Στο επίκεντρο για όλους τους εμπλεκόμενους βρίσκεται ο ανταγωνισμός για τη μοιρασιά της λείας, πάνω στα πτώματα και στα κορμιά των εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών και τραυματιών του πολέμου, πάνω στις τεράστιες υλικές καταστροφές, στα εκατομμύρια εκτοπισμένων ανθρώπων...

Σε επίσημες δηλώσεις, «διαρροές» και ρεπορτάζ διαβάζουμε και ακούμε πλέον καθημερινά για τα σημαντικά κοιτάσματα με τις σπάνιες γαίες και τα κρίσιμα ορυκτά της Ουκρανίας, για τις εκτιμήσεις αναφορικά με τη συνολική αξία τους και τις επενδύσεις που θα απαιτηθούν για την κερδοφόρα εκμετάλλευσή τους, για τη σχετική συμφωνία που παζαρεύουν ΗΠΑ και Ουκρανία και τη «σφήνα» που επιχείρησε η ΕΕ.

Αλλά και για το παζάρι γύρω από τους αντίστοιχους πόρους της Ρωσίας και των ουκρανικών περιοχών που βρίσκονται πλέον υπό ρωσικό έλεγχο, για τις τεράστιες ενεργειακές δυνατότητες της Ουκρανίας, για τις μπίζνες της ανοικοδόμησης, για το πώς οι ΗΠΑ «θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω» και «ακόμα περισσότερα», όπως λέει χαρακτηριστικά ο Αμερικανός Πρόεδρος...

Η προπαγάνδα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ περί «υπεράσπισης της δημοκρατίας», του «Διεθνούς Δικαίου», των «αξιών της Δύσης», αλλά και της καπιταλιστικής Ρωσίας περί «επιχείρησης αποναζιστικοποίησης» της Ουκρανίας, καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος και αποκαλύπτουν από πίσω τον πραγματικό χαρακτήρα του πολέμου, επιβεβαιώνοντας όλα όσα έλεγε από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ.

Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ιμπεριαλιστικός από όλες τις πλευρές, είναι πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας για τον έλεγχο κρίσιμων πλουτοπαραγωγικών πηγών, δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων, για αγορές και γεωστρατηγικά στηρίγματα στον εντεινόμενο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό. Και όλα αυτά στο φόντο της διαπάλης που οξύνεται ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Αυτό ήταν το επίδικο της μακροχρόνιας αντιπαράθεσης για την Ουκρανία που συσσώρευσε σε βάθος χρόνου το εύφλεκτο υλικό για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αυτό είναι το επίδικο και σήμερα που μοιράζεται η ιμπεριαλιστική λεία, με νέες ιμπεριαλιστικές συμφωνίες που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε όξυνση των ανταγωνισμών και νέο, σφοδρότερο γύρο συγκρούσεων.

Η συμφωνία που παζαρεύουν Ουάσιγκτον και Κίεβο για την εκμετάλλευση των σπάνιων γαιών, των κρίσιμων ορυκτών και άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών της Ουκρανίας από αμερικανικά μονοπώλια - άσχετα από το πώς θα εξελιχθεί τελικά αυτό το παζάρι, μετά και το «τεταμένο κλίμα» στη συνάντηση των Προέδρων ΗΠΑ και Ουκρανίας - είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία των τελευταίων εξελίξεων.

Η κυβέρνηση Τραμπ δηλώνει ανοιχτά ότι επιδιώκει να αποζημιωθούν οι ΗΠΑ για τη «βοήθεια» που έχουν προσφέρει τα τελευταία τρία χρόνια στο Κίεβο και κάνει λόγο για «μια συμφωνία με την οποία θα πάρουμε τα χρήματά μας πίσω. Και θα πάρουμε πολλά χρήματα στο μέλλον»...

Την ίδια ώρα, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλ. Πούτιν πρότεινε τις προηγούμενες μέρες στις ΗΠΑ επιχειρηματικές συμφωνίες για τις σπάνιες γαίες και άλλα κρίσιμα ορυκτά που έχει η Ρωσία, συμπεριλαμβανομένων όσων βρίσκονται στα κατεχόμενα εδάφη στην ανατολική Ουκρανία, «μετά την επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία», με τον Αμερικανό Πρόεδρο να σπεύδει να ανταποκριθεί, δηλώνοντας ότι «θα ήθελα να κάνουμε μια συμφωνία για να αποκτήσω πρόσβαση στις ρωσικές σπάνιες γαίες»...

