Συνεχίστηκε χτες στο Εφετείο η δίκη για τη δολοφονική πυρκαγιά στο Μάτι τον Ιούλη του 2018, που στοίχισε τη ζωή σε 104 ανθρώπους (κάποιοι μάλιστα δεν κάηκαν αλλά πνίγηκαν στη θάλασσα), ενώ εκατοντάδες είναι οι εγκαυματίες, που υποφέρουν ακόμα.

Μέσα από τις καταθέσεις μαρτύρων αναδείχθηκε για άλλη μια φορά η εικόνα πλήρους αδράνειας του κρατικού μηχανισμού, αλλά και αδιανόητων ενεργειών και παραλείψεων.

Ανατριχιαστική ήταν χτες και η περιγραφή της Αθηνάς Μουτάφη, που είδε τον γιο της να πνίγεται στη θάλασσα, ενώ προσπαθούσε να σώσει την κόρη της. «Τα κύματα ήταν τεράστια. Μας κουκούλωναν. Το μέλημά μου ήταν να μην χαθούμε με τα παιδιά και να είμαστε κοντά. Μετά από δύο τρία κύματα έβλεπα την Βάσια, αλλά όχι τον Βίκτωρα... τον είδα ξαφνικά μπρούμυτα. Είχε φύγει... Η Βάσια ήθελε να τον πάρουμε μαζί. Ο χειρότερος εφιάλτης για κάθε γονέα! Εγώ τον ζούσα μπροστά μου. Αναγκάστηκα να αφήσω το παιδί μου, το είδα να χάνεται μπροστά μου και να πρέπει να το αφήσω μέσα στη θάλασσα για να σώσω το άλλο μου παιδί. Είχαμε κουραστεί πολύ. (...) Οκτώ μέρες μετά βρέθηκε ο γιος μου»... «Το μόνο πράγμα που έκανε ο κρατικός μηχανισμός ήταν ότι δεν έκανε τίποτα... Δεν είμαι υπερβολική επειδή έχασα το παιδί μου. Ετσι είναι! Αν τα είχαν κάνει όλα καλά, ούτε θα εκβίαζαν τον πραγματογνώμονα ούτε θα γινόταν παραποίηση στοιχείων», είπε χαρακτηριστικά και ζήτησε δικαιοσύνη.

Συγκλονιστική ήταν και η κατάθεση του Γιάννη Φιλιππόπουλου, που έχασε τις δίδυμες κόρες του μαζί με τους γονείς του στο κτήμα Φράγκου, που βρέθηκαν αγκαλιασμένοι και απανθρακωμένοι.

«Μου έδωσαν τους γονείς μου για ταφή, αλλά δεν μου έδιναν τα παιδιά γιατί δεν μπόρεσαν να τα ξεχωρίσουν (...) Και εγώ πρέπει όλο αυτό να το ανεχτώ! Να ζήσω με αυτό, που δεν ζεις! Οταν όλος ο κόσμος φεύγει για διακοπές, εγώ πάω στο νεκροταφείο. Μου στέρησαν τις αγκαλιές των παιδιών μου»...

Η δίκη θα συνεχιστεί στις 26 Αυγούστου.