Θα ακολουθήσει μουσικοαφηγηματικό αφιέρωμα, σε ενορχήστρωση του Μανόλη Ανδρουλιδάκη. Θα ερμηνεύσουν: Φωτεινή Βελεσιώτου, Βαγγέλης Κορακάκης, Μαριλίζα Λούντζη, Ασπασία Στρατηγού, Κώστας Τριανταφυλλίδης, Διονύσης Τσακνής. Κείμενα θα απαγγείλουν η Λίλα Καφαντάρη και ο Πέρης Μιχαηλίδης.

Εκεί που ο λαός της πρωτεύουσας, 80 χρόνια πριν, στις 12 Οκτώβρη 1944, γιόρταζε ενώ οι ναζί κατακτητές τρέπονταν σε φυγή. Εκεί όπου ξεχύθηκε μια απέραντη λαοθάλασσα και όπως έγραφε την επόμενη μέρα ο «Ριζοσπάστης»: «...Η μπαρουτοκαπνισμένη Αθήνα, που γνώρισε την πείνα και το βόλι του κατακτητή, το στιλέτο του προδότη... ξεχύθηκε ζωντανή ανθρωποθάλασσα να διαλαλήσει τη Νίκη της... Διαδηλώσεις που πρώτη φορά βλέπει η Αθήνα ξεχύνονται από παντού. Απ' το Σύνταγμα ως την Ομόνοια... Και πάνω απ' όλα μια φωνή που αγκαλιάζει όλη την Αθήνα... ΕΑΜ! ΕΑΜ!».

Εκεί για να τιμήσουμε όλους αυτούς που κράτησαν το «φως» αναμμένο. Για να ξαναζωντανέψει αυτή η «γειτονιά του κόσμου», αυτές οι όμορφες μέρες που όπως έγραφε ο Γ. Ρίτσος «δεν προφτάσαμε να τις χαρούμε», να ακουστεί αυτό το βουητό όπως τότε που «βούιζε η πολιτεία. Βούιζε ο κόσμος. Βούιζε κι η καρδιά του ανθρώπου, σαν ένα ζήτω ανάμεσα σε χιλιάδες κόκκινες σημαίες. (...) ΚΙ ΗΤΑΝ χιλιάδες κόκκινες σημαίες στα μπαλκόνια της Αθήνας / χιλιάδες κόκκινα συνθήματα στους τοίχους / στον περίβολο της Βουλής, στις σκάλες της Εθνικής Βιβλιοθήκης, στα μάρμαρα του Πανεπιστημίου, στην Ακαδημία καθώς χιμούσαν τα εργατόπαιδα απ' τις γειτονιές / πλημμυρίζοντας την οδό Σταδίου, τις κεντρικές λεωφόρους, το Σύνταγμα ο λαός κατηφορώντας απ' τις γειτονιές στα επιταγμένα αυτοκίνητα / ο λαός φωνάζοντας απ' τους εξώστες των θεάτρων / κι οι φοιτητές καβαλικεύοντας τα κάγκελα των μπαλκονιών / καβαλικεύοντας τις άσωρες μάντρες άσωρα άλογα να φεύγουν στον ορίζοντα σφίγγοντας μες στα χέρια τους τα γκέμια του μέλλοντος / λευτεριά ή θάνατος / υποστολή του αγκυλωτού σταυρού στην Ακρόπολη» (Από τις «Γειτονιές Του Κόσμου» του Γ. Ρίτσου).

Οι προσυγκεντρώσεις των Τομεακών Οργανώσεων της ΚΟ Αττικής έχουν οριστεί στις 6 μ.μ. σε εμβληματικά σημεία γύρω από το κέντρο της Αθήνας όπου οι αλύγιστοι κομμουνιστές και αγωνιστές δεν σκύψανε το κεφάλι, με τον αγώνα, το αίμα και τη θυσία τους έγραψαν ανεξίτηλες ηρωικές σελίδες στην Ιστορία του λαού.

