Ο αγώνας που δίνουν οι εκπαιδευτικοί ενάντια στην «αξιολόγηση», το πώς μέσα από συλλογικές διαδικασίες και με τη στήριξη των υπόλοιπων εργαζομένων η αντίθεση στον αντιδραστικό μετασχηματισμό του σχολείου πήρε τη μορφή της απεργίας - αποχής, η νικηφόρα προοπτική απέναντι σε διώξεις και πιέσεις, ήταν τα ζητήματα που αναδείχθηκαν στην ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εκδήλωση που διοργάνωσαν σωματεία εκπαιδευτικών.

Η εκδήλωση έγινε παραμονές της πανεργατικής απεργίας της 20ής Νοέμβρη, στον ιστορικό χώρο του Μαράσλειου Διδασκαλείου, όπου δίδαξαν μεγάλες μορφές της Παιδαγωγικής και του Εκπαιδευτικού Κινήματος. Με αυτήν την αναφορά καλωσόρισε τους συμμετέχοντες ο πρόεδρος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης ΕΚΠΑ, Κωνσταντίνος Σκορδούλης, και μετέφερε την κατηγορηματική αντίθεση της Σχολής Επιστημών Αγωγής στην «αξιολόγηση» και στις διώξεις. Μίλησε για την «επίθεση που δέχεται σήμερα η Εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες» και επεσήμανε ότι ο αγώνας των εκπαιδευτικών «είναι καθοριστικός για το μέλλον, και σε επαγγελματικό επίπεδο και στο κατά πόσο οι ελεύθερες φωνές θα μπορούν να είναι ορατές στο μέλλον».

Την αντίθεση και του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης ΑΠΘ στην «αξιολόγηση» εξέφρασε ο πρόεδρός του, Περικλής Παυλίδης. Μίλησε για τις προεκτάσεις του αγώνα των εκπαιδευτικών, τον οποίο χαρακτήρισε «κοινωνικά σημαντικό, διότι αφορά άμεσα τις συνθήκες υλοποίησης του έργου τους και τις συνθήκες εκπαίδευσης και μόρφωσης των μαθητών και μαθητριών, τον σκοπό και το περιεχόμενο της Εκπαίδευσης».

Μεταξύ άλλων σημείωσε πως η κυβέρνηση μέσω της «αξιολόγησης» - σχολικών μονάδων και ατομικής - επιχειρεί να χρεώσει στους εκπαιδευτικούς τα προβλήματα της Εκπαίδευσης και να απενοχοποιήσει την κυρίαρχη πολιτική, ότι «η αξιολόγηση αλλάζει συνολικά το σχολείο», στην προοπτική του «αυτόνομου» σχολείου. Επίσης ότι οι εκπαιδευτικοί καταπιάνονται με εξαιρετικά πολύπλοκο και μη μετρήσιμο έργο, που είναι δυναμικό για να είναι αυθεντικό, ενώ είναι σε πολλές πλευρές απρόβλεπτο και χαρακτηρίζεται από διαρκείς προκλήσεις. «Στο εκπαιδευτικό έργο, σε όλες τις βαθμίδες, και πιο έντονα στις πρώτες, εμπλέκονται και το επηρεάζουν όλες οι συνθήκες ζωής των παιδιών», οπότε είναι ένα ζήτημα τι ακριβώς θα «αξιολογηθεί» στο έργο των εκπαιδευτικών και τι θα χρεωθεί σε αυτούς.

Οπως ανέφερε σε άλλο σημείο ο ομιλητής, «η "αξιολόγηση" των εκπαιδευτικών δημιουργεί ένα καθεστώς διαρκούς ενοχοποίησης για τις επαγγελματικές τους ικανότητες, στη λογική των αφεντικών που θέλει τους μισθωτούς ανασφαλείς, υπό αμφισβήτηση», ενώ καταλήγοντας τόνισε ότι ο αγώνας αυτός έχει ήδη σημειώσει επιτυχία, ενάντια σε έναν πολύ ισχυρό πολιτικό συνασπισμό που στηρίζει αυτήν την πολιτική.

