Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον θάνατό του
Ο σύντροφος Σωτήρης Μαργιώλης γεννήθηκε στο Λαύριο το 1936 από γονείς βιοπαλαιστές, φίλους του ΚΚΕ. Ο πατέρας του ήταν θερμαστής, με δράση μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ την περίοδο της Κατοχής, και στη συνέχεια ναυτεργάτης, και η μητέρα του εργάτρια στα Μεταλλεία Λαυρίου.
Ο σύντροφος Σωτήρης αναζήτησε τον δρόμο της οργανωμένης πάλης, συνδέθηκε με την ΕΔΑ στο Λαύριο το 1952 και οργανώθηκε στο ΚΚΕ το 1954. Ηταν εργαζόμενος στα κλωστήρια Μποδοσάκη, από τα οποία απολύθηκε στη μεγάλη πανεργατική απεργία του 1956.
Μετά τον στρατό, το 1960 μπαρκάρισε, παντρεύτηκε και έμεινε στην Ιταλία, συνεχίζοντας να ταξιδεύει. Το 1963 επέστρεψε στην Ελλάδα, συνδέθηκε με την ΕΔΑ στον Πειραιά, δούλεψε στα Μανιάτικα με στελεχική ευθύνη, και εκείνη την περίοδο το αστικό κράτος τού στέρησε το δικαίωμα εξόδου από τη χώρα και απαγόρευσε τη ναυτολόγησή του, με τον χαρακτηρισμό «επικίνδυνος». Εργάστηκε ως οικοδόμος κατά τη διάρκεια της χούντας, ενώ συνελήφθη δύο φορές, στο τέλος του Απρίλη του 1967, όπου κρατήθηκε και ανακρίθηκε στη Γενική Ασφάλεια για 17 μέρες και μετά τον μετέφεραν στη Γυάρο και στη Λέρο, από την οποία απελευθερώθηκε τον Γενάρη του 1970. Συνελήφθη για δεύτερη φορά μετά την κατάληψη της Νομικής και κρατήθηκε στην Ασφάλεια στην Αμφιάλη.
Μετά την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας μπαρκάρισε, και επαναπατρίσθηκε για να βοηθήσει στις πρώτες μεταπολιτευτικές δημοτικές εκλογές, όπου οι κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές κατέκτησαν τον δήμο Λαυρίου, στον οποίο ο σύντροφος Σωτήρης εξελέγη δημοτικός σύμβουλος και στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου. Ανέλαβε υπεύθυνος της Κομματικής Οργάνωσης Λαυρίου του ΚΚΕ μέχρι το 1978, όταν συγκροτήθηκε Αχτιδική Επιτροπή. Στην πρώτη Συνδιάσκεψη της ΚΟ Αττικής εξελέγη αναπληρωματικό μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής και στη συνέχεια, μετά τον διαχωρισμό σε Οργανώσεις Δυτικής και Ανατολικής Αττικής, εξελέγη μέλος της ΝΕ Ανατολικής Αττικής και μέλος του Γραφείου μέχρι τον Οκτώβρη του 1981.
Το 1981 ξαναμπαρκάρισε και συνδέθηκε με την Κομματική Οργάνωση Ναυτεργατών (ΚΟΝ), αναλαμβάνοντας στελεχικές ευθύνες ως μέλος της Κομματικής Επιτροπής. Εξελέγη μέλος της διοίκησης και ταμίας στο προεδρείο του σωματείου «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» από το 1985 μέχρι το 1991.
Την περίοδο της αντεπανάστασης και της κρίσης στο Κόμμα, στις αρχές της δεκαετίας του '90, ήταν στην πρώτη γραμμή της πάλης ενάντια στη διαβρωτική δουλειά του οπορτουνισμού και υπερασπίστηκε με όλες του τις δυνάμεις τις κομμουνιστικές αρχές, την επαναστατική πορεία του ΚΚΕ.
Ολα του τα χρόνια, μέχρι και τα τελευταία χρόνια της ζωής του, που έζησε στη Μάνη, στη Λακωνία, ο σύντροφος Σωτήρης Μαργιώλης υπηρέτησε πιστά το ΚΚΕ, συμμετέχοντας ενεργά στην πάλη για την ανατροπή του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Σε όλους τους κλάδους όπου εργάστηκε δέθηκε με τους εργάτες και αγωνίστηκε μαζί τους, ανέπτυξε ισχυρούς δεσμούς με το πλήρωμα της μηχανής, συνολικά με τους ναυτεργάτες, πρωτοστάτησε στους αγώνες τους, κατέκτησε τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη τους. Αντιπάλεψε πάντα ανυποχώρητα τις δυσκολίες της ζωής και της ταξικής πάλης, στήριξε την πολυμελή οικογένειά του και θα τον θυμόμαστε πάντα.
Η κηδεία του θα είναι πολιτική και θα γίνει τη Δευτέρα 23 Δεκέμβρη, στις 15.00, στην αίθουσα του Μηχανουργείου στο Λαύριο.