Πιο συγκεκριμένα:

-- Πολυτεχνείο: Μέταλλο, Ενέργεια - Νερό, Φάρμακο - Χημική Βιομηχανία, Μεταποίηση, Κατασκευές, Μεταφορές, Δικαιοσύνη, Επισιτισμός - Τουρισμός, Καλλιτέχνες, Χρηματοοικονομικό, Εμπόριο, ΜΜΕ.

Στη συμβολή Τοσίτσα και Μπουμπουλίνας βρισκόταν το υπουργείο Εργασίας που πολιορκήθηκε από τις κινητοποιήσεις ενάντια στην επιστράτευση (24.2.1943 και 5.3.1943). Οι διαδηλωτές εισέβαλαν μέσα στο υπουργείο και έκαψαν τους καταλόγους επιστράτευσης.

-- Πλ. Εθνικής Αντίστασης: Τηλεπικοινωνίες, Τοπική - Περιφερειακή και Κεντρική Διοίκηση, ΕΒΕ.

Στο σημείο βρισκόταν τότε το Κεντρικό Ταχυδρομείο που στεγαζόταν στο Μέγαρο Μελά. Η πλατεία ονομαζόταν παλαιότερα Κοτζιά και αρχικά πλατεία Λουδοβίκου. Εκεί ξεκίνησε στις 14/4/1942 η απεργία των Τριατατικών (ΤΤΤ) και δημοσίων υπαλλήλων. Η πρώτη νικηφόρα απεργία στην κατεχόμενη Ευρώπη.

-- Πειραιώς και Ασωμάτων: Νοτιοδυτικές Συνοικίες - Περιστέρι, Δυτική Αθήνα, Βορειοδυτική Αττική, Βόρειος, Βορειοδυτική Αθήνα.

Στο οικοδομικό αυτό τετράγωνο βρίσκονταν οι Φυλακές Χατζηκώστα, όπου στην Κατοχή και μετέπειτα κλείστηκαν χιλιάδες κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές.

-- Σύνταγμα (Οθωνος): Α' Αθήνας, Ανατολικά, Νότιες Συνοικίες, Πειραιάς, Μεσόγεια

Στο συγκεκριμένο σημείο βρίσκονταν τα γραφεία του ΚΚΕ και του «Ριζοσπάστη».

-- Σινά και Ακαδημίας: ΑΕΙ, Εκπαιδευτικοί.

Στη οδό Σίνα και αριθμό 8 ήταν η έδρα της διοίκησης του Α' Σώματος Στρατού του ΕΛΑΣ μετά την Απελευθέρωση.

Θυμίζουμε επίσης πως απέναντι από τα Προπύλαια που θα πραγματοποιηθεί το συλλαλητήριο βρίσκονταν - πάνω στην Πλ. Κοραή (Κοραή 4) - το κτίριο του Γερμανικού Φρουραρχείου (Κομανταντούρ) στα χρόνια της Κατοχής και η έδρα της ΚΕ του ΕΑΜ μετά την Απελευθέρωση.

Οι Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ μέρα με τη μέρα εντείνουν το κάλεσμά τους στους εργαζόμενους, στους αυτοαπασχολούμενους, στους συνταξιούχους, στους νέους και τις νέες για να συμμετάσχουν μαζικά στο συλλαλητήριο ανήμερα της επετείου. Η προσπάθεια αυτή ξεδιπλώνεται με ακόμη περισσότερη ορμή, αλλά και με τον πήχη να μπαίνει ψηλότερα, στον απόηχο της κορύφωσης των εκδηλώσεων του 50ού Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», όπου πήραν μέρος χιλιάδες λάου.

Το συλλαλητήριο είναι ενταγμένο στην πολύμορφη δραστηριότητα της ΚΟ Αττικής για να φτάσει ακόμα πιο πλατιά το κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ παντού. Σηματοδοτεί την έναρξη μιας σειράς πρωτοβουλιών και εκδηλώσεων της ΚΟ Αττικής με αφορμή σημαντικές επετείους όπως αρχικά η Απελευθέρωση, η κρίσιμη ταξική σύγκρουση του Δεκέμβρη '44 και στη συνέχεια τα 80 χρόνια από τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών τη χρονιά που ακολουθεί.

