πώς θα προκύψει μια κυβέρνηση σε αυτές τις πολύ ασυνήθιστες και επίσης ιστορικές συνθήκες».

Από την άλλη μεριά, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμ. Πεσκόφ, είπε ότι «για τη Ρωσία, το καλύτερο θα ήταν μία νίκη των πολιτικών δυνάμεων που είναι έτοιμες να κάνουν προσπάθειες για την αποκατάσταση των διμερών σχέσεων (...) Ομως προς το παρόν, δεν βλέπουμε σε κανέναν μία τέτοια ξεκάθαρα εκπεφρασμένη πολιτική βούληση, κατά συνέπεια, δεν τρέφουμε ούτε ελπίδα ούτε καμιά ιδιαίτερη ψευδαίσθηση».