Θα του πήγαινε του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, του κυρίου Χριστοδουλάκη, ο ρόλος του υπερασπιστή των φτωχών και των καταφρονεμένων; Θα μπορούσε να είναι ένας σύγχρονος Ρομπέν των δασών; Από τη δημόσια εικόνα του, μάλλον το αντίθετο προκύπτει. Ο ρόλος του προστάτη και θεματοφύλακα των συμφερόντων της άρχουσας τάξης. Αλλωστε όταν βρίσκεται μεταξύ των ανθρώπων αυτών, λύνεται και η γλώσσα του υπουργού. Σε τέτοιο βαθμό, ώστε ο πρόεδρος της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών κ. Κοντομηνάς, στη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης του κλάδου να αναφωνήσει παρουσία του κ. Χριστοδουλάκη: «Ξέρουμε κύριε υπουργέ ότι προτίθεστε να κάνετε πράγματα που αυτή τη στιγμή δεν τα ομολογείτε». Τόσο ενθουσιασμένος ήταν ο άνθρωπος από αυτά που είχε ακούσει από τον υπουργό του.

Ο ακραιφνής αυτός νεοφιλελεύθερος πολιτικός - και έμπιστος του εκσυγχρονιστή πρωθυπουργού Κ. Σημίτη - δεν είναι ανεπηρέαστος από το λαϊκισμό. Ετσι, την προηγούμενη Δεύτερα, αναφερόμενος στις υπεράκτιες εταιρίες, τις γνωστές σαν «οφ σιορ» - που επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ έχουν κατακλύσει την Ελλάδα - ανέφερε ότι... είναι ντροπή η πολυτελής αυτή περιουσία να μένει αφορολόγητη. Οτι αυτό είναι άδικο και προσβλητικό για όλους εκείνους οι οποίοι έχουν πολύ μικρότερη περιουσία και καταβάλλουν φόρους. Ο κ. Χριστοδουλάκης σε ρόλο Ρομπέν των δασών. Μασκαρεμένος όμως Ρομπέν για να εξαπατήσει τους φτωχούς. Θα πρέπει, κάποιος, να θυμίσει στον «επί των Οικονομικών» υπουργό της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ότι:

Κατά πρώτο το θέμα της φορολόγησης των υπεράκτιων εταιριών ανακινήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση, μόνο μετά από σχετικές πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δεν είναι δηλαδή δική τους πρωτοβουλία. Και κατά δεύτερο. Φρόντισε ο άνθρωπος να απαλλάξει από τη φορολογία τους κατόχους πολυτελών κατοικιών που εμφανίζονται μέσα από τις - ανώνυμες - υπεράκτιες εταιρίες, με τις προκλητικές ρυθμίσεις για τις κληρονομίες μετοχών, ομολογιών κλπ.

Είναι όμως και θρασύς ο κ. Χριστοδουλάκης. Οταν ο συντάκτης του «Ρ» του επισήμανε αν η αναφορά του περί «ντροπής» για τις υπεράκτιες εταιρίες, αφορά και το πολιτικό σύστημα που τις κάλυπτε (άρα και τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ που με μικρά διαλείμματα διακυβερνούν τη χώρα από το 1981 μέχρι σήμερα), ο Ν. Χριστοδουλάκης, απέφυγε να απαντήσει. Σε ρόλο προβοκάτορα, άρχισε να μιλά για υπεράκτιες διαφόρων χρωμάτων, όπως κόκκινες, μπλε κλπ. Αν και ρωτήθηκε, δε θέλησε να απαντήσει τι εννοούσε.

Γνωστή η τακτική του κύριου Χριστοδουλάκη. Τι να πει άλλωστε. Οτι κορυφαίοι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες βρίσκονται πίσω από τις πολυτελείς κατοικίες της Εκάλης και της Μυκόνου και ότι το πολιτικό σύστημα - ο ίδιος δηλαδή - τους καλύπτει; Αστεία πράγματα.