2024 The Associated Press. All

Οπως προκύπτει από μια σειρά πηγών, η ελληνική κυβέρνηση ήταν ενήμερη ή έστω προετοιμασμένη για μια τέτοια εξέλιξη, μπλεγμένη όπως είναι μέχρι τα μπούνια στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ στην περιοχή. Κατά πληροφορίες, μάλιστα, ο Μητσοτάκης ανέβαλε το ταξίδι του στον Λίβανο την Παρασκευή ακριβώς ενόψει των γεγονότων και όχι λόγω βλάβης στο αεροσκάφος που θα τον μετέφερε.

Σε αυτό το πλαίσιο, μόνο εντύπωση δεν προκαλεί η ανακοίνωση του ελληνικού ΥΠΕΞ, που ουσιαστικά χαιρετίζει τα κατορθώματα των τζιχαντιστών. Γράφει: «Η Ελλάδα χαιρετίζει την πτώση του αυταρχικού καθεστώτος Ασαντ στη Συρία. Θα πρέπει, ωστόσο, άμεσα να διασφαλιστεί η ειρήνη στη χώρα και η ομαλή μετάβαση εξουσίας σε μια δημοκρατικά νομιμοποιημένη κυβέρνηση, με βάση την απόφαση 2254 του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η Ελλάδα υποστηρίζει την ενότητα, την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία της Συρίας». Η υποκρισία ξεχειλίζει την ώρα που η κυβέρνηση κάνει πλάτες στους Ευρωατλαντικούς και τους συμμάχους τους, όπως το Ισραήλ, το οποίο ήδη έχει δρομολογήσει σχέδιο επέκτασης της κατοχής του στη Συρία από τα Υψίπεδα του Γκολάν στην κατεύθυνση της Δαμασκού.

Εξάλλου, και προηγουμένως η ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά ποτέ δεν «σήκωσε» την κριτική απέναντι στη ΝΑΤΟική «σύμμαχο» Τουρκία που κατέχει εδώ και χρόνια, παράνομα, συριακά εδάφη, έχει πραγματοποιήσει τρεις επιχειρήσεις εισβολής στη χώρα τα τελευταία χρόνια, ενώ καταγράφεται ότι με διάφορους τρόπους πρωτοστάτησε και στις τελευταίες εξελίξεις με τη στήριξη παρακλαδιών της «Αλ Κάιντα» στη Συρία.

Στο ίδιο πλαίσιο, το ΥΠΕΞ μιλά για «επιστροφή στη δημοκρατική ομαλότητα» (!) ενώ αναζητώντας ρόλο στην περιοχή, όπου μια σειρά από ιμπεριαλιστικά κέντρα σφάζονται για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους διαύλους, λέει ότι «η Ελλάδα, από τη θέση του μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, καθώς και με τους ισχυρούς δεσμούς που διαθέτει στον αραβικό κόσμο, θα συμβάλει στην κατά το δυνατόν συντομότερη αποκατάσταση της ειρήνης και της ευημερίας στη Συρία».

Σε αυτό το φόντο, ο Κυρ. Μητσοτάκης είχε χτες τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πατριάρχη Αντιοχείας, εκφράζοντας τη στήριξη της κυβέρνησης στο Πατριαρχείο και στο ποίμνιό του, όπως και «την ετοιμότητα της Ελλάδας να συνδράμει όπου χρειαστεί». Ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Γεραπετρίτης, είχε χτες διαδοχικές τηλεφωνικές επικοινωνίες με τους υπουργούς Εξωτερικών της Ιορδανίας και του Λιβάνου. Ο, δε, υπουργός Αμυνας, Ν. Δένδιας, μετέβη την Κυριακή στην Αίγυπτο, επισήμως για να παραβρεθεί στην εορτή της Αγίας Αικατερίνης στη Μονή της στο Ορος Σινά, ανεπισήμως - και όπως λένε αρμόδιοι παράγοντες - για να γίνει «συντονισμός» με τους Αιγύπτιους μπροστά στην εξέλιξη. Αλλωστε, στον εορτασμό παρέστησαν επίσης ο κυβερνήτης Νότιου Σινά, στρατηγός Χάλεντ Μουμπάρακ, και ο εκπρόσωπος του υπουργείου Αμυνας της Αιγύπτου, στρατηγός Μοχάμαντ Σεδίκ.

