Μετά από σύσκεψη οργανώνουν τη διεκδίκηση και την αλληλεγγύη για όσους και όσες αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας
Στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου 1 Φλεβάρη στην Τραγάνα Λοκρίδας, με τη συμμετοχή πάνω από 30 σωματείων, συλλόγων και μαζικών φορέων της περιοχής, αποφασίστηκε να παρθούν πρωτοβουλίες σε δύο κατευθύνσεις:
Από τη μία να παρθούν πρωτοβουλίες για την πραγματοποίηση πολύμορφων δράσεων ηθικής και υλικής στήριξης.
Και από την άλλη να οργανωθεί ο αγώνας διεκδίκησης προς την κυβέρνηση για να αναλάβει τις ευθύνες της και να καλύψει τις πολύπλευρες υποχρεώσεις του κράτους απέναντι σε συνανθρώπους μας με σοβαρά προβλήματα υγείας.
Συγκλονιστικά είναι τα όσα καταθέτουν τα σωματεία, οι σύλλογοι και φορείς που συμμετείχαν στη σύσκεψη, σχετικά με τις περιπτώσεις εργατών της ΛΑΡΚΟ, μελών των οικογενειών τους και άλλους κατοίκους της περιοχής που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας.
«Η Αγγελικούλα είναι παιδί πρώην εργαζόμενου της ΛΑΡΚΟ και μόλις 15 χρονών. Εδώ και δύο χρόνια δίνει τη μάχη σαν παλικάρι με τον καρκίνο.
Ο Δημητράκης είναι μόλις 8 χρονών, παιδί απολυμένου της ΛΑΡΚΟ. Γεννήθηκε με σύνδρομο και επιβάλλεται να κάνει μεγάλου κόστους χειρουργείο για την ανάπτυξή του.
Ο Αγγελος είναι 55 χρονών, απολυμένος της ΛΑΡΚΟ, καρκινοπαθής, χειρουργημένος δύο φορές και βρίσκεται σε μακροχρόνια συνεχή θεραπεία.
Ο Γιώργος είναι παιδί του Αγγελου και είναι 25 χρονών. Πριν δυόμιση χρόνια και ενώ πραγματοποιούσε τη στρατιωτική του θητεία υπέστη σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο. Από τότε βρίσκεται σε κώμα στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Η οικογένειά του είναι δυόμισι χρόνια στο νοσοκομείο. Το κράτος δεν ασφαλίζει τον Γιώργο για να γυρίσουν σπίτι, λέει "δεν είχε ένσημα πριν πάει φαντάρος και για να τον ασφαλίσουν πρέπει πρώτα να εργαστεί". Αυτή την περίοδο γίνονται παρεμβάσεις στην κυβέρνηση για να τον ασφαλίσουν και να γυρίσουν στο σπίτι τους.
Ο Γιώργος είναι 47 χρονών, πατέρας 4 παιδιών. Απολυμένος και αυτός. Το έγκαυμα που έπαθε σε εργατικό ατύχημα στα καμίνια της ΛΑΡΚΟ εξελίχθηκε σε καρκίνο. Εχει κάνει ήδη 3 χειρουργεία και είναι σε θεραπεία.
Ο Μάκης είναι 48 χρονών. 7 ημέρες μετά την απόλυση υπέστη σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο. Μετά την απόλυση των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ δεν υπήρχαν οδηγοί ασθενοφόρου, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει πολύ η μεταφορά του σε νοσοκομείο. Τώρα είναι σε ιδιωτικό κέντρο αποκατάστασης (στο κρατικό δεν υπάρχουν θέσεις). Το κράτος δεν του καταβάλλει επίδομα ανεργίας, γιατί λέει "για να πάρεις επίδομα ανεργίας πρέπει να είσαι σε θέση να εργαστείς".
