«Εδώ, από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, απευθυνόμαστε στις νέες και τους νέους που δεν συμβιβάζονται με την εγκληματική πολιτική που θυσιάζει τη ζωή τους για τα κέρδη των λίγων, των καπιταλιστών. Απευθυνόμαστε σε όλες και όλους εσάς, στις φοιτήτριες και τους φοιτητές που πριν από έναν μήνα, στη μεγάλη απεργία του Φλεβάρη, δύο χρόνια από το έγκλημα των Τεμπών, ενώσατε τις φωνές σας με τη φωνή των απεργών εργατών, των ανθρώπων του μόχθου αυτής της πόλης, και στείλατε το δικό σας μαχητικό μήνυμα: Το έγκλημα αυτό δεν θα ξεχαστεί! Αυτό άλλωστε κάνετε ασταμάτητα εδώ και δύο χρόνια! Γιατί νιώθετε, και σωστά, ότι το χρωστάτε πρώτα απ' όλους στην Αναστασία, στην Θώμη, στην Χρύσα...