INTIME NEWS

Εναν χρόνο μετά, τα ΝΑΤΟικά «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο και στην Ανατ. Μεσόγειο αποδεικνύονται ξανά... άβυσσος για τους λαούς της περιοχής και για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, με την Τουρκία, για δεύτερη φορά μέσα σε λιγότερο από 6 μήνες, να στέλνει πολεμικά πλοία μια ανάσα κι από αυτά ακόμη τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας ανοιχτά της Κρήτης, μιλώντας για εργασίες που γίνονται στο Αιγαίο χωρίς την έγκρισή της, επικαλούμενη... τη Διακήρυξη των Αθηνών.

Τώρα η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της σπεύδουν να πουν ότι το πνεύμα της Διακήρυξης των Αθηνών «διαστρεβλώνεται από την Τουρκία», κάνοντας πως δεν ξέρουν τι σημαίνει η δέσμευση για αποχή «από κάθε δήλωση, πρωτοβουλία ή ενέργεια που θα μπορούσε (...) να θέσει σε κίνδυνο τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή», όπως προβλέπει η συμφωνία, εντός ΝΑΤΟικού πλαισίου και την ώρα που όλες οι απαράδεκτες διεκδικήσεις της Τουρκίας βρίσκονται στο τραπέζι.

Καμία διαστρέβλωση δεν υπάρχει, αλλά απλά επιβεβαίωση: Πως οι συμφωνίες των καπιταλιστών είναι η άλλη πλευρά των ανταγωνισμών τους, ενώ τα περί «ειρήνης και ασφάλειας» δεν αξίζουν ούτε όσο το χαρτί που γράφονται αυτές. Πως η «συνοχή στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ» περνάει μέσα από κάθε λογής «ανταλλάγματα» στην Τουρκία, που περιλαμβάνουν και τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου. Πως ειρήνη και αμοιβαία επωφελείς σχέσεις ανάμεσα στους δύο λαούς δεν μπορούν να προσφέρουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και αυτά των αστικών τάξεων αλλά μόνο η σύγκρουση μαζί τους.

Παρά τους ευρωατλαντικούς μύθους αυτά είναι πολύτιμα συμπεράσματα γιατί τα χειρότερα είναι ακόμη μπροστά: Ο ενεργειακός χάρτης της περιοχής επαναχαράσσεται με γρήγορους ρυθμούς, τα ανταγωνιστικά σχέδια για τους δρόμους του εμπορίου κονταροχτυπιούνται πάνω στα συντρίμμια Συρίας, Λιβάνου και Γάζας, η ΝΑΤΟποίηση της Κύπρου τρέχει με σπασμένα φρένα, η «καύσιμη ύλη» των ανταγωνισμών συσσωρεύεται.

7 Οκτώβρη 2021. Από το βήμα της Βουλής ο Κυρ. Μητσοτάκης εξηγεί πως η ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία, που πάει πακέτο με την αγορά των «Belharra» και περιλαμβάνει την περιβόητη «ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής», είναι ένα ιστορικό κείμενο «γιατί η ψήφισή του θα σημαίνει πολλά και κρίσιμα: Τη θωράκιση της πατρίδας μας στην ταραγμένη Μεσόγειο και, ταυτόχρονα, το πρώτο τολμηρό βήμα για τη στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης, την ενδυνάμωση επίσης της νότιας πτέρυγας του ΝΑΤΟ μέσω της σημαντικής ενίσχυσης του Πολεμικού μας Ναυτικού, αλλά και τη θεμελίωση παράλληλα ενός συμμαχικού πόλου ειρήνης με ευρύτερη ακτινοβολία.

(...) Τα εθνικά της πλεονεκτήματα πιστεύω ότι είναι σε όλες και σε όλους σαφή. Για πρώτη φορά προβλέπεται ρητά και κατηγορηματικά ρήτρα στρατιωτικής συνδρομής σε περίπτωση που τρίτος επιτεθεί σε ένα από τα δύο κράτη. Ολοι ξέρουμε, όπως υπενθύμισε και ο κύριος υπουργός χθες, ποιος απειλεί ποιον με casus belli στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτή είναι μια πολύ ισχυρή, νομική αμυντική δικλίδα, με ρητή αναφορά στο άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών».

Μερικά χρόνια μετά, και αφού η κυβέρνηση έχει σπεύσει να δηλώσει «παρούσα» σε όλα τα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και των σχεδιασμών ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, οι «πόλοι ειρήνης» των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών αποδεικνύονται μαγνήτης τεράστιων κινδύνων για τον ελληνικό λαό, οι «νομικές δικλίδες» του «διεθνούς δικαίου» έχουν θαφτεί κάπου στα χαλάσματα της Γάζας μαζί με τα προσχήματα περί «δικαιώματος αυτοάμυνας» του κατοχικού κράτους Ισραήλ, «δικαίωμα» που με πάθος υπερασπίστηκαν η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και οι λοιποί. Και για «κερασάκι στην τούρτα», η γαλλική κυβέρνηση παζαρεύει την προμήθεια της Τουρκίας με πυραύλους «Meteor», ένα ακόμα εξοπλιστικό σύστημα που υποτίθεται έφερνε υπεροπλία στις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις κι έδειχνε ότι με τέτοιους συμμάχους η χώρα δεν είχε να φοβηθεί τίποτα.

Τώρα η κυβέρνηση παριστάνει την απατημένη σύζυγο, ο Δένδιας καλεί στο γραφείο του την Γαλλίδα πρέσβειρα να διαμαρτυρηθεί, ο Μητσοτάκης διαρρέει ότι θα δει τη Δευτέρα τον Μακρόν, κραδαίνοντας την απειλή ότι θα σταματήσει το φαγοπότι για τις γαλλικές εταιρείες από την πίτα των εξοπλιστικών.