Τη σύνδεση των «ανομολόγητων στόχων» της «αξιολόγησης» με την εδραίωση του σχολείου της ΕΕ ανέδειξε ο Ανδρέας Καργόπουλος, γενικός γραμματέας της ΟΛΜΕ. Οπως είπε, στόχος δεν είναι ούτε η αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου, ούτε η «ενδυνάμωση» των εκπαιδευτικών, αλλά να τους καθυποτάξουν, ώστε να αποδεχτούν και να υπηρετήσουν το σχολείο της «αυτονομίας», της έντασης των ταξικών φραγμών, της υποβάθμισης και ταξικής διαφοροποίησης, της εντατικοποίησης και ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων που φτάνουν μέχρι τις απολύσεις, την απαξίωση του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού με μαζικές παραιτήσεις. Επιπλέον, σημείωσε, στους στόχους της «αξιολόγησης» περιλαμβάνεται η συναίνεση και ενεργή συμμετοχή του εκπαιδευτικού στην προετοιμασία των αυριανών εργαζόμενων, πέρα από το γνωστικό επίπεδο και στο επίπεδο της συνείδησης. «Να υμνούν την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, να αναπαράγουν την προπαγάνδα, τις ανακρίβειες και τις επιστημονικές ακροβασίες», να βρίσκονται απέναντι στους αγώνες των μαθητών, όποιος ξεστομίσει «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» μαζί με τους μαθητές να οδηγείται στο πειθαρχικό. Απέναντι στα παραπάνω, τόνισε, «η Ιστορία του εκπαιδευτικού κινήματος είναι τεράστια. Οι δεσμοί μας με τους μαθητές έχουν σφυρηλατηθεί σε δύσκολες συνθήκες. Θα δίνουμε τη μάχη στις τάξεις να αντιληφθούν την απελευθερωτική δύναμη της γνώσης - σύμφυτο το καθήκον να διαπαιδαγωγήσουμε με τη στάση μας κόντρα στη συντήρηση και στο σκοτάδι που προσπαθούν να μας φέρουν».

«Μπορεί το υπουργείο Παιδείας να έχει τον μηχανισμό των διώξεων, των απειλών, όμως εμείς έχουμε τη δύναμη του δίκιου, της επιστήμης, της παιδαγωγικής, τη δύναμη που παίρνουμε από τον ίδιο τον ρόλο μας. Και αυτή θα νικήσει», τόνισε ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Σπύρος Μαρίνης, μιλώντας για τον αγώνα που δίνουν εδώ και τέσσερα χρόνια οι εκπαιδευτικοί. Αναφέρθηκε στην αντιπαράθεση των εκπαιδευτικών με την επιδίωξη των ηγεσιών του υπουργείου Παιδείας να επιβάλουν με διάφορα νομοθετήματα το λεγόμενο αυτόνομο, κατηγοριοποιημένο και επιχειρηματικό σχολείο. Με αυτόν τον αγώνα, υπογράμμισε, δόθηκε μορφή σε αυτήν την αντιπαράθεση με το περιεχόμενο, μέσα από μορφές συλλογικές. «Μέσα από τα σωματεία, αποφασίσαμε ότι αυτά τα σχέδια πρέπει να ακυρωθούν στο σήμερα».

«Αυτός ο αγώνας, παρά τις δυσκολίες, μέσα από αντιφάσεις και τα μπρος - πίσω που αποτυπώνουν και τον συσχετισμό στον κλάδο, έχει καταφέρει σημαντικά αποτελέσματα. Γιατί έχει σε μεγάλο βαθμό καθυστερήσει τα σχέδια της κυβέρνησης, έχει απονομιμοποιήσει και στη συντριπτική πλειοψηφία του κλάδου, των εργαζομένων, των γονιών, τις στοχεύσεις της "αξιολόγησης".

