Ο Κ. Π. κάνει τα πρώτα του βήματα στην ποίηση με τη συλλογή «Η εν Αυλίδι ελεγεία». Σεμνός, τρυφερός, ανοίγει την καρδιά του για να εξομολογηθεί με λυρικό λόγο: «Αυτός είναι έρωτας/ αυτή είναι αγάπη/ της μιας ματιάς/ η παρανομία/ η δικιά μας ελευθερία!».

Ο Κ. Π. αναζητά την ομορφιά, την καλύτερη ζωή, την αλήθεια μέσα στο σημερινό «γίγνεσθαι»: «Κόκκινο/ το χρώμα που αγαπώ/ του δικού μας έρωτα/ και της επανάστασης/ από την απέραντη/ καθημερινότητα».

Αντιπαρατίθεται στο μουντό τοπίο της εποχής και μας συμπαρασύρει στον αγώνα για πιο ανθρώπινη ζωή: «Εξοδος/ πάνω, κάτω/ στο δρόμο τον επίσημο/ με το σπασμένο εθνόσημο/ και στο φωτογραφείο/ φωτογραφίες εις ανάμνησιν».

Η γραφή του στρωτή, συχνά σε ομοιοκατάληκτο στίχο, κάποτε πλατειάζει και γίνεται επεξηγηματική, στοιχείο που μερικές φορές αποδυναμώνει την αγωνία του. Ωστόσο, ο ποιητικός δρόμος του διαγράφεται θετικός και η ευαισθησία του προμηνεύει μια συνέχεια αποδοτική (εκδόσεις «Γκοβόστη»).

Ο ποιητής Δ. Κ. τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Ωδείου και είναι μέλος του ΣΕΗ.

Επαιξε με τον αξέχαστο Μάνο Κατράκη σε ταινίες και σίριαλ και έχει εκδώσει αρκετές ποιητικές συλλογές. Διαθέτει ευαισθησίες, τρυφερότητα και ρεαλισμό, μέσα στον απαισιόδοξο κύκλο της ποίησης που κινείται, λόγω και των προβλημάτων που αντιμετώπισε με το πατρικό του σπίτι (τον έξωσε η ίδια η αδελφή του).

Η συλλογή του «Ο εξπρεσιονισμός της αγάπης» μας ξαναθυμίζει τον «έρωτά» του για την Γκρέτα Γκάρμπο. Η «γνωριμία» του μαζί της, του σφράγισε την ψυχή. Στη συλλογή αυτή, βαθιά ερωτικός, εξομολογητικός, δίνει θαυμάσιους στίχους, δυνατούς, πλούσιους σε αισθήματα και όνειρα.

«Τα όνειρα.../ είχαν την απόγνωση/ στο στόμα και στα μάτια/ και από σφυρί/ έγινα παραμορφωμένο αμόνι». Κι αλλού: «Στα βάθη ενός γκρεμού/ ο ακριβής ορισμός της ύπαρξής μου» (εκδόσεις «Μαυρίδης», β` έκδοση).