Ποιος μπορεί να διαφωνήσει ότι αυτό είναι αναγκαίο; Κανείς, και γι' αυτό αποτελεί μόνιμο και διαχρονικό στοιχείο διεκδίκησης η πλήρης ανάπτυξη, η στελέχωση και ο εξοπλισμός της δημόσιας ΠΦΥ πανελλαδικά, που ούτε πριν ούτε τώρα προβλέπεται να γίνουν. Η πολιτική της κυβέρνησης - και των προηγούμενων - δεν αντιστοιχίζει, έστω σε μια προοπτική, την ανάπτυξη της δημόσιας ΠΦΥ σύμφωνα με τις ανάγκες του λαού, αλλά αντίθετα προσπαθεί να ταιριάξει πόσες ανάγκες «χωράνε» στο ανεπαρκές και υποτυπώδες δημόσιο «σύστημα» ΠΦΥ.

Αλήθεια, τα εκατοντάδες παιδιά που πηγαίνουν στα εφημερεύοντα παιδιατρικά νοσοκομεία μπορούν να αντιμετωπιστούν στα Κέντρα Υγείας που δεν έχουν παιδίατρο ή έχουν έναν; Οι χιλιάδες ενήλικοι αντίστοιχα εάν πάνε στα υπάρχοντα ΚΥ, απλά αυτά δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν. Αλήθεια, για την κυβέρνηση της ΝΔ η ΠΦΥ αφορά μόνο την Αττική; Στην περιφέρεια είναι όλα λυμένα και δεν αναφέρεται ή είναι ακόμα χειρότερα που ούτε καν τολμάει να το ακουμπήσει;

Η αλήθεια είναι ότι το υπουργείο Υγείας:

-- Δεν έχει προχωρήσει καν στις απαιτούμενες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού ώστε να διασφαλίσει τις βασικές ιατρικές ειδικότητες (παθολόγος, γενικός ιατρός, καρδιολόγος, παιδίατρος, ορθοπεδικός, χειρουργός, ακτινολόγος, βιοπαθολόγος κ.ά.). Ηδη στα ΚΥ που είναι 24ωρα πολλές φορές δεν υπάρχει κάλυψη από εργαστηριακές κυρίως ειδικότητες. Είναι ενδεικτικό ότι στο ΚΥ Αμαρουσίου μετακινούνται ήδη 2 καρδιολόγοι από το ΚΥ Πατησίων για να καλύψουν τα τακτικά πρωινά περιστατικά λόγω έλλειψης ιατρών. Ενώ υπάρχει σύγχρονο μηχάνημα μαστογράφου, δεν έχει μπει καν σε λειτουργία, γιατί δεν υπάρχει το αντίστοιχο προσωπικό! Οπότε είναι δεδομένο ότι θα εντείνει, όπως έχει ήδη κάνει, τις μετακινήσεις προσωπικού από το ένα ΚΥ σε ένα άλλο, δημιουργώντας κενά, ελλείψεις συνεχώς και προβλήματα όπως, π.χ. στη λειτουργία του προσωπικού ιατρού.

-- Προσανατολίζεται στην εφημεριακή λειτουργία αυτών των ΚΥ μέχρι τις 10 το βράδυ, αρχικά τις καθημερινές, εκτός από αυτά που ήδη είναι 24ωρης λειτουργίας και θα παραμείνουν ως έχουν (π.χ. Αλεξάνδρας, Ραφήνας κ.ά.). Τα ΚΥ θα αναρτώνται στον πίνακα εφημέρευσης μαζί με τα νοσοκομεία. Η λειτουργία αυτή έχει προκαλέσει αντιδράσεις και προβληματισμούς στους εργαζόμενους των ΚΥ, καθότι θεωρούν ότι μόνο η συνεχής 24ωρη εφημεριακή λειτουργία των ΚΥ μπορεί να διασφαλίσει τη συνεχή κάλυψη περιστατικών, αλλά και βασικά εργασιακά δικαιώματά τους. Με απλά λόγια, ένας ασθενής περιπατητικός που θα προσέλθει προς το τέλος της λειτουργίας ενός ΚΥ με πόνο στο στήθος, θα πρέπει να εξεταστεί από γιατρό, να γίνουν ηλεκτροκαρδιογράφημα, ακτινογραφία θώρακος, να σταλούν βασικές εξετάσεις αίματος, όπως τροπονίνη αίματος, και θα πρέπει να παραμείνει κάποια ώρα είτε για παρακολούθηση είτε να διακομισθεί σε νοσοκομείο. Πώς θα γίνει όμως αυτό, όταν το υπουργείο Υγείας βάζει «λουκέτο» στα ΚΥ μετά τις 10 το βράδυ, διότι δεν τα στελεχώνει και τα εξοπλίζει ανάλογα; Ενώ αν λειτουργούσαν σε 24ωρη βάση θα μπορούσαν και να εξυπηρετούν συνεχώς επείγοντα περιστατικά και να εξασφαλίσουν τη συνέχεια του κάθε περιστατικού απρόσκοπτα.

Η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, συνέχισε την πολιτική διάλυσης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Ο αριθμός του ιατρικού προσωπικού των Κέντρων Υγείας που απασχολείται παρουσιάζει συνεχώς μείωση. Γιατροί συνταξιοδοτούνται και οι θέσεις τους μένουν κενές. Νοσηλευτικό προσωπικό συνεχώς μετακινείται στα νοσοκομεία για να καλύψει κενά. Στην πρόσφατη προκήρυξη για μόνιμο ιατρικό προσωπικό στα Κέντρα Υγείας, ενδεικτικά αναφέρουμε πως για το ΚΥ Αμαρουσίου προκηρύχθηκε μόνο 1 θέση, παιδιάτρου, ενώ, όπως προαναφέρεται, τα κενά στην ειδικότητα των καρδιολόγων καλύπτονται με μεταφορά γιατρών από άλλο ΚΥ.