Αυτός ο αγώνας παραμένει ανοιχτός, με ορίζοντα νίκης, παρά τις προβλέψεις από πολλές πλευρές ότι ο κλάδος θα "τα μάζευε". Τίποτα δεν έχει κριθεί. Αυτό δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι επιβλήθηκε από τον ίδιο τον κλάδο, τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, που στις κρίσιμες καμπές πήραν την ευθύνη με τη συμμετοχή τους ιδιαίτερα στις μαζικές Γενικές Συνελεύσεις του Μάρτη, έδωσαν εντολή μέσα από την ψήφο τους και την αποφασιστικότητά τους αυτός ο αγώνας να συνεχιστεί, και έτσι δέσμευσαν και τις Ομοσπονδίες, κάτι που αποτυπώθηκε στην απόφαση της ΔΟΕ. Θεμέλιος λίθος του αγώνα, η συμμετοχή σε μια απεργιακή κινητοποίηση και μια στάση εργασίας που δεν έχουν προσβληθεί δικαστικά. Αυτή είναι και η βασική κάλυψη που δίνει συνέχεια και προοπτική», επεσήμανε.

Για την κλιμάκωση της πίεσης από πλευράς του υπουργείου, ο Σπ. Μαρίνης σημείωσε πως αποδεικνύει ότι αποτυγχάνει να περάσει με άλλους τρόπους αυτά τα σχέδια και στοχεύει στην αποσυσπείρωση και τρομοκράτηση, και πως με συναίσθηση των δυσκολιών οι εκπαιδευτικοί προσπαθούν να αντιμετωπίζουν τις πιέσεις μαχητικά στα σωματεία. Οπως είπε χαρακτηριστικά, «έχουμε μία βεβαιότητα: Οτι αν κυριαρχήσει, αν εμπεδωθεί, αν γίνει κανονικότητα αυτό το σχέδιο της "αξιολόγησης" - κατηγοριοποίησης - απαξίωσης του παιδαγωγικού έργου, το μέλλον είναι πολύ πιο βαρύ από την απειλή ενός πειθαρχικού. Δεν θα χωράμε στις ανάγκες των μαθητών μας. Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια που θα καθορίσει την αναγκαιότητα να συνεχίσουμε».

Στις νομικές - πολιτικές προεκτάσεις του νομοθετικού πλαισίου για την «αξιολόγηση» αναφέρθηκε ο δικηγόρος Ιορδάνης Προυσανίδης. Με αφορμή τις διώξεις και τις προσφυγές του υπουργείου στα δικαστήρια ενάντια στις απεργίες και κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, ανέπτυξε την ιδιαίτερη σημασία που έχει το «υπηρεσιακό καθήκον» για τον εκπαιδευτικό, ο οποίος καλείται πρώτα και κύρια να υπακούσει στην παιδαγωγική επιστήμη και έρχεται αντιμέτωπος με κυρώσεις. Θύμισε πως οι νόμοι υπηρετούν συγκεκριμένη πολιτική και τα δικαιώματα «είναι γράμμα κενό αν δεν υπερασπιστούμε το περιεχόμενό τους». Εθεσε παράλληλα το ζήτημα του κατά πόσον συνδέεται η νομοθέτηση (και) των διατάξεων για την «αξιολόγηση» με τη σύγχρονη αντιμετώπιση της γνώσης, ενώ μίλησε για το δικαίωμα των εκπαιδευτικών να υπερασπιστούν την αξιοπρέπειά τους, αλλά για την ευθύνη της πολιτείας, η οποία δεν έχει εξασφαλίσει στα σχολεία την πληρότητα σε εκπαιδευτικό προσωπικό και υποδομές και τώρα εκφράζει τάχα την ανάγκη του απολογισμού.

Ολόκληρες οι εισηγήσεις στην εκδήλωση είναι διαθέσιμες για παρακολούθηση στη διεύθυνση https://youtu.be/r0a75mTv2Us.