Εξάλλου, χτες, ο Δένδιας είχε «πρόγευμα εργασίας» με τους πρέσβεις των κρατών - μελών της ΕΕ (το διοργάνωσε ο πρέσβης της Ουγγαρίας, η χώρα του οποίου ασκεί την προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ το τρέχον εξάμηνο). Είπε εκεί ότι «σε ολόκληρη την περιοχή μας επικρατεί απόλυτη ρευστότητα, όπως βλέπουμε. Αποδείχθηκε ξανά τις τελευταίες μέρες. Ενα καθεστώς που υπήρχε για 50 έτη δεν υπάρχει πλέον. Γνωρίζουμε λοιπόν σαφώς ότι δεν υπάρχει πλέον, αλλά δεν είναι καθόλου σαφές τι θα συμβεί στο μέλλον, ποιο θα είναι το αύριο της Συρίας». Πρόσθεσε ότι «πρόκειται για το δεύτερο διαλυμένο κράτος στις ακτές της Ανατολικής Μεσογείου (σ.σ. μαζί με τον Λίβανο). Αν συνυπολογίσετε και τη Λιβύη είναι το τρίτο, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν προοιωνίζεται ένα εύκολο μέλλον για μας, ως Ευρωπαίους, ως ΕΕ». Και λίγο αργότερα, σε δήλωσή τους, μίλησε για «μια καινούργια, αβέβαιη ημέρα» στη Συρία, όπου «το τι θα συμβεί από εδώ και πέρα δεν είναι προφανές». «Η Ελλάδα, όμως, και η ΕΕ έχουν καθήκον - επαναλαμβάνω καθήκον - να υπερασπίσουν τους χριστιανικούς πληθυσμούς στη Συρία και στη Μέση Ανατολή», τόνισε, βασικά αναζητώντας άλλοθι νέων επεμβάσεων στην περιοχή, με πρόσχημα... τα αποτελέσματα των δικών τους επεμβάσεων που τάχα «θα έφερναν σταθερότητα»...

Στο μεταξύ, μπροστά στο ενδεχόμενο νέων προσφυγικών ροών από τη Συρία, την Παρασκευή η κυβέρνηση προγραμματίζει ΚΥΣΕΑ, ενώ το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου ετοιμάζει τις σχετικές εισηγήσεις. Σημειώνεται ότι η κυβέρνηση αποφάσισε χτες να «παγώσει» κάθε αίτημα για άσυλο από Σύρους, μετά την πτώση του καθεστώτος Ασαντ, ενώ στην ίδια κίνηση έχουν προχωρήσει ήδη η Γερμανία, η Νορβηγία, η Δανία και η Σουηδία.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ τοποθετήθηκαν για τις εξελίξεις στη Συρία, νομιμοποιώντας εμμέσως πλην σαφώς τα προτάγματα των ευρωατλαντικών σχεδιασμών και την επικίνδυνη πολιτική της εμπλοκής σε αυτά. Αμφότερα τα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας αποκήρυξαν ως αιμοσταγή δικτάτορα τον Ασαντ, χαιρετίζοντας την ανατροπή του, και καλλιέργησαν αυταπάτες ότι μπορεί και να ξημερώνουν καλύτερες μέρες για τον λαό της Συρίας αλλά και για τον ρόλο της λεγόμενης «διεθνούς κοινότητας», των ιμπεριαλιστών δηλαδή που έχουν μακελέψει όλη την περιοχή.

Το ΠΑΣΟΚ, διά του Δ. Μάντζου, τομεάρχη Εξωτερικών, δήλωσε ότι «όσο σημαντική είναι η πτώση ενός αυταρχικού και ανελεύθερου καθεστώτος, που βύθισε τη Συρία σε έναν πολυετή και καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο και προκάλεσε μαζικές προσφυγικές ροές, άλλο τόσο σημαντικό είναι να αποφευχθεί η εγκαθίδρυση ενός νέου αυταρχικού καθεστώτος με θεοκρατικά χαρακτηριστικά και να διασφαλιστεί η ομαλή μετάβαση της χώρας σε ένα δημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης», ενώ κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο προς αυτήν την κατεύθυνση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, απ' την πλευρά του, επίσης επικρότησε την «πτώση του αυταρχικού και εγκληματικού καθεστώτος Ασαντ», προσθέτοντας ότι «την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος Ασαντ δεν θα πρέπει να την διαδεχθεί περισσότερος αυταρχισμός και μάλιστα ισλαμιστικού χαρακτήρα». Με τη σειρά του επιρρίπτει ευθύνες στη διεθνή κοινότητα για την περιφερειακή κλιμάκωση του πολέμου στη Γάζα και για την εξέλιξη του πολέμου στη Συρία από το 2011. Χαρακτηρίζει κλειδί για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή την επίλυση του Παλαιστινιακού και την καλεί να κινητοποιηθεί προκειμένου να υπάρξει ομαλή μετάβαση εξουσίας σε μια δημοκρατικά νομιμοποιημένη κυβέρνηση, με βάση την απόφαση 2254 του Συμβουλίου Ασφαλείας, και ο συριακός λαός να μπορέσει ελεύθερα να καθορίσει το μέλλον του.