Η εντεινόμενη συνεργασία γεωπολιτικών και οικονομικών αντιπάλων των ΗΠΑ, η οποία τους ενισχύει στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό με αυτές για τη διεθνή πρωτοκαθεδρία, είναι το στοιχείο που ξεχωρίζει στη φετινή έκθεση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών για την «Ετήσια Αξιολόγηση Απειλών» (Annual Threat Assessment - ΑΤΑ).

Ηδη από την εισαγωγή της 31 σελίδων έκθεσης υπογραμμίζεται ότι «η Ρωσία, η Κίνα, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα - η κάθε χώρα ξεχωριστά αλλά και όλες μαζί - αμφισβητούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ στον κόσμο, με επιθέσεις ή απειλές εναντίον άλλων χωρών στις περιοχές τους, τόσο με ασύμμετρες όσο και με συμβατικές τακτικές σκληρής εξουσίας, και προωθώντας εναλλακτικά συστήματα για να ανταγωνιστούν τις Ηνωμένες Πολιτείες, κυρίως στο εμπόριο, στη χρηματοδότηση και στην ασφάλεια».

Τονίζεται ακόμα ότι «επιδιώκουν να αμφισβητήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες μέσω εσκεμμένων εκστρατειών για να αποκτήσουν πλεονέκτημα, ενώ παράλληλα προσπαθούν να αποφύγουν τον άμεσο πόλεμο».

Αποτυπώνοντας τόσο την ενίσχυση της συνεργασίας στο υπό διαμόρφωση αντίπαλο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, όσο και τους αυξανόμενους κινδύνους για γενικευμένη σύγκρουση, η έκθεση επισημαίνει ότι «η αυξανόμενη συνεργασία μεταξύ αυτών των αντιπάλων αυξάνει το σθένος τους ενάντια στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη δυνατότητα οι εχθροπραξίες με οποιονδήποτε από αυτούς να προσελκύσουν κι άλλους και την πίεση σε άλλους παγκόσμιους παράγοντες να επιλέξουν πλευρά».

Ταυτόχρονα, στη λίστα των «μη κρατικών απειλών» περιλαμβάνονται ξένα καρτέλ λαθρεμπορίας ναρκωτικών, εξτρεμιστές τζιχαντιστές (όπως αυτοί του «Ισλαμικού Κράτους», της Αλ Κάιντα, της Αλ Σαμπάμπ στην Αφρική κ.λπ.) και μια σειρά διεθνείς εγκληματικές οργανώσεις.

Σε ό,τι αφορά τα κράτη - ανταγωνιστές των ΗΠΑ, όπως είναι αναμενόμενο η Κίνα αντιμετωπίζεται ως η «κορυφαία απειλή» σε τομείς όπως η «Αμυνα», οι τεχνολογικές καινοτομίες και ο κυβερνοχώρος αλλά και σε ό,τι αφορά την επίδειξη ισχύος σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.

Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «το Πεκίνο θα συνεχίσει να ενισχύει τις συμβατικές στρατιωτικές του δυνατότητες και τις στρατηγικές δυνάμεις του, να εντείνει τον ανταγωνισμό στο Διάστημα και τη διατήρηση της οικονομικής στρατηγικής της για τη βιομηχανία και την τεχνολογία, για να ανταγωνιστεί την οικονομική δύναμη και την παγκόσμια ηγεσία των ΗΠΑ».

Η Κίνα χαρακτηρίζεται «η πιο ολοκληρωμένη και ισχυρή στρατιωτική απειλή για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ». Η έκθεση προβλέπει ότι ο εκσυγχρονισμός του κινεζικού στρατού κατά τις χρονιές - ορόσημα 2027 και 2035 μπορεί να τον κάνει στρατό «διεθνούς κλάσης» μέχρι το 2049.

Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στις στρατιωτικές δυνατότητες της Κίνας σε ό,τι αφορά την Ταϊβάν, προβλέποντας κλιμάκωση «των προκλήσεων έναντι της αμερικανικής υποστήριξης στο νησί».

Τονίζεται η δυναμική ανάπτυξη της Κίνας στον τομέα των προηγμένων στρατιωτικών δυνατοτήτων και της «αμυντικής» θωράκισης της χώρας, προκειμένου να φτάσει ή να ξεπεράσει τις ΗΠΑ σε στρατηγικούς τομείς έως το 2030. Και σημειώνονται οι επενδύσεις και κινήσεις του κινεζικού στρατού σε υπερηχητικά όπλα, αεροσκάφη stealth, προηγμένα υποβρύχια και αεροπλανοφόρα, διαστημικά μέσα και συστήματα απόκρουσης ή εξαπόλυσης κυβερνοεπιθέσεων.

