Αλλη μια κίνηση αμερικανικών στρατευμάτων θα γίνει το αμέσως επόμενο διάστημα από την Αλεξανδρούπολη, επιβεβαιώνοντας τον ρόλο της ως ΝΑΤΟικού κόμβου.

Κατά πληροφορίες, το ακριτικό λιμάνι θα προσεγγίσει περί τις αρχές Απρίλη άλλο ένα θηριώδες φορτηγό πλοίο μισθωμένο από το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας, ώστε να αποσύρει από ό,τι οι ίδιοι ονομάζουν «ευρωπαϊκό θέατρο επιχειρήσεων» ελικόπτερα, τροχοφόρα οχήματα και λοιπό οπλισμό, με κατεύθυνση πίσω στις ΗΠΑ.

Πρόσφατα, άλλωστε, καταγράφηκε η είσοδος ακριβώς από την Αλεξανδρούπολη στοιχείων της Ομάδας Μάχης (Combat Team) της 3ης Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας της 1ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, συγκεκριμένα της Combat Aviation Brigade, τα ελικόπτερα της Μεραρχίας η οποία θα έχει την έδρα της στην Πολωνία και θα υποστηρίξει μια «ποικιλία ασκήσεων» σε ολόκληρη την Ανατολική Ευρώπη.

Φυσικά δεν περνά απαρατήρητο ότι αυτές οι διεκπεραιώσεις γίνονται παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για μια «διευθέτηση» της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσίας στην Ουκρανία, επιβεβαιώνοντας ότι οι όποιες ενδεχόμενες συμφωνίες πρόσκαιρου συμβιβασμού δεν αναιρούν τη μεγάλη όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και τα «μέτρα» που κάθε πλευρά παίρνει ενάντια στην άλλη.

Ανταγωνισμοί όπου η ελληνική κυβέρνηση είναι χωμένη ως τα μπούνια, αναζητώντας ρόλους και αποστολές, αποβλέποντας σε γεωστρατηγική αναβάθμιση της ντόπιας αστικής τάξης. Χαρακτηριστικά όσα είπε ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Γεραπετρίτης, κατά τη συζήτηση στη Βουλής επί της προτάσεως δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, όπου τονίζοντας ότι «είμαστε παντού ενεργώς δρώντες και αξιόπιστοι συνομιλητές», θύμισε ότι την προηγούμενη βδομάδα ήταν στις ΗΠΑ, ισχυριζόμενος πως «η Ελλάδα είναι μία από τις λίγες χώρες, οι οποίες εξακολουθούν να συνομιλούν με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αντιλαμβανόμενη όλα τα ζητήματα, τα οποία έχουν ανακύψει». Υπεραμύνθηκε, εξάλλου, «της συνέχειας μιας δομικής σχέσης με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία δεν κλυδωνίζεται. Βεβαίως και διατηρούμε τη σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, χωρίς όμως και να έχουμε την οποιαδήποτε σχέση εξάρτησης, και βεβαίως συντασσόμενοι, όποτε απαιτείται, με την ΕΕ».

Με το ίδιο σκεπτικό έπιασε το ζήτημα της Μέσης Ανατολής και της ευρύτερης περιοχής, λέγοντας ότι η κυβέρνηση «αποτελεί έναν στρατηγικό εταίρο, τόσο του Ισραήλ, όσο και παραδοσιακό ιστορικό φίλο όλων των αραβικών χωρών της περιοχής» και «έχει καταφέρει να μπορέσει να είναι αξιόπιστος και ουσιαστικός συνομιλητής όλων των μερών», κάνοντας πλάτες στο κράτος - δολοφόνο και τους συμμάχους του που απειλούν με αφανισμό τον παλαιστινιακό λαό και «κόλαση» τη Μ. Ανατολή.