«Ο προϋπολογισμός έχει θύτες και θύματα. Θύτες είναι η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που διαγκωνίζονται ποιος θα υπηρετήσει καλύτερα τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους για να εξασφαλίζουν φτηνή εργατική δύναμη, φοροαπαλλαγές και επιχορηγήσεις. Θύματα οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι ελευθεροεπαγγελματίες που συνθλίβονται για τα κέρδη τους, οι νέοι και οι νέες που γκρεμίζονται τα όνειρά τους».

Τα παραπάνω τόνισε ο Χρήστος Κατσώτης, βουλευτής του ΚΚΕ, στην τοποθέτησή του χτες στη Βουλή. Στη συνέχεια επεσήμανε:

«Δημοσιονομικός χώρος άπλετος, από τη μια για πολεμικές δαπάνες, πολύ περιορισμένος όμως από την άλλη για Υγεία, Παιδεία, Ασφάλιση, για τους μισθούς και τις συντάξεις, για έργα αναγκαία για την προστασία του λαού, όπως αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά έργα και αντισεισμική προστασία.

Συνταξιούχος στη συγκέντρωση (σ.σ. τη χτεσινή συγκέντρωση στο Σύνταγμα από εργατικά σωματεία, αυτοαπασχολούμενους και φορείς του λαϊκού κινήματος) μου είπε ότι για μια μικρή αύξηση στη σύνταξη έχασε την επιδότηση ενοικίου. Το ίδιο γίνεται με την όποια μικρή αύξηση στους κατώτατους μισθούς και στις συντάξεις με την αλλαγή της φορολογικής κλίμακας, και το καθαρό εισόδημα μειώνεται περαιτέρω».

Ο Χρ. Κατσώτης πρόσθεσε ότι «η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα είναι σταθερά στην ατζέντα και της σημερινής κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων κυβερνήσεων που συγκρότησαν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ με τις διάφορες εφεδρείες. Ο λαός δεν ξεχνά ότι όλοι σας ψηφίσατε τα 3 μνημόνια, ότι σε ένα βράδυ το 2012 καταργήσατε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και μειώσατε τον κατώτατο μισθό κατά 22% και 32% για τους νέους έως 25 ετών, καταργήσατε 13ο και 14ο μισθό και σύνταξη. Ολοι σας τσακίσατε στη συνέχεια παραπέρα τις συντάξεις.

Αφού ψηφίσατε τους περισσότερους νόμους, διαμορφώθηκε ένα αντεργατικό πλαίσιο με διαδοχικούς νόμους (Βρούτση, Χατζηδάκη, Γεωργιάδη) το 2020, το 2021 και το 2023 αντίστοιχα, και Κεραμέως το 2024. Με αυτούς δώσατε στους ομίλους το 10ωρο - 6ήμερο - 13ωρο, δουλειά και μετά τη σύνταξη. Πριν λίγες μέρες ψηφίστηκε ο νόμος για τον νέο τρόπο καθορισμού του κατώτατου μισθού με μαθηματικό τύπο, που το παρουσίασε η κυβέρνηση ως ασπίδα προστασίας των εργαζομένων ενώ αποτελεί μία ακόμη ασπίδα προστασίας των κερδών από τις διεκδικήσεις των εργαζομένων. Αφορά ενσωμάτωση Οδηγίας της ΕΕ που όλοι σας ψηφίσατε».

Και επεσήμανε: «Πάνω στα συντρίμμια των εργασιακών δικαιωμάτων και στην κλεμμένη - απλήρωτη δουλειά των εργαζομένων, η πολιτική και αυτής της κυβέρνησης χτίζει τα ρεκόρ της κερδοφορίας για μια χούφτα ομίλους. Ο Τουρισμός είναι παράδειγμα. Οι μισθοί και οι συντάξεις εξανεμίζονται στο πρώτο 15ήμερο του μήνα. Ο μέσος μισθωτός πριν τη φορολογία εισοδήματός του έχει χάσει πάνω από το 35% της αγοραστικής του δύναμης. Την περίοδο 2020 - 2024 οι αυξήσεις των μισθών ήταν 14,25%, ενώ οι αυξήσεις των φόρων 49%. Οι απώλειες στην αγοραστική δύναμη των μισθωτών γίνονται ακόμα μεγαλύτερες αν ληφθεί υπόψη η μεγάλη φορολογική αφαίμαξη των τελευταίων χρόνων.

Σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό, οι συνταξιούχοι θα υποχρεωθούν να επιβιώσουν με μια αύξηση κάτω από 2,5% στις συντάξεις τους, όταν ακόμα και ο επίσημος πληθωρισμός θα ανέλθει στο 2,7%! Δηλαδή παραπέρα μείωση της αγοραστικής δύναμης. Τουλάχιστον 700.000 συνταξιούχοι, εξαιτίας της "προσωπικής διαφοράς", δεν θα δούνε καμία αύξηση, όπως δεν θα υπάρξουν αυξήσεις και στις επικουρικές συντάξεις.

Συνεχίζεται το χαράτσι της Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης των συνταξιούχων, που το 2025 θα ανέλθει σε 886 εκατ. ευρώ, όσα και φέτος. Μέσα σε μόνο δύο χρόνια αφαιρούνται από την τσέπη των συνταξιούχων 1,772 δισ. ευρώ. Τα επιδόματα ανεργίας μένουν ουσιαστικά καθηλωμένα για το 2025. Εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι και το νέο έτος θα συνεχίσουν να μην έχουν καμία προστασία. Τα κονδύλια όμως που προορίζονται για τις επιχειρήσεις, με τα γνωστά προγράμματα απασχόλησης και κατάρτισης, θα αυξηθούν κατά 109 εκατ. ευρώ και θα ανέλθουν στα 715 εκατ., από 609 εκατ. ευρώ φέτος».

Κλείνοντας ο Χρ. Κατσώτης υπογράμμισε: «Το σύνολο των εξελίξεων αποκαλύπτει το αποκρουστικό πρόσωπο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της δικτατορίας του κεφαλαίου. Η εργατική τάξη είναι η μόνη που μπορεί να οδηγήσει την κοινωνία προς τα μπρος, με τη δική της εξουσία. Οι σύγχρονες τεχνολογικές και επιστημονικές δυνατότητες μπορούν να διασφαλίσουν την κοινωνική ευημερία. Στον αγώνα της ρήξης και της ανατροπής, της διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών, θα δυναμώνει και θα αλλάζει η συνείδηση της εργατικής τάξης, το ρεύμα αμφισβήτησης αυτού του σάπιου συστήματος».