Εκτιμάται δε ότι η Κίνα διαθέτει ήδη την ικανότητα να διαταράξει κρίσιμες αμερικανικές υποδομές, καθώς και ότι οι κινεζικές επιχειρήσεις κυβερνοκατασκοπείας έχουν κλιμακωθεί, ιδιαίτερα σε τομείς όπως η βιομηχανική και η στρατιωτική κατασκοπεία.

Για τις ΗΠΑ η Κίνα προβάλλει ως αναδυόμενη δύναμη γεμάτη πολυδιάστατες απειλές, η οποία αναμένεται να αναπτυχθεί στη μεγαλύτερη γεωπολιτική πρόκληση για τις ΗΠΑ τις επόμενες δεκαετίες.

Η Κίνα - συνεχίζει η έκθεση - έχει βάλει στόχο να αναδειχθεί σε διεθνή υπερδύναμη και στον τομέα της Τεχνητής Νοημοσύνης μέχρι το 2030, μέρος της οποίας εξειδικεύεται στον τομέα της «Αμυνας» και της παραπληροφόρησης. Επισημαίνεται δε πως πέτυχε σε έναν βαθμό αυτήν τη «γεωμετρική αύξηση» στην τεχνολογική πρόοδο «κλέβοντας πνευματική ιδιοκτησία» από εταιρείες σε Ασία, Ευρώπη και Βόρεια Αμερική.

Καταγράφονται οι κινεζικές επενδύσεις ύψους 3,3 τρισ. δολαρίων το 2025 στον τομέα της βιοτεχνολογίας, και αυτές στον τομέα ανάπτυξης των νανο-ημιαγωγών (chip).

Σημειώνεται επίσης η ανάπτυξη πυρηνικών όπλων και τονίζεται ότι αποτελούν «άμεση απειλή» για τις ΗΠΑ, καθώς είναι ικανά «να καταφέρουν καταστροφική ζημιά και να απειλούν τα αμερικανικά στρατεύματα εντός και εκτός ΗΠΑ».

Σε ό,τι αφορά το Διάστημα, επισημαίνεται ότι η Κίνα έχει ξεπεράσει τη Ρωσία και έχει πάρει θέση ανταγωνιστή απέναντι στις ΗΠΑ, θέτοντας «φιλόδοξους επιστημονικούς και στρατηγικούς στόχους». Ιδιαίτερη αναφορά κάνει η έκθεση στο σύστημα δορυφορικής πλοήγησης και γεωεντοπισμού «Beidou», τονίζοντας ότι είναι διεθνούς κλάσης, όπως το αμερικανικό GPS και το ευρωπαϊκό «Galileo». Τονίζει δε την κινεζική αποστολή στη Σελήνη τον περσινό Ιούνη, τις προσπάθειες επανδρωμένων αποστολών στη Σελήνη μέχρι το 2030 και τη δημιουργία σεληνιακής βάσης μέχρι το 2035.

Επισημαίνεται ακόμα ότι «η κυριαρχία της Κίνας στην εξόρυξη και επεξεργασία πολλών κρίσιμων υλικών αποτελεί ιδιαίτερη απειλή, παρέχοντάς της την ικανότητα να περιορίζει τις ποσότητες και να επηρεάζει τις παγκόσμιες τιμές».

Στη λίστα των γεωπολιτικών «απειλών» ακολουθεί η Ρωσία, για την οποία η έκθεση επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι «ανεξάρτητα από το πώς και πότε θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία», η σημερινή γεωπολιτική, οικονομική, στρατιωτική και πολιτική θέση της Μόσχας αντανακλά «την αντοχή της και τη δυναμική απειλή που μπορεί να συνιστά για την ισχύ, την παρουσία και τα διεθνή συμφέροντα των ΗΠΑ».

Καταγράφεται πως παρά το κόστος του πολέμου στην Ουκρανία και τις «δυτικές» κυρώσεις η Ρωσία αποδείχθηκε «ευπροσάρμοστη» και «ανθεκτική», «εν μέρει επειδή έχει διευρυμένη υποστήριξη από την Κίνα, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα».

Επισημαίνεται δε ότι «οι μεγάλες απώλειες χερσαίων δυνάμεων της Ρωσίας στον πόλεμο έχουν κάνει ελάχιστα για να υπονομεύσουν τους στρατηγικούς πυλώνες της στρατιωτικής ισχύος της», όπως και ότι «οι αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις της Ρωσίας παραμένουν άθικτες, με τις πρώτες να είναι πιο σύγχρονες και ικανές απ' ό,τι στην αρχή της εισβολής».

Αναφέρεται επίσης η εντεινόμενη στρατιωτική συνεργασία της Ρωσίας με Ιράν και Βόρεια Κορέα, όπως και οι προσπάθειες που καταβάλλει μαζί με εταίρους στο πλαίσιο της ομάδας BRICS ώστε να αποδυναμωθεί ο ρόλος του δολαρίου ως διεθνούς νομίσματος.

