Ενας εργάτης έχασε τη ζωή του, ένας άλλος χαροπαλεύει και άλλοι δύο μεταφέρθηκαν στο Νομαρχιακό Νοσοκομείο Λάρισας, από εργατικό «δυστύχημα» που έγινε χτες το πρωί στο εργοστάσιο της πολυεθνικής εταιρίας επεξεργασίας αγροτικών προϊόντων «ΝΤΕΛΜΟΝΤΕ», ιταλικών συμφερόντων, που εδρεύει στη Χάλκη Λάρισας.

Ηταν 8.10 το πρωί όταν οι εργάτες Κωνσταντίνος Σταύρου, 45 ετών, Θωμάς Νάκος, 62 ετών, και Ηλίας Καλέσης, 53 ετών, κατόπιν εντολής της εργοδοσίας κατέβηκαν να καθαρίσουν τον πυθμένα της υπόγειας δεξαμενής αποβλήτων, ύψους 3,5 μέτρων, χωρίς μάσκες οξυγόνου και χωρίς κανένα άλλο μέτρο ασφαλείας. Δεν πρόλαβαν να ξεκινήσουν τον καθαρισμό και οι τρεις εργάτες έπεσαν αναίσθητοι από τις ανυθυμιάσεις. Η βρώμα και η δυσωδία από τα σάπια φρούτα, σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες, ήταν ανυπόφορες και ο εργάτης Κωνσταντίνος Σταύρου, πατέρας τριών παιδιών, άφησε την τελευταία του πνοή, ενώ ο Ηλίας Καλέσης νοσηλεύεται στην εντατική μονάδα του Νομαρχιακού Νοσοκομείου Λάρισας σε κρίσιμη κατάσταση. Στο Νομαρχιακό Νοσοκομείο μεταφέρθηκαν ο Θωμάς Νάκος και η εργάτρια Λαμπρινή Βογιατζή, που είχε σπεύσει να βοηθήσει τους συναδέλφους της.

Ο θάνατος του 45χρονου εργάτη και ο τραυματισμός δύο συναδέλφων του αποτελούν ένα ακόμη έγκλημα της εργοδοσίας, η οποία δεν παίρνει μέτρα ασφάλειας και προστασίας της ζωής των εργαζομένων. Επιπλέον, στην προκειμένη περίπτωση, μην υπολογίζοντας τις ανθρώπινες ζωές, διέταξε αδίστακτα τους εργαζόμενους να κατέβουν στη δεξαμενή για να γλιτώσει το κόστος που θα στοίχιζε ο καθαρισμός αν γινόταν από φορτηγό εκκενώσεως βόθρων.

Στο εργοστάσιο της «ΝΤΕΛΜΟΝΤΕ», που χτίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του '70 και ιδιοκτήτης της είναι ο πρόεδρος της ΛΑΤΣΙΟ, κάθε καλοκαίρι εργάζονται περίπου 2.000 άτομα. Τα εργατικά ατυχήματα που σημειώνονται στην επιχείρηση, λόγω της έλλειψης μέτρων ασφάλειας και προστασίας της ζωής των εργαζομένων και της εντατικοποίησης της εργασίας, είναι πολλά. Καθημερινά, επίσης, πολλοί εργαζόμενοι λιποθυμούν εξαιτίας των απαράδεκτων συνθηκών εργασίας.

Το Εργατικό Κέντρο Λάρισας επανειλημμένα έχει καταγγείλει αυτές τις συνθήκες εργασίας και έχει ζητήσει τη λήψη μέτρων για την ασφάλεια των εργαζομένων. Χτες αντιπροσωπεία του με επικεφαλής τον πρόεδρο, Τ. Τσιόγκα, επισκέφτηκε το χώρο. Σημειώνει δε σε σχετική ανακοίνωση: «Οι ευθύνες της εργοδοσίας είναι πολύ συγκεκριμένες, καθώς ο Ιταλός ιδιοκτήτης της "ΝΤΕΛΜΟΝΤΕ", της ΛΑΤΣΙΟ και άλλων επιχειρήσεων μετρά τις ζωές των εργαζομένων με τα κέρδη που βάζει στην τσέπη του». Το ΕΚ Λάρισας καταγγέλλει ως μεσαιωνικές τις συνθήκες εργασίας και απαιτεί άμεσα μέτρα για την προστασία της ζωής των εργαζομένων.

