Σοβαρές αντιρρήσεις για την πρόβλεψη του νόμου - πλαίσιο για τις διαγραφές φοιτητών προβάλλουν πολλά συλλογικά όργανα πανεπιστημιακών, παρουσιάζοντας εμπεριστατωμένα επιχειρήματα.

Στο πλαίσιο αυτό ο Ενιαίος Σύλλογος ΔΕΠ (ΕΣΔΕΠ) του ΑΠΘ σημειώνει μεταξύ άλλων ότι η εφαρμογή των σχετικών διατάξεων του νόμου - πλαίσιο «θα οδηγήσει στη διαγραφή 333.790 φοιτητών σε πανελλαδικό επίπεδο, αριθμός που αντιστοιχεί στο 48% του συνόλου των εγγεγραμμένων προπτυχιακών φοιτητών στη χώρα. Η αντίστοιχη εφαρμογή στο ΑΠΘ θα οδηγήσει στη διαγραφή 39.210 φοιτητριών και φοιτητών, που αντιστοιχεί στο 51% του συνόλου των εγγεγραμμένων προπτυχιακών φοιτητών», σύμφωνα με στοιχεία της ΕΘΑΑΕ και της ΕΛΣΤΑΤ.

«Η συζήτηση περί διαγραφών των φοιτητριών/τών», συνεχίζει ο ΕΣΔΕΠ, «πέρα από κοινωνικά ανάλγητη και ταξικά τιμωρητική, είναι εντελώς αποπροσανατολιστική, καθώς δεν απαντά σε κανένα από τα μεγάλα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα δημόσια ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπως η χρόνια υποχρηματοδότηση και υποστελέχωσή τους, η απουσία συντήρησης και ανανέωσης των κτιριακών υποδομών και του εξοπλισμού τους, η χωρίς προϋποθέσεις και επιχειρηματικού τύπου στήριξη των ΔΕΠ στην έρευνα, και ιδίως οι τραγικές ελλείψεις στη φοιτητική μέριμνα.

Οι καθυστερήσεις στην αποφοίτηση πολλών φοιτητών/τριών σχετίζονται πρώτα και κύρια με τις συνθήκες διαβίωσης και εκπαίδευσής τους», επισημαίνει. Αναφέρει ότι πολλοί φοιτητές αναγκάζονται να δουλεύουν παράλληλα με τις σπουδές αυξάνοντας το ποσοστό των φοιτητών που εξαναγκάζονται σε παράταση των σπουδών τους (από 44,8% επί του συνόλου το 2021 σε 48,0% το 2023). «Επιπλέον, για την καθυστέρηση στις σπουδές δεν είναι μικρή η ευθύνη της πολιτείας που δεν εξασφαλίζει τις απαραίτητες φοιτητικές εστίες», επισημαίνει ο ΕΣΔΕΠ, κάνοντας λόγο για φοιτητές που ουσιαστικά σπουδάζουν εξ αποστάσεως και προσθέτει ότι «ο περιορισμένος αριθμός θέσεων για πρακτική και εργαστηριακή άσκηση των φοιτητών καθώς και η υποστελέχωση σε μέλη ΔΕΠ για επίβλεψη και εκπόνηση των υποχρεωτικών πτυχιακών διπλωματικών εργασιών καθιστούν σε πολλές περιπτώσεις πρακτικά αδύνατη την ολοκλήρωση των σπουδών εντός των προβλεπόμενων χρονικών ορίων».

Η εφαρμογή του άρθρου για τις διαγραφές των φοιτητών, όπως λέει ο Ενιαίος Σύλλογος ΔΕΠ Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του ΕΚΠΑ, «θα προκαλέσει άνευ λόγου σοβαρά προβλήματα στην ακαδημαϊκή λειτουργία διότι ο νόμος αντιμετωπίζει ενιαία έναν πολύ μεγάλο αριθμό ετερογενών φοιτητών. Χωρίς εξαιρέσεις και προσαρμογές δεν μπορούν να διαγραφούν αυτομάτως πάνω από 300.000 φοιτητές. Δεν μπορεί είτε κάποιος χρωστά 1 μάθημα είτε 40 μετά τον Σεπτέμβρη, να διαγράφεται. Αυτό είναι άδικο για αυτούς που έφτασαν κοντά στο τέλος γιατί δεν τους αναγνωρίζει την προσπάθεια», σημειώνει ο Σύλλογος και ζητά να δοθεί χρόνος σε όσους μετά τη δημοσίευση του νόμου προσπάθησαν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους αλλά δεν τα κατάφεραν ακόμη. «Μακροχρόνια το πρόβλημα μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά μόνον αν αυξηθεί ο αριθμός των διδασκόντων ώστε να έχουν άμεση επαφή και γνώση των φοιτητών και των προβλημάτων (μαθησιακών, κοινωνικών, προσωπικών) που τους οδηγούν σε αποτυχίες», τονίζει.

Αντίστοιχα ο Ενιαίος Σύλλογος ΔΕΠ του ΠαΔΑ σημειώνει μεταξύ άλλων ότι «το φαινόμενο της μεγάλης απόκλισης μεταξύ της θεωρητικής και της πραγματικής διάρκειας των σπουδών δεν καταγράφεται μόνο στην Ελλάδα αλλά διεθνώς, και οι πολιτικές αντιμετώπισης δεν περιλαμβάνουν τη διαγραφή των φοιτητών αλλά τη στήριξή τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, μόλις το 39% των φοιτητών αποφοιτά στον θεωρητικό χρόνο σπουδών, ενώ το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο 67% μετά από 3 έτη». Ο Σύλλογος επισημαίνει, όπως και άλλοι Σύλλογοι, ότι οι λεγόμενοι «λιμνάζοντες» φοιτητές δεν επιφέρουν επιπλέον δημοσιονομικό κόστος.