Ο Νίκος, που είναι 25 ετών, και μετά από τροχαίο πριν έξι χρόνια, από τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις είναι με ημιπληγία και μετά από ολική αρθροπλαστική ισχίου, είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο και χρειάζεται καθημερινά φυσιοθεραπείες τόσο στην Αταλάντη όσο και εβδομαδιαία σε εξειδικευμένο κέντρο αποκατάστασης στην Αθήνα».
«Για όλες τις παραπάνω περιπτώσεις είμαστε περήφανοι», αναφέρεται χαρακτηριστικά, εξηγώντας ότι παρά την απουσία της ουσιαστικής στήριξης από το κράτος, «ο καθένας ξεχωριστά και οι οικογένειές τους αγάντα στέκονται όρθιοι, δίνουν τη μάχη σαν παλικάρια».
Οπως σημειώνουν τα σωματεία και οι φορείς της Λοκρίδας, στη σύσκεψη αποφασίστηκε «με όλη τη δύναμη της καρδιά μας, με φαντασία και μεράκι οι φορείς μας θα πάρουν πρωτοβουλίες πραγματοποιώντας ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί πολύμορφες δραστηριότητες, από πολιτιστικά και ψυχαγωγικά δρώμενα, εικαστικά δρώμενα, θεατρικές παραστάσεις έως bazaar, αθλητικούς φιλικούς αγώνες κ.ά.
Σκοπός είναι να εκφραστεί στην πράξη η ηθική στήριξη, αλλά και μέσα από τις παραπάνω δραστηριότητες να συγκεντρωθεί υλική βοήθεια, να μαζευτούν χρήματα και να δοθούν ισόποσα στις οικογένειες. Σε αυτή την κατεύθυνση θα υπάρξουν μεγάλοι σταθμοί, που θα συμβάλουμε όλοι στην επιτυχή πραγματοποίησή τους, όπως π.χ. μια μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης με τη συμβολή των σωματείων Μουσικών και Τραγουδιστών, τα παραρτήματα στη Στερεά Ελλάδα και άλλους καλλιτέχνες και συγκροτήματα.
Επίσης αποφασίστηκε να κλιμακωθεί η πίεση προς την κυβέρνηση, καθώς όπως τονίζουν «η υλική και ηθική στήριξη που θα προσφέρουν οι πρωτοβουλίες μας, είναι πραγματικό οξυγόνο και ανάσα ζωής για τους συμπατριώτες μας, όμως δεν μπορεί να καλύψει τις πολύπλευρες υποχρεώσεις που έχει το κράτος απέναντι σε τέτοιες περιπτώσεις.
Γι' αυτό μέσα από τις δραστηριότητες που θα πραγματοποιηθούν, παράλληλος στόχος μας είναι να προβληθούν συγκεκριμένα αιτήματα που πρέπει να υλοποιήσει η κυβέρνηση, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η καλύτερη δυνατή διαβίωσή τους».
Τα Σωματεία διεκδικούν πλήρη ιατροφαρμακευτική και συνταξιοδοτική κάλυψη σε όλους, και οποιαδήποτε μέθοδο της ιατρικής επιστήμης μπορεί να αξιοποιηθεί, οποιαδήποτε ειδική αγωγή, με ευθύνη και έξοδα του κράτους να αξιοποιηθεί.
Επίσης, να αναλάβει το κράτος όλα τα έξοδα μετακίνησης, διανυκτέρευσης και σίτισης εκτός οικίας που αναγκάζονται να κάνουν οι οικογένειες, όπως και για κάθε οικογένεια να εξασφαλιστεί μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα σε μέλος της.
Ειδικά για τις παραπάνω περιπτώσεις που αναδείχθηκαν στη σύσκεψη, οι διεκδικήσεις των σωματείων είναι συγκεκριμένες, όπως διδασκαλία σχολικών μαθημάτων για την Αγγελικούλα και τον Δημητράκη, ασφάλιση για τον Γιώργο και επίδομα αποκλειστικής βοηθού αλλά και κάθε διευκόλυνση, δωρεάν αποκατάσταση για τον Μάκη και τον Νίκο κ.ά.