Το θάνατο βρήκε ο Βασίλης Σούρλας, αγρότης από το χωριό Σοφό της Λάρισας, την ώρα που πήγε να παραδώσει το σιτάρι του σε αποθήκη της Ενωσης Συνεταιρισμών Λάρισας. Ο 52χρονος αγρότης, πατέρας δύο παιδιών, καταπλακώθηκε από τον τοίχο της αποθήκης, ο οποίος έπεσε μην αντέχοντας το βάρος του σωλήνα -- «σιλό» -- μέσω του οποίου γινόταν η μεταφορά του σιταριού από το τρακτέρ στην αποθήκη.

Σύμφωνα με καταγγελίες στο «Ρ» του αδελφού του θύματος, η αποθήκη της Ενωσης Συνεταιρισμών ήταν ετοιμόρροπη, καθώς είχε χτιστεί το 1962, δε στηριζόταν σε υποστυλώματα, ενώ δεν είχαν γίνει οι αναγκαίες και απαραίτητες επιδιορθώσεις ακόμα και μετά τις μεγάλες χιονοπτώσεις και τον παγετό του περασμένου χειμώνα, που προκάλεσαν πρόσθετες ζημιές.

Ο καταγγέλλων υποστηρίζει ότι για τον άδικο χαμό του αδελφού του ευθύνονται εκείνοι οι οποίοι χρησιμοποιούν ακόμα αυτές τις αποθήκες-ερείπια για τη συγκέντρωση σιτηρών, παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν πως έτσι διακυβεύεται η ζωή και των εργαζομένων της Ενωσης Συνεταιρισμών που δουλεύουν εκεί, αλλά και των αγροτών που πάνε για να παραδώσουν την παραγωγή τους.

Ο πρόεδρος της Ενωσης Συνεταιρισμών Λάρισας, Θ. Κοκκινούλης, δηλώνει ότι αν υπάρχουν ευθύνες που αναλογούν στη διοίκηση της Ενωσης, θα τις αναλάβει, υποστηρίζει, όμως, ότι η αποθήκη είχε υποστυλώματα, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί, εμμέσως πλην σαφώς, ότι πρόκειται περί «ατυχήματος»...

Αν, όμως, επικρατήσει, τελικά, «ελαφρά τη καρδία» αυτή η «άποψη», τότε δε θα σκεφτούν τα μέτρα που χρειάζονται -- προφανώς θα υπάρχουν κι άλλες αποθήκες της Ενωσης ετοιμόρροπες κι, άρα, επικίνδυνες -- και μπορεί στο μέλλον να θρηνήσουμε κι άλλα θύματα.

Εν πάση περιπτώσει ο μόνος που δε φταίει για οτιδήποτε είναι ο αγρότης Β. Σούρλας -- ένας φτωχός άνθρωπος που δούλευε σκληρά για να ζήσει με αξιοπρέπεια την οικογένειά του -- ο οποίος έχασε τη ζωή του, πληρώνοντας την εγκληματική αδιαφορία των αρμοδίων και των κάθε λογής ανευθυνοϋπεύθυνων. Και δεν το σημειώνουμε αυτό τυχαία, καθότι «ψιθυρίζεται» από «καλοθελητές» ότι για το θάνατό του μπορεί να ευθύνεται ο ίδιος, γιατί δεν πρόσεξε όσο έπρεπε... Αν όσοι τολμούν και ξεστομίζουν αυτό το «δηλητήριο» το κάνουν από άγνοια, «λίγο το κακό». Αν, όμως, το κάνουν για να κρύψουν το δικό τους φταίξιμο για να μην αναλάβουν τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους, να ξέρουν πως τελικά «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον»...