Το ζήτημα που προέκυψε με την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ειδικού Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ) για την αύξηση των εισφορών στους δήμους για το χαράτσι του «τέλους ταφής» στα απορρίμματα, συζητήθηκε χτες με πρωτοβουλία της «Λαϊκής Συσπείρωσης», που έθεσε ανάλογη Ερώτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, με την οποία ζητήθηκε να καταργηθεί γιατί αποτελεί έναν επιπλέον φόρο σε βάρος του λαού, στο πλαίσιο της δήθεν «πράσινης» ανάπτυξης που προωθούν η ΕΕ και όλες οι κυβερνήσεις, του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, και τα στελέχη τους στην Τοπική Διοίκηση.

Ο Γιάννης Πρωτούλης, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Αττικής και μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, αφού πρώτα κατήγγειλε την απαράδεκτη στάση του προεδρείου της Περιφερειακής Ενωσης Δήμων Αττικής (ΠΕΔΑ) - συγκλήθηκε χτες (δες διπλανό θέμα) - που έκανε συνεδρίαση κεκλεισμένων των θυρών, αναφέρθηκε αναλυτικά στο θέμα του «τέλους ταφής», αποδομώντας και την αποπροσανατολιστική προσπάθεια που εξελίσσεται ανάμεσα σε στελέχη της κυβερνητικής παράταξης και της σοσιαλδημοκρατίας. Είπε χαρακτηριστικά:

«Μπήκε το 2012, με συγκεκριμένο νόμο, επιβλήθηκε, αυτός ο νόμος ανανεώθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015, ξαναενισχύθηκε το 2019, το 2020, το 2023 αυξήθηκε κατά 5 ευρώ παραπάνω και πληρώνουν, ποιοι; Οι δήμοι; Πληρώνουν τα μόνιμα υποζύγια. Μερικοί έχουν καημό πώς θα κλείσουν τον προϋπολογισμό. Το ότι κλείνουν τα σπίτια του κόσμου με αυτούς τους φόρους που έχουν επιβληθεί... Και το κυριότερο, μιλάμε για μια μέγιστη υποκρισία... Υπάρχουν δήμαρχοι που μέσα στις γιορτές έστειλαν τα μπιλιέτα με κατασχέσεις λογαριασμών στις τράπεζες που αρπάζουν τις μισθοδοσίες των εργαζομένων, τις συντάξεις, χωρίς καν να έχουν, με βάση τον νόμο, υποχρέωση ενημέρωσης, για κλήσεις του 2011, του 2012, για άλλες υποχρεώσεις προς τους δήμους, που χρωστούσαν άνθρωποι χωρίς καν να θυμούνται, με τόκους που φτάνουν 70% έως 80%.

Ενα προσωπικό παράδειγμα: Συνάντησα στους Αγίους Αναργύρους, ο δήμαρχος των οποίων υπέγραψε και αυτό το μπιλιέτο, επαγγελματία ο οποίος στον λογαριασμό είχε τα Δώρα των υπαλλήλων του, του κατάσχεσαν τον λογαριασμό την παραμονή που ήταν έτοιμος να πληρώσει τα Δώρα. Και έρχονται τώρα οι υποκριτές κεκλεισμένων των θυρών να συζητήσουν όχι ότι πρέπει να καταργηθεί αυτό το απαράδεκτο χαράτσι... 166 δήμοι έχουν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Αυτό το απαράδεκτο χαράτσι πρέπει να καταργηθεί. Οι φόροι έχουν αυξηθεί από το 2019 κατά 15 δισ. ευρώ, με βάση τα στοιχεία του τελευταίου προϋπολογισμού, 49% πάνω.

Την ίδια ώρα, οι εισφορές που πηγαίνουν για Περιφέρειες και δήμους, στους ΚΑΠ, από το 2012 μέχρι το 2016, την περίοδο που είχε επιβληθεί αυτό το χαράτσι, δεν είχε δοθεί φράγκο, και δεν δίνεται ούτε το 50% αυτών των εισφορών. Οι πολίτες πληρώνουν διπλά, τριπλά και τρίδιπλα, και δεν υπάρχει αποτέλεσμα. Ιδιαίτερα αυτό που βαφτίζεται "πράσινο τέλος". Σας είχαμε κάνει μια Ερώτηση, ένα από τα πράσινα σπιτάκια από τον Σεπτέμβρη για την Ανατολική Αττική (...) Οι κάδοι ανακύκλωσης γεμάτοι για πάνω από έναν χρόνο, δεν είχε πάει κανένας να τους αδειάσει (...) Ενα πάρτι εκατομμυρίων».