Για ακόμη μια φορά επιβεβαιώνεται πως:

• Οι δεκάδες συμφωνίες των τελευταίων χρόνων που «αναβαθμίζουν» τη χώρα στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό (Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας ΗΠΑ - Ελλάδας, Στρατηγικός Διάλογος Ελλάδας - ΗΠΑ, «EastMed Act», τριμερής Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, Ελληνογαλλική Αμυντική Συμφωνία, Ελληνοβρετανικός «Διάλογος για την Ασφάλεια και την Αμυνα», συμφωνίες με ΗΑΕ), όπως και αυτές για τη στρατηγική αυτονομία της ΕΕ, όχι μόνο δεν αποτελούν «ασπίδα προστασίας» αλλά «μπάλα στο πόδι» και «αναβαθμίζουν» τους κινδύνους για τον λαό.
• Οι εξοπλισμοί για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες, για τους οποίους ο λαός ματώνει, έχοντας δώσει πάνω από 21 δισ. ευρώ τα τελευταία τρία χρόνια, καμία σχέση δεν έχουν με την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, αντίθετα τα υπονομεύουν παραπέρα.
• Οι «κοινές αξίες» και τα «κοινά συμφέροντα», τα οποία αποτελούν δήθεν ασπίδα προστασίας, είναι ξένα προς τις πραγματικές ανάγκες και τα συμφέροντα του λαού. Πρόκειται για τα συμφέροντα ξένων και ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, που επιδιώκουν να βάλουν στο χέρι τον φυσικό πλούτο της περιοχής. Τα περί «ανταλλαγμάτων» - για τα οποία μιλάνε ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, η Ελληνική Λύση, αλλά εσχάτως και η κυβέρνηση με αφορμή τον ερχομό Τραμπ - είναι ξένα για τον λαό: Το μόνο «αντάλλαγμα» που παίρνει ο λαός από τα σχέδια αυτά είναι ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους και θυσίες.

Δεν πρόκειται όμως για τα μόνα ευρωατλαντικά παραμύθια που «πάνε κουβά». Μαζί τους πάνε τις μέρες αυτές και ο επικίνδυνος εφησυχασμός για την υποτιθέμενη «ύφεση» που έρχεται σε μια σειρά από μέτωπα με τον ερχομό του Τραμπ, όπως και τα προσχήματα που επιστρατεύτηκαν τα προηγούμενα χρόνια για να δικαιολογήσουν την εμπλοκή της χώρας στους πολέμους ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και συνολικά στα σχέδια απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Κατάπιαν τη γλώσσα τους στην κυβέρνηση για τα σχέδια για μετατροπή της Γάζας σε «Ριβιέρα» υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ με το ξερίζωμα των Παλαιστινίων. «Οταν θα έχουμε την ανάγκη να έχουμε κάποια επίσημη τοποθέτηση, θα είναι από το αρμόδιο υπουργείο. Αυτό που μπορώ να σας πω εγώ είναι τι κάνουμε εμείς και να αξιολογούμε και να σχολιάζουμε τις δικές μας κινήσεις και τις δικές μας ενέργειες», είπε τις προάλλες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Προφανώς το ίδιο θα ισχύει και για τα αμερικανικά σχέδια για «συμφωνία ειρήνης» στην Ουκρανία, με τα κατακτημένα εδάφη στη Ρωσία και τον ορυκτό πλούτο στις ΗΠΑ...

Αλήθεια, πού να τριγυρνάει σήμερα η «σωστή πλευρά της Ιστορίας», απέναντι στον «αναθεωρητισμό» και στην «ωμή βία»; Πού να βρίσκονται όλοι εκείνοι οι καθηγητάδες που εξηγούσαν ότι η στήριξη του Ισραήλ είναι «μάχη της δημοκρατίας απέναντι στον ολοκληρωτισμό και στον σκοταδισμό», η στήριξη του καθεστώτος Ζελένσκι είχε να κάνει με το... απαραβίαστο των συνόρων, την ειρήνη και τη δημοκρατία; Που μας καλούσαν να φανταστούμε τι θα σήμαινε για την Κύπρο και για τα Ελληνοτουρκικά να μη σταθεί κανείς στο πλευρό των ΑμερικανοΝΑΤΟικών; Από ποιο ψηλό σύννεφο πέφτουν οι σοσιαλδημοκράτες, όπως π.χ. ο πρ. πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που από τη μια σκουπίζουν τα κροκοδείλια δάκρυά τους ανακαλύπτοντας έναν κόσμο που «κυριαρχείται από το δίκαιο του ισχυρού», καλώντας τον λαό να «παλέψει» για ένα ιμπεριαλιστικό σύστημα με «κανόνες» και «ειρηνική μοιρασιά» του κόσμου, την ώρα που με το άλλο χέρι ψηφίζουν ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς και συμφωνίες που μετατρέπουν τη χώρα σε αμερικανοΝΑΤΟική βάση;

Δύσκολοι λοιπόν καιροί για Ευρωατλαντικούς παραμυθάδες. Οι μάσκες πέφτουν κι από κάτω μένει «ατόφιο» το αποκρουστικό πρόσωπο των καπιταλιστών, που δίνουν μάχες ζωής και θανάτου με θύματα τους λαούς για τη μοιρασιά της «λείας», για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, για τους δρόμους της Ενέργειας και μεταφοράς εμπορευμάτων, για τα κέρδη μιας χούφτας κηφήνων και την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Μένει η εικόνα του καπιταλιστικού συστήματος, με το οποίο πρέπει ο λαός να αναμετρηθεί για να μπορέσει να ξεφύγει από την κινούμενη «άμμο» που τον τραβάει ολοταχώς προς την άβυσσο.