Ετσι, στο ίδιο πλαίσιο για το «Απελευθερωτικό - Επαναστατικό '44», από το Σάββατο 2 Νοέμβρη έως την Κυριακή 1 Δεκέμβρη θα διεξαχθεί έκθεση ιστορικού - αρχειακού υλικού στο κτίριο της οδού Σανταρόζα (πρώην Δικαστήρια, είσοδος από Σταδίου, πλησίον Σταθμών ΗΣΑΠ - Μετρό Ομόνοιας). Θα εκτεθούν φωτογραφίες, έγγραφα, έργα τέχνης και άλλα ντοκουμέντα από το Ιστορικό Αρχείο του ΚΚΕ.

Το συλλαλητήριο αποτελεί μια σημαντική παρέμβαση στις σύνθετες εξελίξεις, σε μια περίοδο που τα πολεμικά μέτωπα επεκτείνονται, ενώ η πολεμική προπαρασκευή συνεχίζεται πυρετωδώς, όπως με τη στροφή της ΕΕ στην πολεμική οικονομία και τα σχέδια για τροφοδότηση με 500 δισ. τον χρόνο της πολεμικής βιομηχανίας.

Οι εξελίξεις αυτές, που δικαίως προβληματίζουν τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, δεν αποτελούν μια «προσωρινή εκτροπή», αλλά την «κανονικότητα» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τους δρόμους και τις πηγές Ενέργειας, τις σφαίρες επιρροής και τις αγορές. Πολύ παραπάνω που τα σύννεφα μιας νέας μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης όχι μόνο έχουν κάνει την εμφάνισή τους, αλλά και πυκνώνουν. Με τη στροφή της παγκόσμιας οικονομίας σε πολεμικούς ρυθμούς προσπαθούν να βρουν «φάρμακο», ενώ το μόνο που μπορούν είναι να μεταθέσουν προσωρινά την εκδήλωσή της.

Σε κάθε περίπτωση, τις συνέπειες τις πληρώνουν ήδη οι λαοί, και ο ελληνικός, με το καθηλωμένο εισόδημα, την ακρίβεια, τη φοροληστεία, την υποχρηματοδότηση σε σημαντικούς τομείς και τις κοινωνικές δαπάνες, τη στιγμή που δίνονται πολλά δισ. κάθε χρόνο για ΝΑΤΟικούς σκοπούς και την εμπλοκή της χώρας, ζεστό χρήμα στους επιχειρηματικούς ομίλους για την αναβάθμισή τους στον ανταγωνισμό.

Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης και όλων των κομμάτων απέναντι σε αυτούς τους σχεδιασμούς είναι κριτήριο για ακόμα πιο μαζική αμφισβήτηση και καταδίκη της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής, ενάντια στην αστική τάξη και τους διεθνείς συμμάχους της, ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Σε αυτόν τον αγώνα μπαίνει μπροστά το ΚΚΕ, φωτίζοντας με την πάλη του τη μόνη ρεαλιστική διέξοδο από τη φρίκη των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της ειρήνης με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών: Τη σύγκρουση με την εξουσία του κεφαλαίου, την ανατροπή του σάπιου συστήματος, που γεννάει πολέμους και τόσα δεινά για τους λαούς.

Αξιοποιώντας και την ιστορική πείρα, ο λαός μπορεί να χαράξει τον δικό του δρόμο και να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις. Να βρεθεί στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, και όχι κάτω από τη σημαία των εκμεταλλευτών του. Να μη δείξει καμιά εμπιστοσύνη στην αστική τάξη, αλλά να δυναμώσει την οργανωμένη πάλη στον δρόμο της ανατροπής, με δυνατό ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ τολμά και με επιμονή μελετά την υπερεκατοντάχρονη πορεία του, συνολικότερα την Ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος, των εργατικών - λαϊκών αγώνων. Μέσα στο καμίνι της καθημερινής ταξικής πάλης ανταποκρίνεται σε αυτό το σύνθετο καθήκον, που αποτελεί όρο επιτέλεσης του πρωτοπόρου καθοδηγητικού ρόλου του. Αυτή η μακροχρόνια και επίπονη προσπάθεια έχει αποτυπωθεί μεταξύ άλλων στους Τόμους του Δοκιμίου Ιστορίας του Κόμματος, όπου ξεχωρίζουν συμπεράσματα - εφόδια για την πάλη στο «σήμερα» και το «αύριο».