Τα παζάρια ΗΠΑ - Ουκρανίας και ΗΠΑ - Ρωσίας μεγαλώνουν το ρήγμα στο εσωτερικό του ευρωατλαντικού στρατοπέδου, με την ΕΕ, τη Βρετανία και τα ευρωπαϊκά μονοπώλια να «ανησυχούν» ότι θα βρεθούν «ριγμένοι» στη μοιρασιά, παρότι αθροιστικά ΕΕ και Βρετανία έχουν σηκώσει πολύ μεγάλο βάρος στη στρατιωτική και οικονομική στήριξη του Κιέβου κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι Βρυξέλλες προσπάθησαν να μπουν «σφήνα» στην προωθούμενη συμφωνία ΗΠΑ - Ουκρανίας για τα ουκρανικά ορυκτά, επιδιώκοντας με επαφές στο Κίεβο τις προηγούμενες μέρες να επιταχύνουν την εφαρμογή ενός μνημονίου συνεργασίας ΕΕ - Ουκρανίας, που έχει υπογραφεί ήδη από το 2021, για 22 κρίσιμα ορυκτά που χρειάζονται τα ευρωπαϊκά μονοπώλια...

Σε ένα τέτοιο φόντο, όπου ιμπεριαλιστές «σύμμαχοι» και αντίπαλοι «μπλέκουν τα μπούτια τους» για τη διασφάλιση των συμφερόντων τους, όπου όλοι παζαρεύουν με όλους και τα «σπάνε» με όλους για να βγουν στον αφρό των ανταγωνισμών, πάνε περίπατο και τα περί «σωστής πλευράς της Ιστορίας».

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα ψηφίσματα που κατέθεσαν για το Ουκρανικό στον ΟΗΕ οι ΗΠΑ, «αδειάζοντας» τους Ευρωατλαντικούς «συμμάχους» τους και «ξεχνώντας» την «εδαφική ακεραιότητα» και το «απαραβίαστο των συνόρων». Οπως άλλωστε τα «ξεχνούσαν» όλοι μαζί σε άλλες περιπτώσεις, όπως για τη ΝΑΤΟική επίθεση στη Γιουγκοσλαβία και τη δημιουργία του ευρωατλαντικού προτεκτοράτου του Κοσόβου...

Βέβαια, σήμερα λανσάρεται και μια «νέα» ...«σωστή πλευρά της Ιστορίας», εξίσου απατηλή, την οποία υποτίθεται πως ενσαρκώνει ο Ντ. Τραμπ - ο ίδιος δηλαδή που απειλεί με «κόλαση» στη Μέση Ανατολή αν δεν προωθηθούν τα απαράδεκτα σχέδια των ΗΠΑ, βάζοντας στο τραπέζι ακόμα και στρατιωτικές επεμβάσεις για να αποκτήσει τον έλεγχο της Γροιλανδίας και της Διώρυγας του Παναμά.

Στην πραγματικότητα, αυτό που επιχειρείται να κρυφτεί με αυτά τα νέα προπαγανδιστικά φούμαρα είναι ότι οι ιμπεριαλιστικές «συμφωνίες» και «ανακωχές» - ακόμα κι όταν υπογράφονται και δεν μένουν στα παζάρια - όχι μόνο δεν εκτονώνουν τους εντεινόμενους ανταγωνισμούς, όχι μόνο είναι συμβιβασμοί ολοένα και πιο προσωρινοί και εύθραυστοι, αλλά προετοιμάζουν και πυροδοτούν νέους σκληρούς γύρους αντιπαραθέσεων και συγκρούσεων, αφού παραμένουν άθικτες οι πραγματικές αιτίες του πολέμου, η όξυνση του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, η καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Ολα τα παραπάνω είναι στο DNA του καπιταλισμού, έχουν επιβεβαιωθεί εκτός των άλλων και στους προσωρινούς συμβιβασμούς όπως οι περιβόητες «Συμφωνίες του Μινσκ», που προετοίμασαν τον σημερινό πόλεμο στην Ουκρανία.

Ισχύουν ωστόσο πολύ περισσότερο σήμερα, σε συνθήκες μεγάλων ανακατατάξεων στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, καθώς βρισκόμαστε σε φάση νέου ξαναμοιράσματος του κόσμου. Και «ειρηνικό» μοίρασμα μεταξύ ιμπεριαλιστών δεν μπορεί να υπάρξει.

