Το «πάμε κι όπου βγει» επιβεβαιώνεται απόλυτα στην άθλια κατάσταση των σχολικών κτιρίων στο Ηράκλειο Κρήτης.

Πριν λίγους μήνες έπεσε το πρανές στο προαύλιο των δύο Ειδικών Σχολείων της πόλης και από τύχη δεν έγινε κάποιο ατύχημα, καθώς δεν βρίσκονταν μαθητές στο σχολείο την ώρα του συμβάντος.

Πριν λίγες μέρες, το πρωί υποχώρησε κατά 50 εκατοστά το πάτωμα στην είσοδο του σχολικού κτιρίου του Γυμνασίου Αλικαρνασσού, λόγω κατολίσθησης του εδάφους, χωρίς ευτυχώς τον τραυματισμό κάποιου μαθητή ή εκπαιδευτικού.

Η γυμνασιάρχης ενημέρωσε άμεσα τις Αρχές και στο σημείο έφτασαν οι τεχνικές υπηρεσίες, προχωρώντας σε δοκιμαστικές τομές για να διαπιστωθούν τα αίτια της καθίζησης. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, το φαινόμενο πιθανότατα οφείλεται σε μπάζα και χώματα κάτω από το δάπεδο, τα οποία υποχώρησαν.

Σύμφωνα με πληροφορίες, εδώ και μέρες υπήρχε καθίζηση του πατώματος, με το φαινόμενο να επιδεινώνεται.

Η δημοτική αρχή αποφάσισε να κλείσει από προχθές το σχολείο, για να διαπιστωθεί η έκταση του προβλήματος, ενώ τα μαθήματα θα γίνονται μέσω webex.

Την ανησυχία της εκφράζει η Ενωση Γονέων Ηρακλείου, σημειώνοντας ότι το Γυμνάσιο Αλικαρνασσού είναι «ένα παλιό σχολείο που ενώ θα έπρεπε να στεγάζει περίπου 250 μαθητές, σήμερα φοιτούν σε αυτό σχεδόν οι διπλάσιοι!

Αλλά πιο πολύ μας ανησυχεί η ελαφρότητα και η αδιαφορία της δημοτικής αρχής για άλλη μια φορά (με τον ίδιο τρόπο είχε αντιμετωπίσει αρχικά και τα δυο ειδικά σχολεία ΕΝΕΕΓΥΛ - ΕΕΕΕΚ), που πριν από 5 μέρες περίπου σε τοπικά μέσα διαβεβαίωνε ότι το πρόβλημα είναι αμελητέο και χτες αποφάσισε τελικά να κλείσει (!) το σχολείο για τρεις μέρες, όπως έχει το δικαίωμα, αλλά καθώς φαίνεται τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και το σχολείο θα μείνει κλειστό για πολύ καιρό. Τι θα γίνουν τόσοι μαθητές και πού θα πάνε, με δεδομένο ότι δεν υπάρχει άλλο γυμνάσιο στην περιοχή της Αλικαρνασσού; Με δεδομένο ότι όλα τα σχολεία είναι υπερκορεσμένα από μαθητές;».

«Τα σχολεία του δήμου μας στην πλειοψηφία τους είναι επικίνδυνα για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, λόγω παλαιότητας, έλλειψης συντήρησης και προσεισμικών ελέγχων, ελλιπούς πυρασφάλειας κ.ά. Το παράδειγμα της Αλικαρνασσού είναι χαρακτηριστικό: Το πρόβλημα αυτό - με την παροχή νερού - δεν προέκυψε τώρα. Από την αρχή της χρονιάς εμφανίστηκε και μάλιστα είχε πλημμυρίσει αλλά υπήρξε αδιαφορία στην αντιμετώπισή του, με αποτέλεσμα να φτάσουμε τώρα στο κλείσιμο του σχολείου. Αλλά υπάρχουν και χειρότερα: Το πρόβλημα φαίνεται ότι υπήρχε ήδη από το 1995 (!) όπου εμφανίστηκε μια μικρής κλίμακας καθίζηση, τότε που το σχολείο ήταν σχεδόν καινούργιο!», σημειώνει επίσης στην ανακοίνωσή της.

Τέλος, ζητά «εδώ και τώρα άμεσα να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για να διαπιστωθεί το ακριβές μέγεθος του πολύ σοβαρού προβλήματος σε όλο το κτίριο (δηλαδή και στον φέροντα οργανισμό, όχι μόνο τα πατώματα)» και να γίνει άμεσα αποκατάσταση της βλάβης ώστε να εξασφαλίζεται η ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών. Επιπλέον, ζητά να διασφαλιστεί η εκπαιδευτική διαδικασία διά ζώσης, σημειώνοντας ότι «δεν είναι επ' ουδενί λύση το Webex» και στηρίζοντας τις πρωτοβουλίες του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Γυμνασίου Αλικαρνασσού.