Τονίζεται μάλιστα ότι «οι δυτικές προσπάθειες για απομόνωση της Ρωσίας και οι κυρώσεις σε βάρος της έχουν επιταχύνει τις επενδύσεις της σε εναλλακτικές συνεργασίες, με τη χρήση διαφόρων κρατικών εργαλείων για την αντιστάθμιση της αμερικανικής ισχύος, με την υποστήριξη και την ενίσχυση της Κίνας».

Υπογραμμίζεται ακόμα πως η Μόσχα επιδιώκει την ανάπτυξη δορυφόρου που θα φέρει πυρηνικά όπλα ως αντι-δορυφορικό όπλο, «κάτι που θα ήταν καταστροφικό για τις ΗΠΑ και τον υπόλοιπο κόσμο».

Εκτιμάται δε ότι η Ρωσία θα παραμείνει και τα επόμενα χρόνια σημαντικός ανταγωνιστής των ΗΠΑ στο Διάστημα, καθώς «δίνει προτεραιότητα σε κρίσιμους τομείς της εθνικής της ασφάλειας και της ολοκλήρωσης στρατιωτικών διαστημικών υπηρεσιών, έναντι διαστημικών προγραμμάτων για ειρηνικούς σκοπούς».

Σε άλλο σημείο της έκθεσης, στο φόντο χάραξης νέων εμπορικών δρόμων στην Αρκτική με το λιώσιμο των πάγων τις επόμενες δεκαετίες, επισημαίνεται ιδιαίτερα το γεγονός ότι η Μόσχα «ελέγχει περίπου το 50% όλης της ακτογραμμής στην Αρκτική» και βλέπει την περιοχή ως «αναγκαία για την οικονομική ευημερία και την εθνική της ασφάλεια».

Σε ό,τι αφορά το Ιράν, εκτιμάται πως δεν αναπτύσσει πυρηνικά όπλα, παρά τις κατά καιρούς δηλώσεις Αμερικανών και Ισραηλινών αξιωματούχων, αλλά και πως θα εντείνει τις προσπάθειες έναντι του Ισραήλ και θα συνεχίσει «να πιέζει τις ΗΠΑ να φύγουν από την περιοχή, βοηθώντας και εξοπλίζοντας τη χαλαρή σύμπραξη ομοϊδεατών τρομοκρατικών και στρατιωτικών δρώντων που είναι γνωστοί ως "Αξονας της Αντίστασης"».

Προβλέπει δε η έκθεση ότι το Ιράν θα συνεχίσει «να απειλεί άμεσα Αμερικανούς διεθνώς και θα παραμείνει αφοσιωμένο στην προσπάθεια δεκαετιών για ανάπτυξη παρένθετων δικτύων εντός ΗΠΑ».

Σε κάθε περίπτωση, τονίζονται οι σημαντικές ιρανικές επενδύσεις στην «αμυντική» θωράκιση της χώρας, για «την αντιμετώπιση ποικίλων απειλών και την άμυνα απέναντι σε μια επίθεση από τις ΗΠΑ ή το Ισραήλ».

Από την έκθεση δεν λείπουν οι αναφορές στη Συρία, για την οποία τονίζεται ότι η κατάρρευση της κυβέρνησης Ασαντ - εξέλιξη στην οποία έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο οι ΗΠΑ... - προκάλεσε «συνθήκες για παρατεταμένη αστάθεια» στη χώρα, κάτι που θα μπορούσε να συμβάλει στην επανεμφάνιση του «Ισλαμικού Κράτους» «και άλλων ισλαμικών τρομοκρατικών οργανώσεων».

Σε σχέση με τη Βόρεια Κορέα, εκτιμάται ότι η ηγεσία της «θα συνεχίσει να επιδιώκει την ανάπτυξη στρατηγικών και συμβατικών στρατιωτικών δυνατοτήτων» που θα στοχοποιήσουν και θα απειλήσουν τις ΗΠΑ, τις Ενοπλες Δυνάμεις συμμάχων τους και τους πολίτες των χωρών αυτών, θα καταστήσουν δε τη Βόρεια Κορέα ικανή «να υπονομεύσει την αμερικανική ισχύ και να αναδιαμορφώσει το περιβάλλον περιφερειακής ασφάλειας υπέρ της». Επίσης η έκθεση προβλέπει ότι η βορειοκορεατική κυβέρνηση θα συνεχίσει τις προσπάθειες μείωσης της εξάρτησης της χώρας από την Κίνα, σε ό,τι αφορά την πρόσβαση στο διεθνές τραπεζικό σύστημα και τις εισαγωγές κρίσιμων πρώτων υλών και καταναλωτικών προϊόντων.