Ο εργοστασιάρχης Τζο Κέλερ πουλάει ελαττωματικά εξαρτήματα πολεμικών αεροπλάνων στην αμερικανική αεροπορία. Κάποια αεροπλάνα πέφτουν και σκοτώνονται 21 άτομα. Ο Κέλερ αθωώνεται. Ο ένας του γιος επιστρέφει σώος από τον πόλεμο, όμως ο άλλος είναι αγνοούμενος.
Η απληστία, το ιδιωτικό απέναντι στο δημόσιο συμφέρον, το κέρδος σε βάρος της ανθρώπινης ζωής είναι οι βασικοί άξονες του έργου του Μίλερ, που μετά από μια σειρά αλλεπάλληλων γεγονότων και αποκαλύψεων οδηγούν σε τραγωδία...
Παρότι γράφτηκε το 1946, με αφορμή τα εγκλήματα του τελευταίου παγκόσμιου πολέμου, το έργο παραμένει τραγικά επίκαιρο, καθώς ρίχνει φως στον μηχανισμό ενός σάπιου κοινωνικοοικονομικού συστήματος, που ...κατασκευάζει «επιτυχημένες» προσωπικότητες. Η δηκτική πένα του Μίλερ μεταφέρει τον πόλεμο στο κατώφλι της οικογένειας και μετατρέπει το κυνήγι του «αμερικάνικου ονείρου» σε εφιάλτη.
«Επιθυμούσα πάνω απ' όλα να γράψω λογικά, να γράψω με τέτοιον τρόπο ώστε να πω την ιστορία του έργου ακόμα και σ' έναν αγράμματο και να διακρίνω στο πρόσωπό του μια σπίθα αναγνώρισης», έχει πει ο ίδιος ο Μίλερ για το «Ηταν όλοι τους παιδιά μου», ένα έργο που με το νυστέρι ξεσκίζει σκοτεινά σημεία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τα οποία δεν παίχτηκαν στα πεδία των μαχών αλλά στα παρασκήνια των πολεμοκάπηλων επιχειρηματιών. Και ενώ έχει διαπραχθεί το έγκλημα, εκ των υστέρων επικεντρώνεται στη σχέση πατέρα - γιου, του Τζο και του Κρις Κέλερ, και πώς αυτή διαμορφώνεται διαλεκτικά και συγκρουσιακά, με τα κλειδιά της αρχαίας τραγωδίας.
Συντελεστές
Απόδοση - σκηνοθεσία - φωτισμοί: Γιώργος Νανούρης. Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη. Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη. Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Νανούρης. Βοηθός σκηνοθέτη: Βάσια Σκιαδά. Φωτογραφίες: Γκέλυ Καλαμπάκα. Βοηθός σκηνογράφου: Ελλη Σπένδου. Βοηθός σκηνογράφου β': Αλίκη Σπανουδάκη.
Διανομή:
Τζο Κέλερ: Γιώργος Γάλλος. Κέιτ Κέλερ: Αννα Μάσχα. Κρις Κέλερ: Κωνσταντίνος Μπιμπής. Αννυ: Λίλα Μπακλέση. Λύντια: Αννα Λουϊζίδη. Τζορτζ: Δημήτρης Σέρφας.
Προπώληση: more.com