Αναφερόμενος στη διαχείριση των απορριμμάτων και απαντώντας σε λεγόμενα του περιφερειάρχη περί μοντέλων διαχείρισης και ...αεριοποίησης, σημείωσε: «Επειδή άνοιξε κουβέντα για τα απορρίμματα. Αεριοποίηση δεν υπάρχει γενικά. Αρα υπάρχει καύση (...) Εδώ υπάρχει μια συμφωνία που ξεκίνησε το 2012 επί των συγκυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ. με άλλες μεγάλες εταιρείες, ιδιαίτερα γερμανικές, για να ενταχθούν, δεν το προέβλεπε ακόμα ο εθνικός σχεδιασμός, στον εθνικό σχεδιασμό είναι οι περίφημες... νέες επεξεργασίες απορριμμάτων ενεργειακής αξιοποίησης. Κι αυτό γιατί το σύστημα που ζούμε ανακύκλωση δεν μπορεί να κάνει. Αντίκειται στους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους. Το ανακυκλώσιμο προϊόν είναι ένα προϊόν. Κάπου πρέπει να πουληθεί. Οταν δεν έχει συμφέρουσα τιμή να πουληθεί, ή θα γίνει η ελληνική πατέντα με τα 14 εργοστάσια ανακύκλωσης που πήραν ως διά μαγείας φωτιά μέσα σε έναν χρόνο και καήκαν, ή θα καίγεται με νόμιμο τρόπο και να παράγει ένα εμπόρευμα που θα πουλιέται σε συμφέρουσα τιμή. Αυτό είναι η Ενέργεια. Κάψτε, επομένως, σκουπίδια για Ενέργεια και άσε την ανακύκλωση».

Και πρόσθεσε: «Η ανακύκλωση εδώ και 35 χρόνια έχει δοθεί σε ιδιώτες επιχειρηματίες. Η ανακύκλωση είναι κάτω από 10% (...) Ο ιδιώτης επενδύει για το κέρδος. Αν δεν έχει κέρδος ή θα στραφεί σε άλλες δραστηριότητες ή θα κάνει τα λεγόμενα πράσινα σπιτάκια από τα ευρωπαϊκά προγράμματα... Από το "τέλος ταφής" πληρώνονται τα τρωκτικά, με τον ιδρώτα του ελληνικού λαού, για να κάνουν, υποτίθεται, ανακύκλωση. Αυτό είναι που πρέπει να βάλουμε στην εξίσωση και το μοντέλο θα το βρούμε.

Το μοντέλο είναι ανακύκλωση στην πηγή (...) Μπορεί να είναι και η ταφή για ό,τι μένει. Και θα βρούμε έναν χώρο... Στην πρόταση που είχε ζητήσει από τη "Λαϊκή Συσπείρωση" ο προηγούμενος περιφερειάρχης, είχαμε πει ότι υπάρχει τρόπος. Πώς θα τον βρούμε τον χώρο αυτόν που θα αποθέσουμε ένα περιβαλλοντικό αποτύπωμα που θα απομένει; Το ελάχιστο αυτό που θα απομένει; Θα κάνουμε κριτήρια αποκλεισμού επιστημονικά, όχι ταξικά. Δηλαδή, όπου είναι φτωχόκοσμος όπως συμβαίνει. Θα βάλουμε όλες τις περιοχές. Με κριτήρια αποκλεισμού θα αποκλείσουμε εκεί που υπάρχουν σχολεία, κατοικίες. Αν δεν μπορούμε να βρούμε τέτοιον χώρο στην Αττική που μένουν 4,5 εκατομμύρια στο 3% της χώρας, θα αναζητήσουμε και διαπεριφερειακά έναν χώρο (...)