Καθόλου τυχαία, η σύγκρουση στην Ουκρανία συνδέεται με άλλα μέτωπα στα οποία συγκρούονται και αντιπαρατίθενται ουσιαστικά οι ίδιες δυνάμεις και οι σύμμαχοί τους, στη Μέση Ανατολή, στον Ειρηνικό, στην Αρκτική, στην Αφρική. Συνδέεται με άλλες εν δυνάμει εστίες συγκρούσεων όπου οξύνονται οι αντιθέσεις, όπως στη Γεωργία, στη Μολδαβία αλλά και στην πιο κοντινή γειτονιά μας, στα Βαλκάνια, με τις αντιθέσεις στη Σερβία, στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, στη Βόρεια Μακεδονία, στη Ρουμανία...

Αντίστοιχα, τα ίδια τα σχέδια που συζητούνται για την «ειρήνη» στην Ουκρανία και την «επόμενη μέρα» στην Ευρώπη συσσωρεύουν ακόμα περισσότερο μπαρούτι.

Χαρακτηριστικά, στην πρώτη γραμμή τους περιλαμβάνονται τα σχέδια για αποστολή ευρωπαϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία, ενισχυμένες περιπολίες στη Μαύρη Θάλασσα κ.ά., αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τον κίνδυνο για άμεση στρατιωτική σύγκρουση ΝΑΤΟ - Ρωσίας.

Παράλληλα προωθείται η τεράστια αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, με συνεχή καλέσματα για νέες θυσίες από τους λαούς, όπως αυτά που επαναλαμβάνει ο γγ του ΝΑΤΟ, η ένταση της πολεμικής προετοιμασίας με όλους τους τρόπους.

Ολόκληρες οι καπιταλιστικές οικονομίες προσαρμόζονται στα κανόνια, με στόχο τόσο την ανεύρεση κερδοφόρας διεξόδου στην πολεμική βιομηχανία για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, όσο και την προετοιμασία για μια πιο γενικευμένη πολεμική σύγκρουση, «γι' αυτό που θα έρθει» όπως λένε «τα επόμενα 4 - 5 χρόνια».

Η πρόσφατη απόφαση του γερμανικού μονοπωλίου της πολεμικής βιομηχανίας «Rheinmetall», που μετρά κέρδη ρεκόρ κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία, να μετατρέψει δύο εργοστάσια αυτοκινήτων σε εργοστάσια παραγωγής όπλων, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα...

Την ώρα δε που οι πυρηνικές απειλές και «προειδοποιήσεις» βρέθηκαν σταθερά στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια, στο τραπέζι της «στρατηγικής αυτονομίας» της Ευρώπης βρίσκονται και σχέδια για «ανακατατάξεις» στην «πυρηνική ομπρέλα» της ευρωπαϊκής ηπείρου, με ενδεχόμενη διεύρυνση του ρόλου Γαλλίας - Βρετανίας...

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, η κυβέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα που υποστηρίζουν την εμπλοκή της Ελλάδας στους επικίνδυνους σχεδιασμούς και τις πολεμικές προετοιμασίες από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, τώρα προετοιμάζονται για το επόμενο βήμα της εμπλοκής: Τη συμμετοχή και τον ρόλο της Ελλάδας στις περιβόητες «εγγυήσεις ασφαλείας» προς το Κίεβο. Προετοιμάζουν δηλαδή την εμπλοκή της χώρας σε σχέδια που περιλαμβάνουν ακόμα και την αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία, δήθεν ως «ειρηνευτική» δύναμη...

Σε αυτές τις συνθήκες, όχι μόνο δεν πρέπει να περάσει κανένα κλίμα αναμονής στον λαό για «λύση» από τα τραπέζια των παζαριών των ιμπεριαλιστών, όχι μόνο δεν πρέπει να περάσει η απάτη ότι μπορεί να υπάρξει ένας «ειρηνικός» καπιταλισμός, αλλά είναι επιτακτική ανάγκη να δυναμώσει αποφασιστικά η λαϊκή αυτοτελής πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις αιτίες που γεννούν, ενάντια στις αστικές τάξεις και τις κυβερνήσεις τους.

Σε αυτόν τον αγώνα το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις, για την ένταση της πάλης ενάντια σε όλα τα αστικά και ιμπεριαλιστικά σχέδια, για να κλείσουν όλες οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, για την απεμπλοκή από τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς και την αποδέσμευση από κάθε είδους ιμπεριαλιστικές ενώσεις και λυκοσυμμαχίες, για την πραγματική έξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, η οποία βρίσκεται στην πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού, που τον γεννά, για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, με τον λαό στο τιμόνι της εξουσίας.