Στην κορύφωσή της βρέθηκε την περασμένη βδομάδα η κυβερνητική ψευδολογία γύρω από την προωθούμενη «φορολογική μεταρρύθμιση», σχετικά με τους ωφελημένους και τους χαμένους από τη συντελούμενη αναδιάρθρωση του φορολογικού συστήματος. Πρόκειται για τις εξαγγελίες που αφορούν την τρίτη φάση του «φορολογικού πακέτου», με τις «κυριότερες αλλαγές στη φορολογία εισοδήματος». Είχαν προηγηθεί οι εξαγγελίες για την απλοποίηση του συστήματος (φαινομενικά ουδέτερες και μάλλον «αδιάφορες» για τα λαϊκά στρώματα). Ομως, όταν πήραν σάρκα και οστά στο σχετικό νομοσχέδιο που κατέθεσαν, κατακαλόκαιρο, στη Βουλή, φρόντισαν να προσθέσουν «στα κρυφά» τις διατάξεις για την αύξηση πάνω από 10% στα τέλη κυκλοφορίας.

Επειδή, λοιπόν, παρόμοια παραδείγματα είναι πάρα πολλά. Επειδή οι πρόσφατες εξαγγελίες έχουν δρόμο μπροστά τους μέχρι να πάρουν τη μορφή νομοσχεδίου και ακόμα παραπέρα να εξειδικευτούν και εμπλουτιστούν με ερμηνευτικές εγκυκλίους του υπουργείου Οικονομίας, έχουμε λοιπόν κάθε λόγο να αμφιβάλλουμε ακόμη και γι' αυτές τις παραπλανητικές και ψευδεπίγραφες «φοροελαφρύνσεις» που διατυμπάνιζαν εδώ και καιρό, πριν από τις επίσημες ανακοινώσεις. Αλλωστε απομένει και η «τέταρτη φάση» του εν λόγω κυβερνητικού εγχειρήματος, με τα νέα φοροχαράτσια πάνω στη μικρή ακίνητη ιδιοκτησία. Τα μέτρα αυτά - και άλλα παρόμοια - για πολύ ευνόητους λόγους σκοπεύουν να τα ανακοινώσουν μετά τις δημοτικές εκλογές του Οκτώβρη.

Σταχυολογούμε εδώ ορισμένα μόνο χαρακτηριστικά παραδείγματα της κυβερνητικής ψευδολογίας και μόνον από τις τελευταίες εξαγγελίες (τρίτη φάση) για τη «φορολογία του εισοδήματος»:

• Το «πακέτο» σύμφωνα με τον πρωθυπουργό αλλά και τον αρμόδιο υπουργό θα στοιχίσει 1,4 δισ. Ευρώ, σχεδόν στο 1% του ΑΕΠ. «Ξέχασαν» βέβαια και οι δυο τους ή απέφυγαν να πουν ότι στο ποσό αυτό συμπεριλαμβάνονται οι μεγάλες φοροελαφρύνσεις που χάρισαν, από πέρυσι, στο μεγάλο κεφάλαιο. Τα υπόλοιπα φρόντισαν να τα πάρουν με το άλλο χέρι από τα εργαζόμενα νοικοκυριά (τέλη κυκλοφορίας, ρύθμιση της κατάπτυστης συνάφειας) και άλλα που δρομολογούνται σε επόμενη φάση. Εάν μη τι άλλο τους προδίδει και το γεγονός ότι αποφεύγουν να πουν το παραμικρό για το πώς σκοπεύουν να αναπληρώσουν την «απώλεια».
• Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αυξάνει το αφορολόγητο κατά 20%, στα 10.000 Ευρώ για μισθωτούς και συνταξιούχους και στα 8.400 Ευρώ για τους άλλους φορολογούμενους. Ο καθένας καταλαβαίνει ότι πρόκειται για κούφια λόγια. Διατυπώνουμε την απορία πώς θα καταφέρουν να συνδυάσουν τα εξής απίστευτα: Πρώτον, να φοροελαφρύνουν, κατά πώς ισχυρίζονται, τα λαϊκά στρώματα, δεύτερον, να χαρίσουν μεγάλες φοροελαφρύνσεις στο μεγάλο κεφάλαιο (πράγμα βέβαιο γιατί τις νομοθέτησαν εν μέρει) και ταυτόχρονα να ετοιμάζουν προϋπολογισμό για το 2003 που προβλέπει γενναία αύξηση των φορολογικών εσόδων.
• Ισχυρίζονται, και το προπαγανδίζουν δεόντως, ότι οι μισθωτοί και συνταξιούχοι με εισόδημα από έναν εργοδότη δε θα υποχρεώνονται στην υποβολή φορολογικής δήλωσης. Ο κυβερνητικός εμπαιγμός βρήκε πλατιά απήχηση στον «φιλικό» Τύπο για το λόγο ότι κάτι τέτοιο, έντεχνα σερβιρισμένο, θα μπορούσε να εκληφθεί από κάποιους αφελείς ότι τάχα οι μισθωτοί αυτοί δε θα πληρώνουν φόρο. Στην πραγματικότητα ακριβώς αυτοί οι μισθωτοί και συνταξιούχοι, παρότι δεν «υποχρεούνται», έχουν παραπάνω λόγους να υποβάλλουν δηλώσεις, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουν να πάρουν πίσω με την εκκαθάριση μέρος ή και ολόκληρο το φόρο που έχει ήδη παρακρατηθεί από το μισθό του και έχει αποδοθεί στην εφορία από τον εργοδότη του. Αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι μισθοί και οι συντάξεις καταβάλλονται αφού προηγηθεί η παρακράτηση φόρου.
• Ισχυρίζονται ότι το φορολογικό σύστημα γίνεται «δικαιότερο», ενώ στην πράξη γίνεται πιο άδικο, αφού μειώνουν τον αριθμό των κλιμακίων, περιορίζοντας έτσι παραπέρα την όποια «προοδευτικότητα» είχε το προηγούμενο σύστημα. Επίσης οι δαπάνες που αναγνωρίζονται ακόμη, και στο βαθμό που δεν τσεκουρώθηκαν, θα αφαιρούνται σε ποσοστό 15% από το τελικό ποσό του φόρου και όχι από το εισόδημα. Ετσι, τόσο ο βιομήχανος όσο και η λαϊκή οικογένεια θα δικαιούνται στο εξής την ίδια ακριβώς έκπτωση στο όνομα της λεγόμενης απλοποίησης της φορολογίας. Επομένως η «απλοποίηση» που προωθεί η κυβέρνηση έχει πολύ συγκεκριμένο ταξικό περιεχόμενο και κάθε άλλο παρά «ουδέτερη» είναι.
• Από τα τεκμήρια διαβίωσης, με τα οποία υποτίθεται ότι «συλλαμβάνουν» μη δηλωθέντα εισοδήματα, καταργούν όσα δεν αποδίδουν. Ενα από τα «φτηνά» κυβερνητικά επιχειρήματα είναι η διατήρηση του τεκμηρίου στα αυτοκίνητα πάνω από τα 2.000 κυβικά, με το οποίο υποτίθεται ότι θα... πιάσουν τους «έχοντες και κατέχοντες». Οι τελευταίοι βέβαια, αν μη τι άλλο, έχουν αυτά ή όποια άλλα «τεκμήρια» σε διάφορες εταιρίες και δεν εμπίπτουν σε τέτοιες λεπτομέρειες.
• Τουλάχιστον περίεργες είναι οι ρυθμίσεις που προωθούνται για την «επιχειρηματική δραστηριότητα». Εδώ καταργούν τα τεκμήρια για αγορά επιχειρήσεων, για αγορές εταιρικών μεριδίων και χρεογράφων, για δάνεια και προσωπικές διευκολύνσεις μελών και μετόχων κλπ. Είναι προφανές ότι η ρύθμιση δεν αφορά τους ΕΒΕ, αλλά διευκολύνει κάποιους επιτήδειους που έχουν κάθε λόγο να κρύβουν εισοδήματα.
• Η κατάργηση του λεγόμενου εξωλογιστικού προσδιορισμού στα κέρδη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ήταν πάγιο αίτημα των ΕΒΕ της χώρας. Ομως έχουμε κάθε λόγο να αμφιβάλλουμε για το πώς θα περπατήσει στην πράξη. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι αυτή που ψήφισε το νόμο για τη «συνάφεια» και σύμφωνα με το νόμο το μέτρο θα επανέρχεται ανά τριετία, με στόχο το αναδρομικό χαράτσωμα των ΕΒΕ. Αν μη τι άλλο και προκειμένου να διατηρήσουν τα όποια ψήγματα αξιοπιστίας, θα πρέπει τώρα να καταργήσουν το νόμο που ψήφισαν. Από κει και πέρα υπάρχει και η «δαμόκλειος σπάθη» για όσους κριθεί (με ποια κριτήρια;) ότι τηρούν «ανακριβή ή ανεπαρκή στοιχεία», οι οποίοι θα εξακολουθήσουν να φορολογούνται «εξωλογιστικά». Είναι φανερό ότι κάθε υστέρηση εσόδων, λόγω των φοροαπαλλαγών στο μεγάλο κεφάλαιο, θα την αναπληρώνουν με το φοροχαράτσωμα των ΕΒΕ.

Το ψευδεπίγραφο «πακέτο της φορολογικής ελάφρυνσης» των χαμηλόμισθων και συνταξιούχων περιλαμβάνει ακόμη και φορολογικά κίνητρα για την ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης και των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών! Ετσι η έκπτωση ασφαλίστρων που καταβάλλουν οι επιχειρήσεις για ομαδική ασφάλιση του προσωπικού αυξάνει στα 1.000 ευρώ ανά εργαζόμενο, ενώ μέχρι σήμερα μπορούσε να φτάσει το πολύ μέχρι τα 441 ευρώ. Τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να παραξενευτούν ούτε για το γεγονός ότι τα μέτρα ενίσχυσης της ιδιωτικής ασφάλισης βαφτίζονται από την κυβέρνηση «μέτρα ενίσχυσης της μακροχρόνιας ασφάλισης»...