Κι εδώ το κριτήριο είναι το καπιταλιστικό κέρδος. Πού θα τα πάω; σου λέει. Οταν κατέθεσε η "Λαϊκή Συσπείρωση" μηνυτήρια αναφορά στον Αρειο Πάγο παρουσία του εισαγγελέα Περιβάλλοντος, μας δείξανε το αιτιολογικό που υπήρχε για να μεταφέρονται τα απορρίμματα στον μόνιμο χώρο που εναποθέτονται σήμερα. Το αιτιολογικό ήταν, όσο κι αν φαίνεται κυνικό και αποκρουστικό, ότι δεν αλλάζει η ποιότητα ζωής των κατοίκων. Δηλαδή, άσε αυτούς, τώρα μάθανε να ζουν με τα σκουπίδια (...) Αυτό ήταν το κριτήριο χωροθέτησης, από το οποίο διάφοροι τύποι έχουν κάνει περιουσίες γύρω από τα σκουπίδια, και επιμένουν να πηγαίνουν τα σκουπίδια στο συγκεκριμένο σημείο. Αν δεν βρούμε στην Αθήνα που χτίστηκαν όλα, είναι και ευθύνη της κυβέρνησης να βρει χώρο, όχι, όμως, τη χωματερή των Ανω Λιοσίων. Με ανακύκλωση στην πηγή, με διαλογή. Η επιστήμη λέει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των απορριμμάτων μπορεί να ανακυκλωθεί. Ξέρετε ποιος είναι ο διαχωρισμός για να υπάρχουν τα εργοστάσια καύσης; Αυτά έχουν ξαναγίνει. Υπήρχαν γερμανικές πόλεις στο τέλος της δεκαετίας του 1990 και του 2000, που επειδή είχαν κατακτήσει ένα επίπεδο ανακύκλωσης, ...τι πρόβλημα υπήρχε; Δεν υπήρχαν σκουπίδια να καούν. Και τι έκαναν; Κλείσανε συμφωνία με τη μαφία της Ιταλίας και ανέβαζαν τρένα με σκουπίδια από τη νότια Ιταλία - τότε υπήρχαν και οι σκηνές με βουνά από σκουπίδια στη Νάπολη - για να δημιουργηθεί ένα αδιαχώρητο και να ξεκινήσουν να φορτώνονται τα τρένα με σκουπίδια για εργοστάσια και να καίγονται. Ο σύγχρονος τρόπος διαχωρισμού που κάνουν αυτές οι εταιρείες δεν είναι τι είναι και τι δεν είναι ανακυκλώσιμο, οι περιβόητες μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων που εγκαινίασε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά τα ΜΕΑ παράγουν ένα καύσιμο σκουπίδι. Τώρα ξεχωρίζουν τα ενεργειακά σκουπίδια από τα μη ενεργειακά. Δηλαδή, βγάλε έξω ό,τι δεν μπορεί να καεί, όλα τα άλλα κάντα καύσιμο για Ενέργεια. Ιδιαίτερα τώρα και με αυτά που έχουμε, με τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι Γερμανοί "φυτρώνουν" τα ενεργειακά εργοστάσια σαν τα μανιτάρια. 600 εργοστάσια καύσης έχουν "φυτρώσει" σε όλη την Ευρώπη. Μην πούμε γι' αυτά που βάζουν σε τεράστια πλοία και τα πάνε στην Ινδονησία. Αυτές τις τεράστιες ποσότητες πλαστικού που βλέπουμε σε ποτάμια και λίμνες και μετά βγάζουν νόμο για να προστατευόμαστε από το πλαστικό καλαμάκι...».

Η περιφερειακή αρχή της ΝΔ και οι παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ επιδόθηκαν σε έναν διαγωνισμό για το ποιος έκανε λιγότερα ή περισσότερα για την ανακύκλωση, όταν είναι γνωστό ότι όλα τα χρόνια που κυβέρνησαν έχουν σπαταληθεί τεράστια ποσά που κατέληξαν στις τσέπες ιδιωτών, χωρίς να έχει γίνει τίποτε ουσιαστικό στον τομέα αυτό, όπως αναγκάστηκε να παραδεχτεί και ο ίδιος ο περιφερειάρχης, Ν. Χαρδαλιάς.

Στη συνεδρίαση για τη λογοδοσία συζητήθηκαν και τα θέματα του κυκλοφοριακού στην Αττική όπως και της επέκτασης του λιμανιού του Πειραιά στην κρουαζιέρα (Ερώτηση που έθεσε η «Λαϊκή Συσπείρωση»), με τις απαντήσεις από τις άλλες δυνάμεις να είναι πάλι ενταγμένες στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης των επιχειρηματικών ομίλων, παρά τις μεγαλοστομίες για τις ανάγκες του λαού.