Αλλωστε, τίποτα δεν μένει στάσιμο, όλα μπορούν να αλλάξουν κάτω από την αποφασιστική παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα. Αυτό αποδείχθηκε και όταν όλα τα έσκιαζε η φοβέρα, στα χρόνια της Κατοχής, όπου η απελευθέρωση ήταν αποτέλεσμα και κορύφωση μιας μακράς πορείας της ΕΑΜικής Αντίστασης, που θεμελιώθηκε στην επίμονη δράση των κομμουνιστών του Μεσοπολέμου, αλλά και στην απόφασή τους να δράσουν επαναστατικά κόντρα τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων που διαμόρφωσε αρχικά η Μεταξική Δικτατορία και στη συνέχεια η επιβολή της τριπλής φασιστικής Κατοχής.

Η μελέτη της Ιστορίας της δεκαετίας του '40 αναδεικνύει όχι μόνο τη σκληρότητα της ταξικής πάλης και το αναπόφευκτο της σύγκρουσης, αλλά και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για τη νικηφόρα έκβαση υπέρ της εργατικής εξουσίας.

Υπογραμμίζει πως η κινητοποίηση των μαζών και η όξυνση της ταξικής πάλης δεν μπορούν να οδηγήσουν στην ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας αν δεν καθοδηγούνται από μια επαναστατική στρατηγική. Αυτή σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αφορά τη στήριξη σε αστική κυβέρνηση, όπως αναδεικνύει η αρνητική πείρα της συμμετοχής του ΚΚΕ στην κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Ποτέ και πουθενά δεν επιβεβαιώθηκε ότι μπορεί να υπάρξει «εθνική ενότητα». Η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη.

Η ιστορική κίνηση επιβεβαιώνει πως όταν το πάρει απόφαση ο λαός και εμπιστευτεί τη δύναμή του κανένας αντίπαλος δεν είναι ανίκητος, όσο ισχυρός κι αν φαντάζει. Εξάλλου, οι ίδιες οι αντιθέσεις, αντιφάσεις και ανταγωνισμοί μέσα στους οποίους σπαράσσεται ο καπιταλισμός, διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις επιτάχυνσης των εξελίξεων. Οδηγούν σε ρήγματα που με τη δράση των μαζών σε επαναστατική κατεύθυνση μπορούν να μεγαλώσουν και να ανοίξουν τον δρόμο για ριζικές αλλαγές.

Ο χαρακτήρας του συλλαλητηρίου και των εκδηλώσεων είναι άκρως επίκαιρος. Αφορά όλους και όλες που ασφυκτιούν από το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα και λένε «κάτι πρέπει να γίνει». Ολους όσοι δεν μπορούν να δεχτούν τα ιμπεριαλιστικά σφαγεία και την εμπλοκή της χώρας, εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον Παλαιστινιακό λαό και στους λαούς όλου του κόσμου. Ολους όσοι ξέρουν πως οι λαοί δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη. Ολους όσοι δονούνται από τα μηνύματα της Ιστορίας, εμπνέονται από τις ηρωικές σελίδες του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ, την τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ, εξοργίζονται με την καπηλεία συμβόλων αγώνα από διάφορους επίδοξους σωτήρες - θιασώτες του συστήματος. Ολους όσοι δεν δέχονται τη διαστρέβλωση της Ιστορίας και τη θεωρία των «δύο άκρων», όπως θέλει η επίσημη πολιτική της ΕΕ, η οποία πυροβολώντας το παρελθόν στοχεύει να σκοτώσει το μέλλον.

Ραντεβού, λοιπόν, στο μεγάλο συλλαλητήριο της ΚΟ Αττικής στα Προπύλαια στις 12 Οκτώβρη και στη σωστή πλευρά της Ιστορίας.