Συντηρείται η εικόνα διαχρονικής απουσίας ενός δημόσιου και δωρεάν συστήματος ΠΦΥ, ενώ ακόμη και αυτό το σκορποχώρι δημόσιων δομών ΠΦΥ έχει συρρικνωθεί από το 2009 έως σήμερα κατά 40%, με το προσωπικό το ίδιο διάστημα να περιορίζεται στο μισό! Μόνο την περίοδο της πανδημίας (2020 - 2022) το ιατρικό προσωπικό των Κέντρων Υγείας της χώρας μειώθηκε κατά 9%. Ενδεικτικά αναφέρουμε την πρόσφατη κατάργηση του οδοντοπροσθετικού εργαστηρίου, που στεγαζόταν στο ΓΝΔΑ «Η Αγία Βαρβάρα», με σύγχρονο εξοπλισμό που εξυπηρετούσε τον πληθυσμό της Δυτικής Αττικής.

Η ΠΦΥ λοιπόν παραμένει διαλυμένη σε δομές, προσωπικό και ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, αποτελούμενη από ένα συνονθύλευμα δομών: Ιδιωτικά ιατρεία, μεγάλες ιδιωτικές αλυσίδες, ΜΚΟ, πρώην ΙΚΑ, αγροτικά ιατρεία κ.λπ. Οι γενικοί γιατροί στη χώρα είναι μόλις 0,44 ανά 1.000 κατοίκους. Από τους 66.290 γιατρούς μόλις οι 6.000 (το 9%) εργάζονται στις δημόσιες δομές ΠΦΥ, ενώ οι ιδιώτες είναι περίπου 37.500, οι οποίοι δε συμμετέχουν σε καμία εφημερία ούτε εργάζονται Σαββατοκύριακα και αργίες.

Σήμερα, ακόμα και σ' αυτές τις ελάχιστες, διασκορπισμένες δημόσιες δομές ΠΦΥ, οι γιατροί των ΚΥ καλούνται να αντιμετωπίσουν σοβαρά περιστατικά, όπως εμφράγματα, εγκεφαλικά, λοιμώξεις κ.α., χωρίς να υπάρχουν στις περισσότερες περιπτώσεις τα αυτονόητα, όπως ακτινολογικό και μικροβιολογικό εργαστήριο, αλλά κι όπου υπάρχουν λειτουργούν κάποια πρωινά καθώς δεν υπάρχει προσωπικό.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση προπαγανδίζει τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης για «ανακαινίσεις» των Κέντρων Υγείας - στο πλαίσιο της «πράσινης» οικονομίας, όμως τα ανακαινισμένα ντουβάρια δεν μπορούν να περιθάλψουν τους ασθενείς.

Ολα αυτά είναι συνειδητή πολιτική επιλογή για την υλοποίηση της πολιτικής εμπορευματοποίησης, όπως αυτή απορρέει από τη στρατηγική της ΕΕ, που θέλει την Υγεία του λαού εμπόρευμα. Είναι η πολιτική που προβλέπει ένα ελάχιστο πακέτο παροχών για λίγους και για λίγο.

Αυτή η κατάσταση τροφοδοτεί με «πελατεία» τον ιδιωτικό τομέα της Υγείας, έτσι που στις γειτονιές ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο μεγάλα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και κλινικές. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κύκλος εργασιών των ιδιωτικών δομών Υγείας (κυρίως πρωτοβάθμιας) αγγίζει τα 500 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, με 4 μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες να απορροφούν το 40% αυτού του τζίρου.

Η ΠΦΥ, με πυρήνα της ένα πλήρως στελεχωμένο Κέντρο Υγείας, οφείλει να έχει την υγειονομική ευθύνη του πληθυσμού εντός των ορίων κάθε δομής, για την πρόληψη ασθενειών, την παρακολούθηση χρονίως πασχόντων, τον εμβολιασμό του πληθυσμού, την ψυχική υγεία και την αποκατάσταση του πληθυσμού. Να είναι άμεσα συνδεδεμένη με τα σχολεία, τους χώρους δουλειάς. Κάθε γιατρός να γνωρίζει το ιατρικό ιστορικό του πληθυσμού ευθύνης του, να τον ενημερώνει και να παρεμβαίνει έγκαιρα.

Το Κέντρο Υγείας να αποτελεί ένα επιτελείο συνεργαζόμενων υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που θα μελετά, θα καταγράφει, θα σχεδιάζει και θα εφαρμόζει προγράμματα και υπηρεσίες που αφορούν το σύνολο του πληθυσμού, ομάδες του πληθυσμού και εξατομικευμένα. Στα πλαίσια της 24ωρης λειτουργίας θα μπορεί να αντιμετωπίζει επείγοντα περιστατικά, με μονάδες βραχυχρόνιας νοσηλείας, στελεχωμένο με το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό και σύγχρονο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό.

Οι εργαζόμενοι στα ΚΥ μαζί με τους ασθενείς τους, τους χιλιάδες εργαζόμενους δηλαδή κάθε περιοχής, χρειάζεται από κοινού να οργανώσουμε τον αγώνα μας για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στην υπηρεσία του λαού. Αυτό είναι το ρεαλιστικό γιατί είναι το αναγκαίο για την περίθαλψη του λαού, με την αξιοποίηση των μεγάλων δυνατοτήτων του υγειονομικού προσωπικού και της τεχνολογίας. Στην πολιτική της κυβέρνησης του «ό,τι να 'ναι» για την υγεία του λαού να αντιτάξουμε οργανωμένα το «ό,τι πρέπει».