Σε προκλητική «αγιοποίηση» της σημερινής αντιπροέδρου και υποψήφιας προέδρου των Δημοκρατικών, Κάμαλα Χάρις, προχωρά η «συνδικαλιστική» οργάνωση UNΙ, σε μια - όπως καταγγέλλει και το ΠΑΜΕ - «απροκάλυπτη προσπάθεια μετατροπής των Συνδικάτων σε εκλογικό μηχανισμό της αστικής τάξης»!

Σε σχετική ανακοίνωσή του, το ΠΑΜΕ αναφέρει ότι η γγ της UNI GLOBAL UNION Christy Hoffman δήλωσε ότι ...«η κυβέρνηση Μπάιντεν - Χάρις υπήρξε η πιο φιλο-συνδικαλιστική της ζωής μου και ήμουν περήφανη που είδα την κυβέρνηση των ΗΠΑ να λαμβάνει συγκεκριμένα μέτρα, για να επιμείνει ότι η εξωτερική πολιτική λαμβάνει υπόψη τα ζητήματα των εργαζομένων και τη σημασία των συλλογικών διαπραγματεύσεων», καταλήγοντας με ευχαριστίες για «τα συνδικάτα μας στις ΗΠΑ που οργανώνουν τα μέλη και τις κοινότητές τους για την εκλογή της Harris»...

Οπως τονίζει το ΠΑΜΕ, η γγ της UNI «έσβησε με μια κίνηση κάθε σχέση με την πραγματικότητα», διαγράφοντας την «τεράστια αύξηση του κόστους ζωής για την πλειοψηφία των εργαζομένων στις ΗΠΑ, με ουσιαστικό πάγωμα μισθών, ενώ τα κέρδη των πολυεθνικών αυξάνονται», «τη νομιμοποίηση ακόμη και της παιδικής εργασίας σε σειρά πολιτειών των ΗΠΑ», τη «με προεδρική εντολή απαγόρευση της απεργίας των εργαζομένων στους σιδηροδρόμους», τη «χρηματοδοτούμενη από τις ΗΠΑ Γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ» κ.τ.λ.

Το ΠΑΜΕ επισημαίνει ότι «και οι δύο υποψήφιοι, ανεξαρτήτως ταμπέλας και ρητορικής, στηρίζουν και υπηρετούν την ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης για τη διασφάλιση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων», αλλά και ότι «ρόλος των συνδικάτων είναι να προετοιμάσουν την αντεπίθεση των εργαζομένων απέναντι στην όποια νέα κυβέρνηση εκλεγεί στις ΗΠΑ. Να αποκαλύψουν τις αυταπάτες που καλλιεργούν Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί, καθώς είτε με προοδευτικό είτε με συντηρητικό περιτύλιγμα, ο όποιος νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ θα κλιμακώσει την αντεργατική επίθεση, αλλά και θα επεκτείνει τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Ρόλος των πραγματικών συνδικάτων είναι η οργάνωση της εργατικής τάξης και της πάλης της για τα δικαιώματά της σε μισθούς, υγεία, παιδεία, στην ειρήνη και την ευημερία. Η "αγιοποίηση" του ενός ή άλλου υποψηφίου, η προσμονή "σωτήρων" και η μετατροπή των συνδικάτων σε εκλογικό μηχανισμό της αστικής τάξης οδηγεί τα συνδικάτα στην αδράνεια, στην απογοήτευση και στον εκφυλισμό».

Καταλήγει δε ότι «οι εργάτες των ΗΠΑ με τους πρόσφατους μεγάλους απεργιακούς αγώνες σε σειρά κλάδων απέδειξαν ότι τη δύναμη την έχει η εργατική τάξη όταν διεκδικεί αγωνιστικά και κερδίζει με την ίδια της την πάλη. Ο λαός των ΗΠΑ που μαζικά καταγγέλλει και αγωνίζεται ενάντια στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη δεν μπορεί να στηρίξει αυτούς που χρηματοδοτούν το Ισραήλ. Η τοποθέτηση της UNI GLOBAL UNION είναι μια ακόμα απόδειξη της κατάντιας και του εκφυλισμού δυνάμεων που βρίσκονται στην υπηρεσία των μονοπωλιακών ομίλων και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Είναι ανάγκη να απομονωθούν και να καταδικαστούν από τα αγωνιστικά συνδικάτα του κόσμου, για να δυναμώσει το εργατικό κίνημα που θα διεκδικεί και θα αγωνίζεται για την εργατική τάξη και όχι για τους εχθρούς της».

• Στο μεταξύ, στην τελική ευθεία για την προεδρική κάλπη της 5ης Νοέμβρη Χάρις και Τραμπ επιδίδονται σε εντυπωσιοθηρικές αντιπαραθέσεις. Η διατύπωση του Μπάιντεν να χαρακτηρίσει «σκουπίδια» τους οπαδούς του Τραμπ οδήγησε σε σόου του Τραμπ που έβαλε γιλέκο σκουπιδιάρη, για να δείξει ότι είναι κοντά στους εργάτες. Μάλιστα, η Χάρις έσπευσε να διαφοροποιηθεί λέγοντας ότι διαφωνεί «με κάθε κριτική σε βάρος ανθρώπων, η οποία στηρίζεται στο πρόσωπο το οποίο ψηφίζουν».